Το να σταθώ αναλυτικά στην έννοια, τον ορισμό και τη σημασία της φιλίας είναι μάλλον από κοινότυπο και δεδομένο έως περιττό. Ποιος μπορεί να ζήσει, άλλωστε, χωρίς φίλους στο πλευρό του, χωρίς ανθρώπους που δίνουν άλλο χρώμα, άλλη νότα και άλλο ρυθμό στην καθημερινότητά του με μια λέξη μόνο, μ’ ένα τηλεφώνημα, με μια συνάντηση μαζί τους;

Εναλλακτικά, αλλά όχι σε υπερατλαντική απόσταση, η ορολογία που θα μας απασχολήσει στις επόμενες παραγράφους και θα προσπαθήσω να σου δείξω ότι παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον είναι αυτή της καρμικής φιλίας. Eίναι, επί της ουσίας, απ’ αυτά τα παράξενα, απρόσμενα αλλά άκρως ευεργετικά, όπως αποδεικνύονται στην πορεία, παιχνίδια που μας στήνει η μοίρα.

Θα κάνω μια μικρή παρένθεση πρώτα. Έχουμε συνηθίσει όταν μιλάμε για κάρμα, συνηθέστερα, να αναφερόμαστε στον έρωτα. Και τότε τα πράγματα γίνονται δυσνόητα πολλές φορές μιας που μέχρι και σήμερα, δεν υπάρχει επίσημη γνωμάτευση αν μια τέτοια σχέση ήρθε για καλό στη ζωή μας κι αν θα έχει αίσιο τέλος.

Πράγματι, στις ερωτικές, καρμικές σχέσεις το θέμα αρκετά συχνά γίνεται αντιφατικό και περιπλέκεται. Έντονα συναισθήματα που εύκολα παρεκτρέπονται και γίνονται ακραία, ανεξήγητη έως υπερφυσική έλξη για έναν άνθρωπο, με αποτέλεσμα να μη βλέπεις πουθενά το γκρι σαν φυσιολογική επιλογή στην παντονιέρα της καρδιάς, μόνο άσπρο ή μαύρο. Όλα ή τίποτα δηλαδή είναι η φάση. Λες κι αυτός ο κάποιος, αυτός ο ένας, έμελλε μοιραία να μπει στη ζωή σου.

Το μεγαλύτερο κακό, βέβαια, σε μια τέτοια ιστορία είναι ότι δεν ξέρεις εκ των προτέρων το φινάλε, ούτε καν μπορείς να το προβλέψεις. Ξεκινάς με τρελές προσδοκίες, δεν μπορείς να το σταματήσεις πουθενά, ζεις στο τέρμα της έντασης, σε μια γλυκιά αλλά πλήρη εξάρτηση, σχεδόν αμοιβαία υπόταξη θα έλεγα, συνεπαίρνοντάς σε όλο αυτό εκτός ορίων μέχρι να ξετινάξει την αντοχή σου.

Φυσικά, υπάρχουν και οι καρμικές σχέσεις που δημιουργούν δυο άνθρωποι και καταλήγουν μαζί μέχρι τα βαθιά γεράματα. Τότε που απ’ το πρώτο λεπτό την αντικρίζεις και λες στον κολλητό σου «Μάγκα, αυτή είναι. Το νιώθω.» ή κοιτάς τον καλό σου στα μάτια και ψελλίζεις «Είμαστε γεννημένοι ο ένας για τον άλλον. Τέλος». Ναι, παιδιά. Υπάρχουν κι αυτές οι σχέσεις. Όχι σε αφθονία αλλά υπάρχουν, ζουν ανάμεσά μας.

Το κάρμα, όμως, παίζει καθοριστικό ρόλο και στις φιλικές μας σχέσεις. Πάρε ανάσα και πάμε. Φίλοι που ήταν γραφτό να γνωρίσουμε, που μας ήθελε η μοίρα μαζί και μας ένωσε μ’ ένα βαθύ και σφιχτό δέσιμο. Άνθρωποι που εισέβαλαν στη ζωή μας από το πουθενά, εντελώς ξαφνικά, μπορεί και μέσα από κάποια παράδοξη, αρχικά ακατανόητη σύμπτωση, που πιθανόν στην αρχή να μην τους συμπαθούσαμε καν, να μην ταιριάζαμε, να μη μας γέμιζαν και πολύ το μάτι κι όμως σήμερα όλα έχουν αποκτήσει το νόημά τους, ξέρουμε ακριβώς ποιο κομμάτι του παζλ μας συμπληρώνουν και πόσο έλειπαν από τις ζωές μας στην πραγματικότητα. Απίστευτο, έτσι;

Υπάρχει, ωστόσο, κι η άλλη πλευρά. Αυτή η πιο αβίαστη, η σχεδόν λογική, η απολύτως κοσμικά προγραμματισμένη. Καρμικές, φιλικές σχέσεις με ανθρώπους που απ’ το πρώτο δευτερόλεπτο της γνωριμίας μας χτύπησε η καρδιά μας αλλόκοτα αλλά πολύ δυνατά, νιώσαμε να μας συνδέει αυτό το κάτι, ίσως αισθανθήκαμε ότι τους ξέρουμε κατά κάποιο παράξενο τρόπο από παλιά, ξέραμε ότι θα γίνουμε φίλοι, κουμπάροι και τα συναφή στην πορεία, ότι θα γίνουν το άλλο μας μισό, ο δεύτερος εαυτός μας, η αδελφή ψυχή μας.

Σαν να ήταν ο προορισμός και των δύο να συναντηθούμε σε αυτό τον κόσμο. Απλά, τόσο φυσιολογικά και προδιαγεγραμμένα, για να αλληλοσυμπληρώσουμε ο ένας τη ζωή του άλλου. Πίστεψέ με, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία και κανένας ενδοιασμός για την εξέλιξη αυτής της σχέσης. Στο «χειρότερο» σενάριο θα είναι ο καλύτερος σου φίλος για πάντα και με διαφορά. Στο καλύτερο, ο νονός του παιδιού σου στο μέλλον. Υπάρχει τίποτα πιο όμορφο απ΄αυτό σαν διαπίστωση;

Σε έχω βάλει ήδη σε σκέψεις το ξέρω. Εύκολα κάπου πάει το μυαλό σου, διότι έχεις τουλάχιστον έναν άνθρωπο με αρκετά απ’ τα παραπάνω χαρακτηριστικά στη ζωή σου, μπορεί και παραπάνω από έναν. Απ’ αυτούς τους φίλους που για σένα ξεχωρίζουν, έχουν ανέβει επίπεδο, έχουν αλλάξει πίστα, που νιώθεις ευλογία, απεριόριστη χαρά κι ευγνωμοσύνη που τους γνώρισες, που δεν μπορείς να διανοηθείς τη ζωή σου χωρίς αυτούς. Εκείνους που σε στιγμάτισαν ευχάριστα κι ακαριαία απ’ την πρώτη επαφή, που διαισθάνεσαι ότι σε μια άλλη ζωή ή σ’ ένα παράλληλο σύμπαν έχετε ξαναβρεθεί, που απορείς πώς ζούσες πριν τους συναντήσεις, που λατρεύεις να αγαπάς. Έναν τέτοιο φίλο κράτησέ τον παντοτινά. Πού ξέρεις; Ίσως, όντως, αυτή να είναι η καρμική φιλία της ζωής σου.

Συντάκτης: Κάτια Σκίτσου
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή