Δεν τον έχεις ξεπεράσει

Να τος. Ο άνθρωπος που υποτίθεται πως είχες ξεχάσει, που είχες πλέον ξεπεράσει. Και που μόλις τον είδες αποδεικνύεται πως δεν ισχύει τίποτα από όλα αυτά.

Τα μάτια σας συναντήθηκαν για μερικά μόνο δευτερόλεπτα. Ήταν, όμως, έντονη η ανταλλαγή των βλεμμάτων. Σε κοιτούσε επίμονα, όπως κι εσύ. Οι ματιές σαν δεν έλεγαν να ξεκολλήσουν.

Κάποια στιγμή τα μάτια που τόση ώρα κοιτάζεις χάνονται απ’ το οπτικό σου πεδίο. Τα ψάχνεις κοιτάζοντας δεξιά κι αριστερά μα δεν τα πετυχαίνεις πουθενά. Τα μάτια αυτά ξύπνησαν μέσα σου πολλά, καλά φυλαγμένα συναισθήματα που έκρυψες καλά για το δικό σου καλό και το καλό των γύρω σου, των ανθρώπων που αγαπάς και που δε θέλεις να χαλιούνται βλέποντας εσένα.

Χάνεσαι για λίγο απ’ τα μάτια όλων. Σε ψάχνουν μα δεν είσαι πουθενά. Αναρωτιούνται όλοι πού να έχεις εξαφανιστεί, μέχρι που σε βρίσκουν μετά από λίγο να κάθεσαι σε ένα παγκάκι και να δακρύζεις. Κάνεις να κρύψεις τα πρησμένα σου μάτια και να σκουπίσεις τα δάκρυά σου μα δεν τους ξεγελάς. Ξέρουν όλοι πολύ καλά τι σου συμβαίνει, έχουν παρακολουθήσει ολόκληρη τη σκηνή, παρ’ όλο που δεν ανέφεραν κάτι.

Ήθελες πάντα να φαίνεσαι δυνατός στα μάτια τους, πως εσύ αυτή τη σχέση την είχες ξεπεράσει ό, τι κι αν είχε γίνει. Κατάλαβες, όμως, πως τα πράγματα τελικά δεν είναι έτσι όπως θα ήθελες εσύ να είναι ή όπως νόμιζες πως είναι. Συνειδητοποιείς πως δεν έχεις ξεπεράσει τίποτα. Ούτε εκείνο το πλάσμα που αποκαλούσες κι ένιωθες πως κάποτε ήταν ο άνθρωπός σου, ούτε τις στιγμές που ζήσατε μαζί, ούτε τις αγκαλιές στο κρεβάτι σας, στις παραλίες και στα πάρκα, ούτε τις διαφωνίες σας, ούτε τις φορές που σου έχει κλείσει το τηλέφωνο στα μούτρα, ούτε τίποτα. Όλα είναι εκεί, τίποτα δεν έφυγε απ’ το μυαλό σου. Απ’ τα μυαλά σας. Όλα σας έχουν σημαδέψει, όλα άφησαν πάνω σας το ίχνος τους, καλό και κακό. Τίποτα δε θα σβηστεί όσος χρόνος κι αν περάσει.

Το θέμα είναι εσύ να δεις διαφορετικά τα πράγματα, έτσι ώστε να καταφέρεις να πείσεις τον εαυτό σου πως έχεις φύγει από όλο αυτό, πως το τέλος αυτής της σχέσης δε θα σε βασανίζει πλέον, πως ήταν απλά μια όμορφη εμπειρία που θα θυμάσαι για πάντα και με τη θύμησή της θα χαμογελάς.

Δεν μπορείς να ξεχάσεις αυτά τα μάτια που μόλις πριν λίγο σε κάρφωναν, αυτά τα μάτια που ερωτεύτηκες. Δε φεύγει η εικόνα τους απ’ το μυαλό σου. Γυρνάς το κεφάλι σου δεξιά-αριστερά και νομίζεις πως τα βλέπεις παντού. Και τι δε θα ‘δινες να τα ξανάβλεπες για λίγο. Σου έχουν λείψει. Την τελευταία φορά που τα είδες ήταν δακρυσμένα, θυμωμένα κι απογοητευμένα. Από εκείνο το δειλινό δεν τα ξαναείδες. Και σε σκότωνε αυτό. Νιώθεις πως είσαι ακόμη δέσμιος αυτής της σχέσης παρ’ όλο που πάει καιρός που έχει τελειώσει.

Ήθελες να κάνεις τη ζωή σου έλεγες. Μα καταλαβαίνεις τώρα πια πως η ζωή σου όλη ήταν ο άνθρωπος αυτός.

Ήσουν με αυτόν τον άνθρωπο ευτυχής, ένιωθες πως τίποτα δε σου έλειπε. Κι όμως έφυγες, επειδή σκέφτηκες απερίσκεπτα, επιπόλαια και βραχυπρόθεσμα.

Όλες αυτές οι σκέψεις τρυπάνε το μυαλό σου σαν σφαίρες κι αφήνουν τα δάκρυα να θολώσουν και πάλι τα μάτια σου, μετανιώνοντας για όλα τα λάθη που έκανες, που άφησες έναν τέτοιο χρυσό άνθρωπο να φύγει απ’ τη ζωή σου.

Πάει πια, τελείωσε. Είναι πολύ αργά πλέον να γυρίσεις πίσω και δεν ξέρεις καν αν θα σε δεχτεί. Δεν ξέρεις καν αν έχει προχωρήσει ήδη, αν έχει τώρα μια υγιής σχέση κι αν ανήκει πλέον αλλού.

Ήρθε, λοιπόν, η στιγμή να σκεφτείς καλά τι έκανες τόσο καιρό και να ωριμάσεις κι άλλο. Να αντιμετωπίσεις την επόμενή σου σχέση με περισσότερη προσοχή κι από την αυτήν που έχει ήδη τελειώσει να μάθεις και να μην κάνεις ξανά τα ίδια λάθη. Στο χέρι σου είναι να αντιμετωπίζεις πλέον τις καταστάσεις με λιγότερη επιπολαιότητα και περισσότερη ωριμότητα.