Σε έναν κόσμο που όλα αλλάζουν υπερβολικά γρήγορα και σε μια εποχή που δυσκολεύεσαι να βρεις κάτι σταθερό, υπάρχουν μερικά πράγματα που κατάφεραν να βγουν αλώβητα και να διατηρήσουν τη θέση τους στη ζωή μας. Να, όπως το κυνηγητό. Μη στραβοκοιτάζεις, προφανώς και συνεχίζουμε να παίζουμε, απλά με διαφορετικό τρόπο. Πλέον δεν τρέχουμε με όλη μας τη δύναμη να πιάσουμε κάποιον και να τον βάλουμε να τα φυλάει στη θέση μας. Ή μήπως πάλι κάνουμε ακριβώς αυτό; Τρέχουμε να πιάσουμε κάποιον και να τον βάλουμε να φιλάει εμάς.

Πώς να καθιερώθηκε άραγε το κυνηγητό σαν παιχνίδι; Πώς να πέρασε από γενιά σε γενιά και να παρέμεινε το αγαπημένο όλων; Δεν έχει τεχνική, δεν απαιτεί γνώσεις ούτε δύναμη. Υπομονή κι αντοχή μόνο. Για να μη σταματήσεις να τρέχεις. Να, λοιπόν, τι αξίζει πραγματικά, να τι μετράει στη ζωή μας. Το να επιμένεις, να προσπαθείς και κυρίως να μη διστάζεις να διεκδικήσεις.

Φυσικά, η άλλη μεριά είναι ακόμα καλύτερη. Το να ξέρεις πως κάποιος είναι πίσω σου, θέλει να σε φτάσει, να σε πιάσει και να σε κρατήσει, ασκεί πάνω σου μια δύναμη ακαταμάχητη. Η δύναμη της διεκδίκησης. Η αίσθηση πως είσαι κάτι που αξίζει να τρέξουν πίσω του και να προσπαθήσουν να το κάνουν δικό τους. Η ιδέα πως είσαι ένα έπαθλο που κάποιος θα προσπαθήσει πάση θυσία να κερδίσει. Κι αν χρειαστεί να πέσει και λίγο χαμηλά, ακόμα καλύτερο για σένα.

Όλοι μας κρύβουμε μέσα βαθιά μια ιδέα εγωισμού -είτε μεγαλύτερη είτε μικρότερη- και κάτι τέτοιες περιπτώσεις καταφέρνουν να τον φουντώσουν και να τον ικανοποιήσουν στο μεγαλύτερο βαθμό. Πολλές φορές χωρίς καν να το συνειδητοποιήσεις νιώθεις την αυτοπεποίθησή σου να ανεβαίνει, νιώθεις ξαφνικά καλά με τον εαυτό σου και κάποια στιγμή συνειδητοποιείς πως όλα αυτά δεν οφείλονται σε σένα αλλά σε εκείνον που θέλει να νικήσει στο παιχνίδι και να πάρει στα χέρια του ό,τι θεωρεί πως κέρδισε επάξια. Να πάρει στα χέρια του εσένα.

Φυσικά δεν ξέρουν όλοι να παίζουν σωστά. Μερικοί θεωρούν πως έχουν πιθανότητες όταν το παιχνίδι είναι χαμένο από χέρι. Θέλει τρόπο το σωστό φλερτ, θέλει χειρισμό, σιγουριά και κυρίως να ξέρεις τον αντίπαλο.  Αν σου λείπει κάτι από όλα αυτά καλύτερα να μην το προσπαθήσεις, χαμένος κόπος. Για να κερδίσεις αυτό που θες πρέπει πρώτα να μάθεις πώς να το διεκδικείς.

Αν καταφέρεις να μπεις στο μυαλό μου, με κολακέψεις αρκετά και μου δείξεις με τρόπο ειλικρινή ότι πραγματικά με θέλεις, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Τα πράγματα είναι πιο απλά από ό,τι φαίνονται και το φλερτ δεν αποτελεί εξαίρεση. Τι ζητάει ο καθένας μας; Να ξέρει ότι είναι γοητευτικός κι ότι ξυπνάει πάθη. Δείξε μου ότι αναζητάς το κάτι παραπάνω και μη φοβηθείς να επιμείνεις. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο γρήγορα θα καταφέρεις να πετύχεις τον σκοπό σου. Δεν είναι ότι θέλω να με παρακαλάς. Είναι ότι μου αρέσει να με διεκδικείς.

Έχουμε γεμίσει με χλιαρές σχέσεις, με ανθρώπους που βαριούνται και τρέχουν κατευθείαν σε μια εύκολη λύση. Μην τεμπελιάζεις, παίξε και κυνήγησε. Έχει περισσότερη πλάκα και σίγουρα θα περάσεις πολύ καλύτερα. Το να μην μπεις στον τριπάκι να προσπαθήσεις, ίσως σε γλυτώσει από κόπο, αλλά να ξέρεις πως θα χάσεις όλη την αγωνία και την αδρεναλίνη. Το κάτι παραπάνω μετράει πάντα, το κάτι λιγότερο σε αφήνει απλά παγερά αδιάφορο.

Σπουδαίο αφροδισιακό το να βλέπεις τον άλλο να επιμένει και να βρίσκει καινούριους τρόπους να σε προσεγγίσει. Να χαίρεσαι που δεν το βάζει κάτω κι ας τον έχεις γειώσει μια-δυο φορές. Σε βάζει σε σκέψεις, δημιουργεί αμέσως άλλο κλίμα. Φυσικά δεν εννοώ να γίνεσαι stalker και να δημιουργείς ψυχώσεις -μιλάω πάντα για το ωραίο, το αμοιβαίο, το γεμάτο υπονοούμενα φλερτ, την όλη ιδέα της γάτας με το ποντίκι. Εκεί μάλιστα, εκεί υπάρχει ενδιαφέρον. Εγκεφαλικό παιχνίδι όπου στην τελική σίγουρα κανείς δεν πρόκειται να βγει ολότελα χαμένος.

Φιλοσόφησέ το λίγο, λοιπόν, άλλαξε νοοτροπία και ξεκίνα να βλέπεις αλλιώς τα πράγματα. Δώσε χρόνο σε ένα τέτοιο παιχνίδι και μην εγκαταλείψεις απ’ τον πρώτο γύρο που θα χάσεις. Άλλωστε ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί στην τελική να σε αφήσω να κερδίσεις. Ή μπορεί κι όχι, σε κανέναν δεν αρέσει να χάνει. Υπάρχει βέβαια πάντα κι η ισοπαλία. Ποιος ξέρει; Αν δεν παίξουμε, δε θα το μάθει κανείς μας.

Λοιπόν, τι λες; Κυνηγάς;

 

Συντάκτης: Νεφέλη Κομματά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη