Το τι είναι σπίτι το μεταφράζει ο καθένας όπως επιθυμεί, όπως νιώθει. Υπάρχουν ποικίλοι τρόποι για να ορίσεις τον όρο σπίτι. Οι τέρμα ρεαλιστές θα σου απαντήσουν είναι το κτήριο που ζουν ένα ή και περισσότερα άτομα. Οι πιο ρομαντικοί θα το περιγράψουν ως το μέρος στο οποίο βρίσκεται η καρδιά σου. Άλλοι πάλι θα τολμήσουν να πουν πως το σπίτι είναι εκείνη η τοποθεσία που όχι μόνο το σώμα σου, αλλά και οι σκέψεις σου βρίσκουν ένα καταφύγιο. Ένας χώρος ειδικά διαμορφωμένος από ‘σένα για ‘σένα. Περνάς πολλές ώρες, μέρες, μήνες, -γιατί όχι και χρόνια;- μέσα σε αυτό. Μέχρι που έρχεται η στιγμή που πρέπει ή θέλεις ή αναγκάζεσαι να αλλάξεις σπίτι.

Συνήθως ένα νέο σπίτι το ταυτίζουμε με μια νέα αρχή. Αυτό μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα. Είτε ότι έφυγες επιτέλους από το πατρικό σου για να σπουδάσεις κάπου αλλού, είτε ότι αποφάσισες να μείνεις μόνος και να συντηρείς πλέον εσύ τον εαυτό σου, είτε ότι ήρθε η ώρα να μοιραστείς ένα νέο σπίτι με το κολλητάρι σου ή και με το αμόρε για να γίνει το πράγμα πιο σοβαρό. Όπως και να ‘χει, ωστόσο, ένα νέο σπίτι φέρνει ή και έρχεται συνοδευόμενο από αλλαγές στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα της δικής σου βιόσφαιρας.

Ξεκινάς, λοιπόν, το ψάξιμο στις αγγελίες των εφημερίδων, στα ενοικιαστήρια που είναι κολλημένα στις κολώνες της Δ.Ε.Η ή κι από στόμα σε στόμα, από γνωστό σε γνωστό, δηλαδή. Τα ξεψαχνίζεις όλα ένα προς ένα. Θες να βρεις κάτι καλό. Όμορφο, λιτό, οικονομικό. Σε κάθε σπίτι που μπαίνεις κάνεις εικόνα πώς θα ήταν διακοσμημένο με τα δικά σου έπιπλα, τις δικές σου πινελιές. Φαντάζεσαι τον εαυτό σου να αράζει με φίλους, μόνο του ή και με το ταίρι και το μόνο που ζητάς είναι να φωνάζει το όνομά σου και να υποδεικνύει άμεσα την προσωπικότητά σου και το ταμπεραμέντο σου. Θες να είναι εσύ.

Όταν, λοιπόν, πάρεις την απόφαση να αλλάξεις σπίτι, για τους δικούς σου όπως είπαμε λόγους κάθε φορά είναι σαν να κλείνεις ένα κεφάλαιο της ζωής σου και να προχωράς με βήμα γοργό και αποφασιστικό να γράψεις το επόμενο. Αρχικά, πακετάροντας σε στοίβες από κούτες τα αντικείμενα που βρίσκονταν στο παλιό σου σπίτι, κάνεις ένα καλό ξεσκαρτάρισμα και όλα τα άχρηστα και τα ανούσια που είχαν καταχωνιαστεί παίρνουν πόδι και οδεύουν προς τον κάδο σκουπιδιών της παλιάς σου γειτονιάς. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με κάποιους ανθρώπους ή κάποιες καταστάσεις. Συνειδητοποιείς πως ή πρέπει να τα πετάξεις κι αυτά ή έστω να τα αφήσεις πίσω και να συνεχίσεις προς τα μπρος.

Αλλάζοντας σπίτι, νιώθεις εξάλλου και αναζωογονημένος, φρέσκος, ολοκαίνουριος από πάνω μέχρι κάτω και πανέτοιμος να αλληλεπιδράσεις θετικά με τις νέες προκλήσεις που στέκουν μπροστά σου. Αισθάνεσαι πως ξεφεύγεις απ΄ το βάλτο των καθημερινών, κλασσικών, εικονογραφημένων καταστάσεων που είχαν καταντήσει ρουτίνα και πως τώρα ήρθε η στιγμή να το αλλάξεις αυτό με την άφιξή σου στο νέο σπίτι.

Ίσως στην αρχή σε τρομάξει αυτή η αλλαγή. Πιθανόν να νιώσεις πως φιλοξενείσαι στο σπίτι κάποιου άλλου αφού το μυαλό σου αρνείται για λίγο διάστημα να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Άλλωστε η συνήθεια, λένε, ασκεί τη μεγαλύτερη δύναμη πάνω μας. Παρ’ όλα αυτά ο χρόνος θα σε πείσει πως αυτό είναι το νέο σου σπίτι, αυτή είναι η αρχή ενός καινούριου κεφαλαίου και σε προκαλεί να ζήσεις και να ευχαριστηθείς την κάθε σου στιγμή μέσα σε αυτό.

Τα κλειδιά είναι δικά σου και η πόρτα μπροστά σου. Με το καλό!

 

Συντάκτης: Ανδριάνα Νίκου
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή