Μ’ ένα «θανατηφόρο δηλητήριο» να έχει απλωθεί παντού γύρω σου και μέσα σου, θα σε βρει το τελευταίο απ’ τα πέντε στάδια. Φυσικά δε γίνεται λόγος για κάτι που θέλει να εξαπλώσει η γειτόνισσα απ’ το διπλανό διαμέρισμα για την υπέροχη αϋπνία που της χάρισες και για το γείτονα που για ακόμη μια φορά αναστατώθηκε, αλλά έπρεπε ν’ ανεχτεί ακόμη έναν πονοκέφαλο.

Ο λόγος γίνεται γι’ αυτό το μαγικό κοκτέιλ των χημικών ουσιών, όπου σε συνεργασία με κάποιες εκλυτικές ορμόνες, στοχεύουν σ’ ένα ακόμη χαζό χαμόγελο ευτυχίας κι ικανοποίησης.

Κι αν αυτό σε βρει σ’ ένα κρεβάτι, στο πάτωμα, στο σαλόνι, στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου, σε μία τουαλέτα, στην παραλία, ή τέλος πάντων, εκεί όπου η φερομόνη έχει αναλάβει τα ηνία, μαθαίνεις πώς είναι να σε «σέρνει» κάποιος απ’ τη μύτη. Μαθαίνεις πως η έλξη ορίζεται πρώτα απ’ το βλέμμα για να φτάσει στη συνείδηση, δίνοντας έτσι τον πρώτο ρόλο στα μάτια για το ερωτικό παιχνίδι.

Ερωτικό παιχνίδι ή σεξ; Μην πάει το μυαλό σου όμως στις «πενήντα αποχρώσεις του γκρι». Εκτός αν αυτό είναι το τέλειο για σένα. Ας πάει στο σεξ με έρωτα ή στο σεξ με πόθο. Σε μια σωματική επαφή με το αντικείμενο του πόθου σου. Σαν μία εμπειρία με συναίσθημα ή απλώς μια ωμή σωματική έλξη.

Το ζητούμενο είναι ένα. Το αποτέλεσμα. Δηλαδή, το καλό σεξ. Γιατί αυτό δεν μπορεί να υποκριθεί. Αν όντως είναι καλό και για τους δύο, απλώς το ξέρεις. Δεν το ψάχνεις, ούτε το αναλύεις. Δεν υπάρχει, ούτε γένος θηλυκού ούτε γένος αρσενικού. Ο πληθυντικός γίνεται ενικός και μαζί αποτελούν ένα κάρμα ανεξέλεγκτο.

Ανεξέλεγκτου στην ηδονή. Ανεξέλεγκτου σε συναισθήματα εκρήξεων. Με κεραυνούς να πέφτουν από παντού. Πεταλούδες να χορεύουν στο στομάχι και χείλη γεμάτα καταρράκτες συναισθημάτων. Εκεί όπου το «δαγκώνω» αποτελεί ένα ακόμα λιθαράκι στην εξερεύνησή σου. Εκεί όπου το «βίαιο» αποτελεί το σκαλοπάτι για το «αλώβητο». Εκεί όπου το «αγγίζω» έχει καταρρίψει το άγχος για την εύρεση του σημείου G κι έδωσε τη σκυτάλη του στον οργασμό.

Κι όχι σ’ όποιον κι όποιον, αλλά στον παράλληλο. Ναι, για τον οργασμό μιλάμε ακόμα. Για την αιτία δηλαδή, που σε μισούν οι γείτονες. Αλλά τι σε νοιάζει; Μπορεί να μην είναι κάτι που μπορεί να συμβαίνει συχνά, αλλά όταν συμβεί σίγουρα θα το μάθουν όλοι ή καλύτερα θα το ακούσουν.

Η ουσία είναι μία. Απόλαυσέ το. Κι αν ακόμη αναρωτιέσαι ποια μπορεί να είναι τα πέντε στάδια, καλύτερα να τα ανακαλύψεις μόνος σου. Δε θέλει κόπο, αλλά τρόπο. Μην ψάχνεσαι ανάμεσα σε τεχνικές, στάσεις κι ακροβατικά. Μην περιμένεις ροδοπέταλα. Μην κλαις για προαισθήματα, αλλά κλάψε γι’ αυτό που θα ζήσεις έντονα.

Γιατί το σεξ ή ο έρωτας -πες το όπως θέλεις- δε διαρκεί πολύ. Κάτι λιγότερο από μισή ώρα ή κάτι περισσότερο από αυτή. Φτάνει, όμως, για να σου αποδείξει ότι όταν δύο κορμιά ενώνονται, με τον τρόπο τους, είναι ικανά να δημιουργήσουν το τέλειο σκηνικό.

Τι κι αν είναι της μιας βραδιάς ή της κάθε βραδιάς, ένα είναι το ζητούμενο. Η κορύφωση. Τη βιώνεις ή δεν τη βιώνεις, το ξέρεις. Ή καλύτερα το ξέρετε κι οι δύο. Γι’ αυτό μην προσποιείσαι. Γιατί αν δε δεις ποτέ την «κορυφή», η χαρά είναι μισή. Κι άσε τα «μ’ ενδιαφέρει να περάσει ο άλλος καλά», γιατί όταν ο οργασμός σου λέει «goodbye», δε θες να θυμάσαι ούτε ονόματα την επόμενη μέρα. Και μερικές φορές αυτό είναι χειρότερο απ’ όταν δεν ξέρεις. Στην τελική όμως τι ζητάμε;

Ζητάμε τη στιγμή εκείνη όπου το πολύ ή το λίγο αρκεί για να μας αποδείξει ότι δεν μπορούμε να υποκριθούμε. Τη στιγμή εκείνη, όπου δύο κορμιά μπορούν να τρέμουν ταυτόχρονα. Εκείνη τη στιγμή, όπου ο χρόνος έχει μηδενιστεί. Τη στιγμή εκείνη που συνειδητοποιείς ότι όταν κάτι είναι καλό απλώς το βιώνεις και πλέον το ξέρεις.

Συντάκτης: Αναστάσιος Καλλίας
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου