Πολλές φορές και για διάφορους λόγους κρατάμε επαφή με κάποιο απ’ τους πρώην συντρόφους μας. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κάτι αρνητικό, όμως, τι γίνεται όταν γνωρίζουμε ένα άλλο πρόσωπο; Το σωστό είναι να αποστασιοποιούμαστε από πρώην για το καλό όλων, κάποιοι όμως όχι μόνο δεν κρατάνε αποστάσεις, αλλά λένε και γαργαλιστικές λεπτομέρειες στους πρώην για το καινούριο τους αμόρε. Κι αυτό είναι κάτι, που κρύβει μέσα του μια μεγάλη δόση σαδισμού, εδώ που τα λέμε.

Ποιοι είναι οι λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν σε αυτή τη συμπεριφορά, όμως; Ίσως να μας αρέσει να κάνουμε τους πρώην να ζηλεύουν για τον τέλειο έρωτα που ζούμε και που εκείνοι δεν κατάφεραν, τελικά, να μας προσφέρουν. Ε, τώρα μεταξύ μας, είναι ωραίο να μας ζηλεύουν γενικά, πόσο μάλλον οι πρώην, μας ανεβάζει την αυτοπεποίθηση. Όμως καλό είναι να έχουμε στο μυαλό μας ότι ανεβάζοντας τη δική μας, ίσως και να κατεβάζουμε την αυτοπεποίθηση κάποιου άλλου, που ό,τι και να μας έκανε δεν το αξίζει αυτό.

Ωραίο είναι να σε ζηλεύει κάποιος, δείχνει ότι νοιάζεται ακόμα για εσένα, όμως το να ξέρει ότι προχώρησες τη ζωή σου με άλλο άτομο είναι κάτι που από μόνο του πληγώνει, δε χρειάζεται να ξέρει και λεπτομέρειες. Άλλωστε, η ζήλια δεν είναι πάντα για να τη χαίρεσαι. Ίσως δεν έχει καμία σχέση με αγάπη, αλλά μόνο με έναν πληγωμένο εγωισμό.

Απ’ την άλλη παίζει και να το κάνεις και λίγο από εκδίκηση. Μετά από έναν –κακό συνήθως– χωρισμό υπάρχει ενδόμυχα αυτή η ανάγκη, παραδέξου το. Ο πρώην δεσμός σου ίσως να σε ταλαιπώρησε αρκετά –ίσως βέβαια κι άθελά του– για να φτάσεις εσύ με τη σειρά σου σε τέτοια κίνητρα. Όμως, επαναλαμβάνω, ό,τι και να μας έχει κάνει κάποιος πρώην στο παρελθών δεν αξίζει δικές μας ταπεινές συμπεριφορές. Μπες και λίγο στη θέση αυτού του ανθρώπου που ξέρει με κάθε λεπτομέρεια ότι ο άνθρωπος που είχε κάποτε αγκαλιά τώρα απολαμβάνει τη συντροφιά –κι όχι μόνο– κάποιου άλλου ανθρώπου.

Έχεις σκεφτεί, όμως, ότι παίζει να υπάρχει και μπόλικη ανασφάλεια στο παρασκήνιο; Ανασφάλεια γιατί θέλεις να κερδίσεις τη χαμένη σου αυτοπεποίθηση κάνοντας τον άλλο να ζηλεύει και να πληγώνεται. Να έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου ότι σβήνοντας το κερί κάποιου άλλου δεν κάνεις τη δική σου φωτιά να φέγγει περισσότερο. Δηλαδή, ρίχνοντας την αυτοπεποίθηση, την αξία ή τη διάθεση του πρώην, δεν ανεβάζεις τη δική σου.

Ναι, σαν σαδιστής, θα χαρείς λίγο με την πίκρα που πρόσφερες στον άλλο, αλλά πόσο θα κρατήσει; Θα χαρείς τον υποτιθέμενο θρίαμβό σου για λίγα λεπτά ή λίγες ώρες, αλλά η πίκρα του άλλου θα κρατήσει για πολύ περισσότερο.

Είναι σαν να λες στον άλλο, «κοίτα με, έχω αξία, προχωρώ», ε, αυτό φωνάζει ανασφάλεια. Θέλεις συνεχώς να αποδεικνύεις ότι μπορείς κι ότι αξίζεις. Μάντεψε, όμως∙ αυτό που κάνεις δείχνει ακριβώς το αντίθετο.

Γιατί ποιος θέλει δίπλα του κάποιον που προσπαθεί διαρκώς να αποδεικνύει το οτιδήποτε στους άλλους;

Με το να λες σε πρώην σχέση σου τα τωρινά γκομενικά σου το μόνο που πετυχαίνεις είναι να πικράνεις ή να ξενερώσεις αυτόν τον άνθρωπο. Άσε που το κάνεις πολύ πιο εύκολο να σε ξεπεράσει.

Ίσως απ’ την άλλη να διατηρείς μια φιλική σχέση με τον πρώην και να λέτε τα νέα σας, χωρίς καμία πρόθεση εκδίκησης ή πληγώματος. Όμως, αυτά τα νέα είναι καλύτερο να τα κρατάμε για τον εαυτό μας και τα φιλαράκια που δεν υπήρξε ποτέ ερωτισμός ανάμεσά μας. Μπες και λίγο στη θέση του ανθρώπου που έχεις μπροστά σου κι αν όντως δε θες να τον πικραίνεις, μην τον φέρνεις σε δύσκολη θέση.

Ας σταματήσουμε να πληγώνουμε ανθρώπους, ό,τι έγινε μένει στο παρελθών. Καιρός είναι να ασχοληθούμε με το παρόν μας, αλλά και με τον εαυτό μας. Ας βρούμε τον τρόπο να μη χρειαζόμαστε επιβεβαίωση από κανένα πρώην κι ας ανεβάσουμε την αυτοπεποίθησή μας μόνοι μας. Στο κάτω-κάτω, ένας νέος έρωτας έπρεπε από μόνος του να αποτελεί έναυσμα για να ανέβει η αυτοεκτίμησή μας κι αν είναι όντως τόσο σπουδαία τα γκομενικά μας δε θα είχαμε την ανάγκη να ενημερώσουμε τους πρώην.

Συντάκτης: Στέλλα Πέτρου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη