Ξέρεις, για χρόνια αναρωτιόμουν τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να βαριούνται τόσο εύκολα και να αναζητούν αλλού την ευτυχία τους; Πόσο μάλλον όταν την έχουν ήδη ή ακόμη χειρότερα όταν κοιμάται δίπλα τους.

Χιλιάδες οι άνθρωποι γύρω σου και τα ποσοστά της ευτυχίας αναλογικά με τον πληθυσμό τους σε μόνιμη και συνεχή σύγκρουση. Ναι! Ακόμη κι αν τους βρίσκεις σε δυάδες!

Πιστεύουμε πως σε μια σχέση πρέπει όλα να ακολουθήσουν ένα συγκεκριμένο μοτίβο, εκείνο της επιτυχίας. Για αυτόν το λόγο, προσπαθούμε με κάθε τρόπο να μην ξεφύγουμε από αυτό, γιατί έτσι θεωρούμε πως θα κατακτήσουμε την πολυπόθητη ευτυχία και πως η δική μας σχέση δε θα έχει πλέον να ζηλέψει τίποτα από εκείνες που βρίσκουμε πια μόνο στις μεγάλες οθόνες και τα καλογραμμένα σενάρια.

Δεν είναι, όμως, έτσι! Δε γίνεται να είναι! Όταν μια μέρα θα ξυπνήσεις και θα καταλάβεις πως το σενάριο σου δεν υπάρχει πια δίπλα στο συρτάρι και πως η ζωή σου μοιάζει πιο πολύ με έναν αυτοσχεδιασμό σε μια σκηνή δίχως φώτα, τότε; Τι θα κάνεις τότε; Έχει εξιλεωθεί αρκετά με το σκοτάδι;

Κάνε τον ίδιο παραλληλισμό και με τη σχέση σου! Όταν ο καιρός περάσει και τα συναισθήματα δε θα μοιάζουν με εκείνα της αρχής; Όταν ο πόθος σου θα έπρεπε να μεγαλώνει, αλλά για κάποιο περίεργο λόγο παλιμπαιδίζει πίνοντας καφεδάκι με το συμβιβασμό;

Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να μάθεις πλέον τι είναι αυτό που, πραγματικά, αισθάνεσαι. Ξεκινάει από «α» και δεν τελειώνει πάντα με κλάματα όπως πίστευες! Η απιστία, λοιπόν, δε λειτουργεί πάντα με τον ίδιο τρόπο. Ακόμη κι αν εξ ορισμού στο άκουσμά της προκαλεί πόνο, σε πολλές περιπτώσεις μπορεί η λύτρωση να πάρει τη θέση του.

Εκεί που όλα θα μοιάζουν χαμένα, εκεί που οι ερωτήσεις δε θα βρουν ποτέ την απάντηση που ψάχνουν, ίσως εκείνη τη στιγμή να χρειαστείς τη βοήθεια του κοινού. Εκεί, λοιπόν, λαμβάνει χώρο η απιστία. Μερικές φορές είναι αυτό που πραγματικά χρειάζεσαι για να γυρίσεις πίσω. Όσο περίεργο κι αν σου ακούγεται. Το ξέρεις κατά βάθος πως ισχύει. Ακόμη κι αν δε θέλεις να το παραδεχτείς!

Όταν θα είσαι ένα βήμα πιο κοντά στον κίνδυνο, που της μοιάζει τρομακτικά, όταν όλες οι κρυφές σου σκέψεις έχουν πλέον σάρκα κι είναι απέναντί σου τότε θα καταλάβεις τι είναι αυτό που θέλεις. Την ώρα εκείνη, που το λάθος σε τυλίγει κι η σκέψη σου σε ελευθερώνει…

Ξέρω πως είναι απλό όταν όλο αυτό είναι απλώς μια δήλωση, μα είναι μια δήλωση πιο κοντά στην αλήθεια. Την αλήθεια που φοβόμαστε να παραδεχτούμε και με χιλιάδες επιχειρήματα αρνούμαστε… Χιλιάδες επιχειρήματα που χάνουν την αξία τους την ώρα που χάνουμε κι εμείς τον εαυτό μας.

Ας μην ξεχνάμε πως οι μόνες στιγμές που καταλαβαίνουμε την πραγματική δύναμη που κρύβουμε μέσα μας είναι όλες εκείνες λίγο μετά αφού βρήκαμε τον εαυτό μας. Επομένως δε θα τον βρούμε ποτέ, αν πρώτα δεν τον χάσουμε.

Το ίδιο, λοιπόν, συμβαίνει και σε μια απιστία. Στο τέλος της ανακαλύπτεις αυτό που πραγματικά νιώθεις. Αν μετά από ό,τι έχει γίνει η συνέχεια μοιάζει στα δικά σου μάτια κάτι φυσιολογικό, τότε ήρθε η ώρα να φύγεις. Αν, όμως, συνειδητοποίησες πως αυτό που θέλεις ειλικρινά ήταν κι είναι αυτό που απ’ την αρχή κοιμόταν δίπλα σου, τότε έπρεπε να το είχες κάνει νωρίτερα!

 

Συντάκτης: Φιλοθέη Τζαλαζίδου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη