Ωραίο το πρωί, δε λέει κανείς το αντίθετο. Δε χάνεις τη μέρα σου! Ξυπνάς νωρίς, τρως πρωινό, μπαίνεις σε πρόγραμμα κι όλα κυλούν τόσο εύκολα. Ωραίο, λοιπόν, το ξημέρωμα, ωραίος ο ήλιος, ωραία και τα κελαηδήματα των πουλιών, αλλά τίποτα δε συγκρίνεται με τους περαστικούς που προχωρούν μισοκοιμισμένοι περιμένοντας με αγωνία να έρθει το βράδυ. Και μεταξύ μας, δεν τους αδικώ. Η νύχτα όσο χαοτική κι αν είναι, έχει άλλη χάρη…

Η νύχτα είναι παραμυθένια. Αργεί να έρθει, αλλά όταν έρχεται ούτε που την καταλαβαίνεις. Είναι τόσο ήρεμη και τόσο ήσυχη που δεν κάνει αισθητή την παρουσία της. Χαρίζεται μόνο σε αυτούς που θέλουν πραγματικά να την προσέξουν. Αυτή είναι κι η γοητεία της. Χαρίζει την ομορφιά της σε όλα τα μέρη. Σκεπάζει ακόμη και τα πιο άσχημα σημεία με το σκοτάδι της καλύπτοντας κάθε ατέλειά τους. Κάθε λεπτομέρεια που το πρωί αφήνει να φανεί. Όλα δείχνουν τόσο μαγικά, τόσο διαφορετικά την νύχτα!

Η νύχτα έχει την ικανότητα να βγάζει σε όλα έναν άλλο εαυτό, ίσως πιο σκοτεινό και λίγο πιο μυστηριώδη. Πόσο επιθετική κι άγρια δείχνει η θάλασσα το βράδυ; Πόσο απελευθερωμένος κι ανεξέλεγκτος νιώθεις στο σκοτάδι; Όταν πέφτει η νύχτα, αιωρείται μια θεωρία, μια υπόσχεση ότι όλα μπορούν να συμβούν, ακόμη και τα πιο απίθανα.

Το σκοτάδι είναι η κατάλληλη στιγμή για να κάνουν τα συναισθήματα την έξοδό τους. Τυχαίο που οι ενδότερες σκέψεις του κάθε ανθρώπου εμφανίζονται το βράδυ; Εκείνο διαθέτει την ηρεμία και τον συναισθηματισμό που σε αναγκάζουν να εκδηλωθείς.

Το ξέρω ότι η νύχτα σου προκαλεί έναν γλυκό φόβο. Μην τη φοβάσαι όμως. Μπορεί να σε μπερδέψει, μπορεί να σε σοκάρει, αλλά αυτό το χάος θα δίνει πάντα ενδιαφέρον κι ίντριγκα στη ζωή σου. Ό,τι εξελίξεις και να φέρει στο πέρασμά της, σε ό,τι λάθος κι αν σε παρασύρει, ίσως έπρεπε να τις φέρει ίσως κι εσύ να ήθελες κατά βάθος να τις ζήσεις.

Ωστόσο, μην ανησυχείς. Η νύχτα είναι εχέμυθη. Δε θα μαρτυρήσει ποτέ τα πιο καλά κρυμμένα μυστικά σου. Εμπιστεύσου τη. Δε θα προδώσει ποτέ όσα εκθέτει το φως της ημέρας. Η νύχτα δε θα σε κρίνει, δε θα σε λογικέψει, θα σου πει «Ζήσ’ το!» και θα αφήσει το βαρετό κήρυγμα για το πρωί.

Απόλαυσε, λοιπόν, τη μαγεία της νύχτας κι άσε για λίγο στην άκρη τις ευθύνες, τις δουλειές και το τρέξιμο της ημέρας. Άσε για λίγο τα προβλήματα και το άγχος και κοίτα τη νύχτα στα μάτια. Και τότε θα δεις τα αστέρια να σε παρασύρουν στο χορό τους και το φεγγάρι να σε συνοδεύει με το γλυκό του ημίφως σε μελωδίες τόσο ήσυχες και τόσο μοναδικές που θα γαληνεύουν για πάντα με έναν περίεργο τρόπο την ψυχή σου.

Συντάκτης: Κορίνα Αντωνάκου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη