Φεύγετε και περιμένετε με έπαρση ότι θα ανησυχούμε και θα θέλουμε να μαθαίνουμε και να ξέρουμε κάθε σας βήμα. Έχετε την εσφαλμένη εντύπωση ότι θα επιστρατεύσουμε φίλους και γνωστούς για να ξέρουμε πώς είστε και πώς τα περνάτε. Μόνο που δεν είμαστε όλοι ίσα κι όμοια και κάποιοι από εμάς εγκαταλείπουμε παντελώς τελειωμένες καταστάσεις και γυρνάμε σελίδα τη στιγμή που μπαίνει τελεία στην ιστορία μας.

Μπορεί το νέο κεφάλαιο να αρχίζει με το άτομό μας να βρίσκεται μέσα στη μιζέρια, παρατημένο κι απογοητευμένο απ’ τη σχέση του μαζί σας, αλλά σε καμιά περίπτωση δε θα αναρωτιέται πού είστε και τι κάνετε ή αν έχετε ήδη βρει τον επόμενό σας σύντροφο.

Είμαστε εμείς που προχωράμε ακόμη κι όταν πονάμε κι αρνούμαστε να σπαταλήσουμε περισσότερο χρόνο πάνω σας απ’ τη στιγμή που εσείς οι ίδιοι δε μας θέλετε πλέον στη ζωή σας. Όπως μας διαγράφετε, έτσι σας διαγράφουμε κι εμείς. Τελειωτικά κι ολοκληρωτικά. Δεν ενδιαφερόμαστε πλέον για τη ζωή σας. Μπορεί να σας νοιαζόμαστε κι αν μας χρειαστείτε να τρέξουμε, μπορεί να μη θέλουμε το κακό σας, αλλά δε θα καθίσουμε να κάνουμε και τον ντετέκτιβ για πάρτι σας.

Μπορείτε να συνεχίσετε τη ζωή σας ανενόχλητοι χωρίς να ανησυχείτε για τυχόν εκπλήξεις και μελοδράματα απ’ την πλευρά μας. Όσο εσείς προχωράτε, προχωράμε κι εμείς. Σε παράλληλες ή παρεκκλίνουσες πορείες έτσι ώστε να μη χρειαστεί να συναντηθούμε ποτέ.

Απ’ τη στιγμή που μας εγκαταλείπετε, φεύγουμε κι εμείς. Η ύπαρξή σας δεν είναι πια δικιά μας ευθύνη κι αγωνία κι ας είναι να γίνουμε κομμάτια εάν σας συμβεί κάτι. Θα σας αγαπάμε παντοτινά για τις όμορφες στιγμές που μας χαρίσατε και θα φροντίσουμε να μην επισκιάσουμε τις καινούριες που θα δημιουργήσετε με ένα καινούριο ταίρι πια.

Μην περιμένετε δακρύβρεχτα μηνύματα κι απελπισμένα λόγια στο μέσο της νύχτας. Δεν πρόκειται να εμφανιστούμε απρόσκλητοι στην πόρτα του σπιτιού σας για να επιδιώξουμε μια πιθανή επανασύνδεση και δε θα μας δείτε να σπαράζουμε στο κλάμα και να σας ξεκατινιάζουμε σε φίλους και γνωστούς.

Θα αποδεχτούμε το γεγονός με πλήρη ωριμότητα και θα κρατήσουμε τα προσωπικά μας εν οίκω. Κανείς δε θα μάθει ποτέ τους λόγους που μας έφτασαν στον χωρισμό κι εσείς δε θα μάθετε ποτέ σε τι κατάσταση ήμασταν τις μέρες που τον ακολούθησαν.

Δεν είναι ότι είμαστε όντα ανώτερα και διαφορετικά απ’ τους υπόλοιπους. Είναι απλώς ότι προσπαθούμε να σώσουμε και να κρατήσουμε την αξιοπρέπειά μας και την ντροπή που νιώσαμε όταν βάζατε τέλος στο στόρι μας.

Τις περισσότερες φορές, δε, το τέλος έρχεται εν αγνοία μας, χωρίς προμηνύματα και κακούς οιωνούς, χωρίς να έχει προηγηθεί καν καβγάς, οπότε το να μη σας ψάξουμε και να μη θέλουμε να ξέρουμε πώς είστε και πώς περνάτε είναι κι ένας τρόπος να σας εκδικηθούμε. Πράττουμε αντίθετα σε αυτό που θα περιμένατε και σας πονάμε όπως μας πονέσατε -αναπάντεχα κι απροειδοποίητα.

Και στο φινάλε, όταν κάτι λήγει – ό,τι κι αν είναι αυτό – δε γυρνάς πίσω και δεν αναλώνεσαι στο παρελθόν. Κι όπως κι αν το δείτε, εσείς πια είστε το παρελθόν μας. Κρατάμε τις όμορφες στιγμές μαζί σας, αλλά δεν κολλάμε σε αυτές. Επιδιώκουμε να φτιάξουμε καινούριες εξίσου -αν όχι και πιο- ευχάριστες.

Ίσως κάπου εκεί πριν μας γυρίσετε την πλάτη, πριν κλείσετε την πόρτα και φύγετε ή πριν μας κλείσετε το ακουστικό στη μάπα ενώ ακόμη κλαίμε, μας πετάξετε και την ψωνισμένη ατάκα «Από τη στιγμή που τελειώνουμε, μη με ψάξεις και μη με αναφέρεις ξανά». Και τόσο απλά μας πυροδοτείτε τον εγωισμό και την αποφασιστικότητα και δε μας καίγεται καρφί για το πού βρίσκεστε, πώς και γιατί.

Είναι δύσκολο να συνεχίσεις τη ζωή σου όταν τα δεδομένα σου ανατρέπονται και το να ακούς τον άνθρωπο, με τον οποίο ήλπιζες να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου, να σου λέει ότι έχετε τελειώσει δεν είναι ό,τι καλύτερο κι ό,τι πιο ευχάριστο. Μη θεωρήσετε, όμως, ότι θα παραμείνετε το επίκεντρο του κόσμου μας αφού φύγετε.

Το δευτερόλεπτο που θα μας αρνηθείτε την αγάπη σας, απορρίπτετε και παύετε να έχετε δικαίωμα στη δική μας. Συνεχίστε, λοιπόν, το δρόμο σας όπως αποφασίσατε να τον στρώσετε και μην κοιτάξετε πίσω διότι δε θα μας δείτε να σας κοιτάμε.

Αντιθέτως, ίσως μας δείτε να κοιτάμε αλλού και αυτό θα σας τσακίσει τον εγωισμό. Δε θέλουμε όλοι να ξέρουμε πώς συνεχίζετε. Μας αρκεί να ξέρουμε ότι θέλετε να προχωρήσετε χωρίς εμάς κι αντίστοιχα λειτουργούμε κι εμείς. Έχετε γεια, λοιπόν, κι άντε γεια.

 

Συντάκτης: Γεωργία Ευστρατίου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη