Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μας όταν ακούμε τη λέξη μποέμ, είναι ο ανέμελος τρόπος ζωής και σκέψης καθώς και το ατημέλητο look που χαρακτηρίζει ορισμένους λογοτέχνες ή καλλιτέχνες. Τη σημερινή εποχή, συναντάμε τέτοιους τύπους ανθρώπων που υιοθετούν αυτόν τον εναλλακτικό τρόπο ζωής, αδιαφορώντας για τα χρήματα και για το κοινωνικό κύρος, επιλέγοντας να ζήσουν μια ξέγνοιαστη ζωή.

Είναι αντισυμβατικοί, με όλη τη σημασία της λέξεως. Αγνοούν τις κοινωνικές νόρμες, ακολουθούν μέχρι τελικής πτώσεως τα όνειρά τους κι είναι τέρμα ρομαντικοί. Φαντάζεστε κι εσείς πως θα ‘ναι μια σχέση μαζί τους; Σίγουρα, αν ταυτιζόμαστε κι εμείς έστω και λίγο με τη νοοτροπία ενός μποέμ ατόμου, τότε η σχέση που θα δημιουργηθεί, θα ανάψει μια σπίθα που θα μας παρασύρει στην πιο παραμυθένια φαντασίωση που θα τολμούσαμε ποτέ να ονειρευτούμε. Με λίγα λόγια, θα ζήσουμε έναν έρωτα βγαλμένο από ταινία.

Η σχέση θα είναι κυριευμένη από πάθος και πρωτότυπες παρορμητικές αποφάσεις που θα συνοδεύονται με ακραία συναισθήματα. Από έναν τέτοιο έρωτα, δε γίνεται να λείπουν τα ταξίδια, τα οποία φυσικά, θα σκάνε σαν έκπληξη μπροστά μας χωρίς να έχουμε προγραμματίσει κάτι από πριν· «Καλημέρα, ρίξε δύο ρούχα στη βαλίτσα και φύγαμε για διήμερο όπου μας βγάλει». Ο προορισμός δε θα ‘χει καμία σημασία, αρκεί που θα είμαστε μαζί, θα ζούμε την περιπέτεια και θα αποτυπώνουμε τις στιγμές σε φωτογραφίες, που αργότερα θα μας υπενθυμίζουν πως κάποτε ζούσαμε την απόλυτη ελευθερία.

Τα χρήματα ελάχιστα στις τσέπες, ίσα-ίσα για φαγητό και βενζίνη. Ξενοδοχείο, το ίδιο το αυτοκίνητο, που θα μας φιλοξενεί τα βράδια στην οροφή του κι εμείς από εκεί θα μετράμε τ’ αστέρια αγκαλιά, χτίζοντας όνειρα και γελώντας δυνατά με τα αμοιβαία πειράγματα,  λίγο πριν από ένα φιλί. Η μελωδική μουσική της κιθάρα, τα έντονα βλέμματα, πιο καυτά κι απ’ την αναμμένη φωτιά, θα ξυπνάνε κάθε συναίσθημα που είχαμε ξεχασμένο· μετά απ’ αυτή την εμπειρία είναι λογικό ν’ αναρωτιόμαστε πώς ζούσαμε τόσο καιρό χωρίς αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος μας δείχνει με πράξεις πώς είναι να ζεις τον έρωτα με όλες σου τις αισθήσεις.

Μπορείς αν θες, ν’ αφεθείς στη φιλοσοφία ενός τέτοιου έρωτα. Μπορείς ν’ αφήσεις την μποέμ κουλτούρα να σε παρασύρει σ’ αυτόν τον τρόπο ζωής. Έναν ασυμβίβαστο έρωτα, γεμάτο ξενύχτια και μαραθώνιους συζητήσεων, αυτόν δεν αναζητάμε όλοι; Ενδόμυχα, επιθυμούμε να μπορούμε να ρίξουμε τις άμυνές μας, να τσαλακωθούμε, να ξεφύγουμε απ’ την κανονικότητα και τα στερεότυπα του «συνηθισμένου» έρωτα. «Σου το χρωστάω», ψιθύρισέ το στον εαυτό σου κι αυτοσχεδίασε για να νιώσεις ζωντανός.

Αν νομίζεις πως έχεις ζήσει έναν έρωτα μποέμ, ξανασκέψου το. Έχεις όντως  ζήσει αρκετά συναρπαστικά, ώστε να μπορείς να πεις ότι έχεις εκτονώσει κάθε βαθύτερη επιθυμία και κάθε εσωτερική σου παρόρμηση; Σε ‘χει κρατήσει απ’ το χέρι εκείνος που έχει γνωρίσει τον πραγματικό σου εαυτό; Που δε φοβήθηκε λεπτό ακόμη και το σκοτάδι της ψυχής σου κι αντί να το βάλει στα πόδια, σου χάιδευε τα μαλλιά διαβάζοντάς σου ποίηση;

Μποέμικη ζωή… Η αλήθεια είναι πως πολλοί την ονειρεύονται, αλλά λίγοι την κάνουν πράξη. Κι αυτό διότι δεν είναι έτοιμοι οι περισσότεροι να ξεφύγουν απ’ τα κοινωνικά «πρέπει» και να αποδεχτούν τις εναλλακτικές ιδέες των άλλων, όσον αφορά πάντα τον έρωτα. Αρνούνται να αφεθούν σ’ αυτήν την αίσθηση ελευθερίας και ρομαντισμού και στον λιτό τρόπο ζωής, αδιαφορώντας για τα χρήματα και τις ανέσεις.

Η φιλοσοφία είναι η εξής: μάθε να γελάς με αυτά που σου συμβαίνουν, να ζεις στο έπακρον τη ζωή σου, να ξοδεύεις όταν έχεις και να περνάς καλά όταν δεν έχεις μία. Μάθε να αφήνεις την τύχη να σε οδηγεί, ν’ εξερευνείς τον κόσμο με κάθε ευκαιρία που σου προσφέρεται και να ζεις για την τέχνη, την αγάπη, τον έρωτα και την ελευθερία.

Τελευταία, λένε, πως οι περισσότερες σχέσεις, έχουν ημερομηνία λήξης· μα ο αληθινός έρωτας, δε λογαριάζεται σε μέρες, μήνες, χρόνια.  Ένα άγγιγμα αρκεί να δώσει ξανά ρυθμό στη ζωή σου, να σε γεμίσει αισιοδοξία· αρκεί να ‘σαι ξύπνιος, για να το αντιληφθείς.

 

Συντάκτης: Νάνσυ Γιοβάνογλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη