Οι πιο πολλοί άνθρωποι έχουμε την τάση να θυματοποιούμε τους εαυτούς μας ή τουλάχιστον να προσπαθούμε να τους δικαιολογήσουμε ακόμη κι όταν ξέρουμε κατά βάθος ότι φταίμε στο μεγαλύτερο βαθμό. Σίγουρα, τις περισσότερες φορές η αλήθεια μιας κατάστασης είναι κάπου στη μέση και στις σχέσεις κάποια πράγματα είναι δράση-αντίδραση. Ανεξάρτητα, όμως, απ’ την αιτία που οδηγεί κάποιον στο να φερθεί σκάρτα, ο ίδιος όταν αυτό συμβαίνει το γνωρίζει. Έχει συναίσθηση της άσχημης συμπεριφοράς του κι απλώς μάλλον στηρίζεται στις δικαιολογίες που δίνει στον εαυτό του ώστε από άμυνα ή αδιαφορία να προλάβει τυχόν τύψεις που θα μπορούσαν να του δημιουργηθούν.

Όταν κάποιος φέρεται ως μαλάκας, λοιπόν, εκείνη τη στιγμή ξέρει πολύ καλά ότι αυτό που κάνει είναι άσχημο κι ότι πληγώνει ή θα μπορούσε να πληγώσει τον άνθρωπο που έχει δίπλα του. Το κακό, όμως, είναι ότι στη δεδομένη φάση κάτι τέτοιο δεν τον ενδιαφέρει, αλλιώς δε θα φερόταν με αυτόν τον τρόπο εξαρχής. Οι πιθανοί λόγοι που θα μπορούσαν να οδηγήσουν κάποιον στο να κάνει μαλακία, αλλά να μην το παραδέχεται θα μπορούσε να είναι αρκετοί.

Ίσως κι ο ίδιος να νιώθει πληγωμένος απ’ τον σύντροφό του και κάπως έτσι να πιστεύει ότι παίρνει εκδίκηση. Ίσως μέσα στο μυαλό του ελπίζει πως η συμπεριφορά του θα τραβήξει την προσοχή του άλλου, αν νιώθει πως κάτι δεν πάει καλά. Ίσως ο εγωισμός του να μην του επιτρέπει να παραδεχτεί ανοιχτά όσα νιώθει κι έτσι καταλήγει να αντιδρά παιδιάστικα. Ίσως απλώς να έχει ο ίδιος βαρεθεί τη σχέση στην οποία βρίσκεται και να μην έχει το θάρρος να το αποδεχτεί ώστε να πάει παρακάτω χωρίς να κοροϊδεύει τον σύντροφό του.

Ίσως ορισμένες φορές τα σαδιστικά μας ένστικτα να πηγάζουν από άλλα κατάλοιπα κρυμμένα στα βάθη του παρελθόντος μας. Κάποιος θα έλεγε πως ίσως απλώς να είναι όντως ένας μαλάκας χωρίς αιτία. Πιο σπάνιο μεν, αλλά ας συμπεριλάβουμε κι αυτήν την κατηγορία για χάρη όσων έχουν πληγωθεί κι ακόμη δεν κατάφεραν να ψυχολογήσουν τον δικό τους μαλάκα.

Παρ’ όλα αυτά ανεξαρτήτως λόγου, ποιος αλήθεια θα παραδεχόταν κάτι τέτοιο τελικά για τον εαυτό του; Θα προτιμήσει να κρυφτεί πίσω απ’ τις χίλιες δυο αιτίες που κρύβει μέσα στο κεφάλι του ώστε όταν έρθει η ώρα να υπερασπιστεί την αφεντιά του και σε μια πιο ακραία περίπτωση να ρίξει ευθύνες στον άλλον που τον οδήγησε σε μια τέτοια συμπεριφορά. Ακόμη κι έτσι να ήταν, όμως, το να το παίζεις συνεχώς θύμα χωρίς να αναλαμβάνεις καν όσα σου αναλογούν σε κάνει να χάνεις και το όποιο δίκιο σου.

Διότι, αγαπητέ μαλάκα, που στη θέση σου καλώς ή κακώς –κακά τα ψέματα­– όλοι έχουμε βρεθεί ή θα μπορούσαμε να βρεθούμε, εφόσον κάνεις που κάνεις μαλακία και το ξέρεις, βρες τουλάχιστον το θάρρος να σταθείς απέναντι στον εαυτό σου και στον άνθρωπο που πλήγωσες, να παραδεχτείς τα δικά σου λάθη και να ζητήσεις έστω κι εκ των υστέρων μια συγγνώμη που να εννοείς, μήπως σώσεις τα άσωστα και λυτρώσεις τις ψυχές σας.

Αυτός ο μαλάκας που ενίοτε παρουσιάζεις στον κόσμο είναι κομμάτι του εαυτού σου. Όλοι μας έχουμε έναν μαλάκα μέσα μας, ο οποίος περιμένει τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να σκάσει μύτη και να τα κάνει όλα μπάχαλο. Δεν είμαστε άγιοι και το γνωρίζουμε ήδη αυτό. Σε τι ωφελεί να κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας;

Θα ήσουν τουλάχιστον αφελής αν ισχυριζόσουν πως απατώντας τον σύντροφό σου δεν ήξερες πως θα τον πλήγωνες. Θα ήσουν τουλάχιστον ανόητος αν ισχυριζόσουν πως αδιαφορώντας για εκείνον μπροστά σε άλλα θέματα της ζωής σου θα τον έκανες να νιώθει μειονεκτικά και παραμελημένος. Θα ήσουν από άλλον τόπο και χρόνο αν προσπαθούσες να πείσεις ότι την περίοδο που δεν ήξερες τι ήθελες κι αντιμετώπιζες έναν άνθρωπο λες κι ήταν παιχνίδι σου, δε φανταζόσουν πως θα του γαμούσες την ψυχολογία. Θα ήσουν τουλάχιστον άδικος αν τη στιγμή που κάνεις την εκάστοτε μαλακία έψαχνες να βρεις απλώς τι θα φορτώσεις στον άλλον ώστε να καλύψεις τα δικά σου λάθη. Παραδέξου ότι μια δεδομένη στιγμή στη σχέση σου υπήρξες ο πιο μεγάλος μαλάκας κι απλώς δε σε ένοιαζε καθόλου για το τι εντύπωση θα έδινες.

Προς όποιου θεού, λοιπόν, μην το παίζεις «δεν είδα, δεν ξέρω». Το να υποτιμάς τη νοημοσύνη του άλλου ενώ του έχεις παίξει μαλακία είναι άτιμο. Ακόμη κι ένα παιδί όταν κάνει κάτι που του έχουν πει ότι δεν πρέπει, έχει συναίσθηση της ζαβολιάς που επιχειρεί. Μη μου πεις ότι εσύ δεν ξέρεις πότε ξυπνάει ο μαλάκας μέσα σου και τι θα μπορούσε να πληγώσει έναν άνθρωπο που σε αγαπάει!

Συντάκτης: Έλλη Πράντζου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη