Αν ξεκινήσουμε απ’ το τέλος, το να έχεις μία παρέα που μαζί της θα νιώθεις πλήρης είναι ό,τι πιο σημαντικό στην πορεία σου. Τι είναι όμως αυτό που κάνει τις παρέες και τις φιλίες να θεωρούνται καλές, αρκετές κι άξιες να κρατήσουν χρόνια; Η απάντηση θα βρεθεί κάπου ενδιάμεσα σε όλες εκείνες τις διαφορετικές προσωπικότητες που τις συγκροτούν.

Υπάρχουν λοιπόν πολλοί τύποι ανθρώπων που θα καταφέρεις να συναντήσεις σε μία παρέα. Υπάρχουν για αρχή οι «αρχηγοί». Είναι εκείνος ο άνθρωπος που αποφασίζει πού θα πάτε όταν η αναποφασιστικότητά σας χτυπάει κόκκινο κι εκείνος που θα βρει τη λύση σε όλα σας τα προβλήματα και τις διαφωνίες. Παίζει και ρόλο τερματοφύλακα κι αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «ειρηνιστής». Ιδιαίτερα αυταρχικό άτομο αλλά και προστατευτικό κι ακόμα κι αν ο απολυταρχισμός του σε φέρνει στα όριά σου κάποιες στιγμές, εκτιμάς πάντα τον άμεσό του χαρακτήρα και το εκρηκτικό του ταμπεραμέντο. Αγαπημένα “big boss”, δηλαδή.

Ένα άλλος χαρακτήρας που μπορείς να συναντήσεις σε μια παρέα είναι εκείνο το αντικοινωνικό, ντροπαλό, άτομο που ζει μες στο καβούκι του. Είναι αυτό που συνήθως οι υπόλοιποι τραβάνε να βγει έξω, ενώ εκείνο θέλει πεισματικά να κλείνεται στο μικρόκοσμό του και να κλείνεται στη φωλιά ασφαλείας του, που είναι το σπίτι του. Ιδιότροπος χαρακτήρας, συχνά θα θεωρηθεί ξενέρωτος. Τελικά όμως είναι το άτομο που θεωρείς πάντα ήρεμη δύναμη.

Επόμενος, μα όχι αμελητέος ο αγαπητός ζογκλέρ-γελωτοποιός της παρέας. Το άτομο που με το αστείρευτο χιούμορ του θα μπορέσει να κατευνάσει τα πνεύματα στην περίπτωση ενός τσακωμού και σίγουρα είναι το άτομο που δεν μπορείς να του κρατήσεις κακία. Ένα πλάσμα γεμάτο αυτοπεποίθηση, σιγουριά κι ιδεολογία ζεν. Κι ο κόσμος να καταστρέφεται, θα έχει πάντα τη λύση με το χιούμορ και το μόνιμο χαμόγελό του, που δε σβήνει ποτέ απ’ το πρόσωπό του.

Υπάρχουν κι αυτοί οι τύποι (ναι, αυτοί οι εκνευριστικοί) που πραγματικά ώρες-ώρες θα ήθελες να τους κλείσεις το στόμα με φελλό. Υπάρχουν οι τύποι που στις παρέες μιλάνε ακατάπαυστα. Αυτοί οι φαφλατάδες. Είναι εκείνοι που αν επικρατήσει κι ενός λεπτού σιγή ενώ είστε μαζεμένοι, θα ξεκινήσουν να μιλάνε σαν να κατάπιαν γλιστρίδα, ακόμα κι αν χρειαστεί να σχολιάσουν την τρύπα του όζοντος. Είναι εκείνοι που όταν μιλήσουν θα σου αναλύσουν κάθε λεπτομέρεια σε όλη τους την καθημερινότητα κι όσο κι αν το κεφάλι σου κοντεύει να εκραγεί απ’ την πολυλογία τους, εκτιμάς το γεγονός ότι γίνονται κι άριστοι ακροατές και δίνουν τις πιο άριστες συμβουλές.

Για να μην αναλύσουμε κι άλλους και χάσουμε το μέτρημα ας αναφερθούμε σε ένα ακόμα βασικό μέλος, το party animal της παρέας. Δε θα αφήσει ήσυχο κλαμπ για κλαμπ, θα είναι πάντα μέσα σε όλα και θα πρήζει επαναλαμβανόμενα τους υπόλοιπους να ξεσπάσουν σε ξέφρενα πάρτι κι εξόδους. Πάντα παρασέρνει την παρέα σε τρελές αναζητήσεις και στέκια κι αλήθεια περνάς τέλεια μαζί του, ακόμα κι αν η μόνιμη κραιπάλη του είναι λίγο ανησυχητική.

Αν πάρεις μεμονωμένα όλες αυτές τις ιδιάζουσες περιπτώσεις σε μία παρέα, λογικά θα γελάς γιατί θα νομίζεις πως σκοτώνονται σαν το σκύλο με τη γάτα. Όμως, ξέρεις κάτι; Το να είναι ο καθένας τους ξεχωριστός κι ιδιαίτερος είναι αυτό που τους φέρνει κοντά. Δεν επέλεξαν να είναι ίδιοι, γιατί αν οι χαρακτήρες μιας παρέας ήταν όμοιοι εκείνη θα καταντούσε τραγικά βαρετή. Επέλεξαν να κολλήσουν παραμερίζοντας τις διαφορές και τα χάσματα, να ανταλλάσσουν εμπειρίες κι απόψεις στις ζωές τους και μαζί να γίνονται ένα.

Γιατί αυτές οι παρέες σε κάνουν σίγουρα να νιώθεις ολόκληρος και να ανακαλύπτεις πτυχές του εαυτού σου που δεν ήξερες πως υπήρχαν. Σε οδηγούν σίγουρα σε μια αυτοβελτίωση και σε κάνουν να βλέπεις κάποια πράγματα διαφορετικά.

Μπορεί αυτοί οι άνθρωποι να μη δένονται από κλωνοποιημένες ιδιομορφίες και βιώματα, αλλά σίγουρα τους δένει μία αγάπη που δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί διαφορετικά πέρα από αληθινή και ντόμπρα. Τελικά, οι όμορφες παρέες δεν είναι αυτές που είστε όλοι ίδιοι, μα εκείνες που παρ’ όλες τις διαφορές σας αντέχετε και συνυπάρχετε!

 

Συντάκτης: Δέσποινα Δημησιάνου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη