Όλοι έχουμε ερωτηθεί, ουκ ολίγες φορές, από γνωστούς και φίλους τι ακριβώς συζητάμε τόση ώρα με την παρέα μας από μηνύματα και δε σταματάει να χτυπάει το κινητό. Μάλιστα η ερώτηση αυτή συνοδεύεται πολύ συχνά κι από την εξής φράση: «Τόσες ώρες μαζί ήσασταν δεν προλάβατε να τα πείτε;» και θυμάσαι λίγο τους γονείς σου εκείνη την ώρα που έχουν πάντοτε την ίδια απορία την οποία θέτουν με την ίδια έκφραση στο πρόσωπο, τον ίδιο τόνο στη φωνής τους και την ίδια αδιαφορία για το τι θα τους απαντήσεις.

Στην πραγματικότητα δεν τους ενδιαφέρει καν η απάντηση γιατί αυτό που ουσιαστικά θέλουν να σου πουν είναι ότι όλη μέρα είσαι με ένα κινητό στο χέρι και μάλιστα να στο τρίψουν στη μούρη μήπως και το αφήσεις στην άκρη για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου.

Ο χειρότερος όμως συνειρμός που κάνεις όταν σου θέτει κάποιος αυτή την ερώτηση είναι ο σύντροφος σου, είτε αυτός είναι πρώην είτε νυν. Και σε πιάνει ένας εκνευρισμός εκείνη την ώρα γιατί ξέρεις ότι στο μυαλό του όταν χτυπάει το κινητό σου τα πιθανά σενάρια που κάνει είναι δύο. Είτε ότι τον κερατώνεις και μιλάς με το γκομενάκι μπροστά στα μούτρα του μες στην άνεση είτε ότι μιλάς με τα κολλητάρια σου για πιθανούς μελλοντικούς εραστές σου. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι και τα δύο φύλα τα ίδια ακριβώς σενάρια κάνουμε, με τη διαφορά ότι τα γυναικεία σενάρια είναι πιο τραβηγμένα μεν, πάντα αληθινά δε!

Στο σημείο αυτό όμως, νομίζω πως ήρθε η στιγμή να αποκαλύψουμε όλη την αλήθεια πίσω από τις συνομιλίες μας με τους κολλητούς μας, για να μη δημιουργούνται κι αμφιβολίες στη σχέση μας. Είστε προετοιμασμένοι γι’ αυτό που θα διαβάσετε; Στα chat με τους κολλητούς όλα τα θέματα συζήτησης είναι αποκλειστικά και μόνο γκομενικά.

Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί πολύ απλά είμαστε κενοί άνθρωποι χωρίς περιεχόμενο, χωρίς ενδιαφέροντα και χωρίς λοιπά ζωτικής σημασίας προβλήματα. Δεν έχουμε αντικείμενα σπουδών ή εργασίας, ούτε φυσικά και χόμπι ή άλλες ασχολίες, έχουμε μηδενικό δείκτη νοημοσύνης κι αυτοσκοπός της ζωής μας είναι οι γκόμενοι. Τα λέω καλά; Διαφωνείτε σε κάτι; Υπάρχει κάποιο άλλο θέμα συζήτησης; Ή μήπως οι κολλητοί μας έχουν κάποια άλλη χρησιμότητα πέρα από το να είναι οι ψυχολόγοι των σχέσεων μας;

Όσο εξελίσσεται η τεχνολογία τόσο πιο δύσπιστοι και παρανοϊκοί θα καταλήξουμε οι άνθρωποι. Γιατί πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε έναν άνθρωπο που είναι βέβαιος για όλα τα παραπάνω; Δε λέω, έχει πλάκα μέχρι ένα σημείο, η ζήλια είναι το αλατοπίπερο της σχέσης, αγαπάμε και λίγο περισσότερο τον συνδυασμό τρελού κι ερωτευμένου, αλλά δεν είναι δυνατό να θεωρούμε τόσο άδειο τον σύντροφό μας. Να μην τον εμπιστευόμαστε και να περιμένουμε την πισώπλατη μαχαιριά ανά πάσα ώρα και στιγμή. Κάθε άλλο παρά σχέση είναι αυτό. Κι ούτε θα μας πιστέψει κανείς αν πούμε πως αγαπάμε έναν τόσο κενό στα μάτια μας άνθρωπο.

Η αλήθεια λοιπόν πίσω απ’ τις συνομιλίες μας με τους κολλητούς είναι πως όχι δε συζητάμε για γκομενικά θέματα, πολύ απλά γιατί είναι βαρετό. Σίγουρα θα πούμε κάποια πράγματα στην αρχή της γνωριμίας και της σχέσης, θα κατεβάσουμε και μερικά καντήλια σε μερικούς καβγάδες για να τα βγάλουμε από μέσα μας αναίμακτα, μέχρι εκεί όμως. Δεν ενδιαφέρονται καν οι φίλοι μας για περαιτέρω λεπτομέρειες και μάλιστα μας μισούν κάθε φορά που θα μας πιάσει η ίδια λογοδιάρροια για τον ίδιο άνθρωπο που μόνο το Ε9 του δε γνωρίζουν. Έχουμε ένα εκατομμύριο άλλα θέματα να συζητήσουμε από υψίστης μέχρι μηδαμινής σημασίας, ανάλογα φυσικά της ηλικίας, του φύλου και των χρόνων γνωριμίας των φίλων.

Συζητιούνται, λοιπόν, κι άλλα θέματα στο chat με την παρέα και πολλές φορές μάλιστα δεν υφίσταται καν μια ολοκληρωμένη συζήτηση. Ο καθένας λέει αυτά που θέλει να πει, χωρίς ροή, ίσως και λίγο πιωμένος κι οι υπόλοιποι από ένα σημείο κι έπειτα τον κοροϊδεύουν μέχρι αηδίας. Αυτός άλλωστε είναι κι ο κύριος ρόλος της ομαδικής συνομιλίας!

Συντάκτης: Ιωάννα Καραφώτη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη