Φίλοι χρήστες του Facebook, Messenger, Instagram κι οποιουδήποτε άλλου μέσου κοινωνικής δικτύωσης που συμπεριλαμβάνει τη δυνατότητα online  συζήτησης, μαζευτείτε παρακαλώ, πρόκειται να αναγγείλω. Προετοιμαστείτε ψυχολογικά γιατί η οργή που ακολουθεί μπορεί να ενοχλήσει τους άμεσα ενδιαφερόμενους. Ευχαριστώ.

Για αρχή, όλα ξεκίνησαν μια ωραία μέρα όταν αποφασίσατε με κάθε δικαίωμα που σας ανήκει, δεν αντιλέγω, να υποστηρίξετε την τάση της εποχής και να εγγραφείτε στα social media. Ως εδώ καλώς. Αναγνωρίζεται επίσης το δικαίωμα ανάπτυξης συζητήσεων μέσω αυτών. Όσο και να πεις, είναι κοινωνικό ον ο άνθρωπος, τις χρειάζεται τις δημόσιες σχέσεις. Κάπου, όμως, στις πολλές επαφές χάσαμε την μπάλα και ξεκίνησαν να προκύπτουν προβλήματα.

Άρχισαν τα κολπάκια, τουτέστιν να αργείτε να τα βλέπετε τα μηνύματα, να τα βλέπετε αλλά να αργείτε να απαντάτε, να απαντάτε μεν, αλλά με κάτι μονολεκτικά «Αχάμ», «Εντάξει», «Καλά», «Μμμ», «Χμμ» κι όλα τα συναφή μυστήρια. Βάλαμε όμως νερό στο κρασί μας, εμείς οι υπομονετικοί της απέναντι οθόνης.

Συμβιβαστήκαμε με κάτι creepy χαμογελαστά emoji  που ξεθάψατε, με το αποτρόπαιο thumps up και το απάνθρωπο «OΚ». Ανεχτήκαμε ακόμα και το «διαβάστηκε» και δεν απαντήθηκε (αν είναι ποτέ δυνατό), αλλά όχι, δεν υπάρχει περίπτωση να υποκύψουμε και στο «δε διαβάστηκε καν». Θα υπάρξουμε ψυχροί κι αμείλικτοι, όπως αρμόζει σε τέτοιες περιπτώσεις.

Είχαμε μια ωραία συζήτηση εμείς οι δύο, ίσως ένα καβγαδάκι, ίσως να ρώτησα πώς είσαι. Όπως και να ‘χουν τα πράγματα, όποια και να είναι η συμπεριφορά μου απέναντί σου έχω α) το δικαίωμα να διαβαστώ β) το δικαίωμα να ξέρω ότι αγνοήθηκα γ) το δικαίωμα να απορριφθώ.

Πάμε στο δικαίωμα α) εκείνο της ανάγνωσης. Αυτό καταπατείται απ’ την κατηγορία των συνομιλητών που όντως δεν μπαίνουν στη διαδικασία να διαβάσουν το μήνυμα για τους δικούς τους –όχι και τόσο σεβαστούς– λόγους. Αν ανήκετε σε αυτή την κατηγορία είστε σε ακόμα χειρότερη μοίρα από αυτούς που προσποιούνται ότι δε διάβασαν το μήνυμα. Αυτό γιατί δείχνετε μεγαλείο αδιαφορίας κι αναισθησίας.

Κάποιος άνθρωπος εκεί έξω έτυχε για κάποιους άλφα λόγους να διαθέσει προσοχή και χρόνο να ασχοληθεί μαζί σας και να σας στείλει το παρόν μήνυμα. Εσείς με όλη την ψυχρότητα που τυγχάνει να διαθέτετε δεν μπήκατε καν στον κόπο να δείτε τι ήθελε να σας πει, να εξακριβώσετε τουλάχιστον το λόγο αποστολής του. Δε σας ζητήσαμε παράλογα πράγματα, ούτε γάμους, ούτε δακτυλίδια, ούτε σχέσεις, ούτε συζητήσεις, προς Θεού δε ζητήσαμε καν απάντηση. Απλά μερικά δευτερόλεπτα απ’ τον πολύτιμο χρόνο σας για ένα απλό «διαβάστηκε».

Προχωρούμε στο δικαίωμα β) επίγνωση της αγνόησης. Αυτό καταπατείται απ’ την κατηγορία των συνομιλητών που διαβάζουν το μήνυμα (συνήθως απ’ τις ειδοποιήσεις) χωρίς να το ανοίγουν ώστε να μη φανεί στις απέναντι οθόνες το πολυαναμενόμενο «διαβάστηκε». Έχουμε το δικαίωμα να ξέρουμε. Να ξέρουμε ότι διαβάστηκε, κρίθηκε αδιάφορο κι αγνοήθηκε. Σε τι ωφελεί το κρυφτούλι; Αφού είσαστε online και το βλέπουμε. Ξέρετε ότι ξέρουμε. Γιατί υποτιμάτε τη νοημοσύνη μας; Τέτοια δειλία; Φοβάστε να ανοίξετε τα χαρτιά σας. Κρύβεστε πίσω απ’ το δάκτυλό σας. Αποφεύγετε τη σύγκρουση, την απόρριψη, τη συζήτηση, οτιδήποτε προκύψει. Μηδενίζετε τις καινούριες πιθανότητες. Εμείς είχαμε το θάρρος να εκτεθούμε στέλνοντας το μήνυμα, είναι λογικό να απαιτούμε κάτι περισσότερο από μια λιπόψυχη προσποιητή αγνόηση.

Και τέλος γ) το δικαίωμα απόρριψης. Αυτό καταπατείται κι απ’ τις δύο κατηγορίες συνομιλητών. Ωραία, δε θέλετε τη συνέχιση ή την εκκίνηση της μεταξύ μας συνομιλίας για τους δικούς σας προσωπικούς λόγους. Ως εδώ καλώς. Δε θεωρείτε ότι καλό θα ήταν να το γνωρίζουμε κι εμείς που περιμένουμε με μισή ελπίδα; Τουλάχιστον να μην περιμένουμε. Να αποδεχτούμε την ως έχειν κατάσταση. Τι φοβάστε; Γιατί κρύβεστε πίσω απ’ τις οθόνες σας; Είμαστε λίγο μεγάλοι για παιχνίδια. Είναι ειρωνικό το γεγονός ότι ενώ εμείς έχουμε το κουράγιο να απορριφθούμε, εσείς δεν έχετε τη δύναμη να μας απορρίψετε.

Και μετά από αυτήν την κατάθεση ψυχής, ελπίζω το statement  μου α) να διαβαστεί β) να μην αγνοηθεί και γ) να ληφθεί σοβαρά υπόψη για τις μελλοντικές σας online δραστηριότητες. Τολμώ να ελπίζω επίσης σε ένα καλύτερο μέλλον με περισσότερα «διαβάστηκε» και λιγότερα «δεν απαντήθηκε».

Συντάκτης: Μαρίνα Πολυκάρπου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη