Όλοι κάποτε φερθήκαμε σαν κόπανοι

Είμαστε καλά παιδιά. Δεν είμαστε αναίσθητοι, αχάριστοι, σιχαμεροί υποκριτές, δεν παίζουμε με τα συναισθήματα των άλλων και τρώμε όλο μας το φαί. Κοινώς δεν είμαστε οι κωλοχαρακτήρες που καταριόμαστε και ποτέ δε θα κάναμε στους άλλους αυτά που δε θα θέλαμε να κάνουνε σ’ εμάς.

Ποτέ. Ποτέ; Για προσέξτε λίγο τη μυτούλα σας γιατί θα βρίσκει στο ταβάνι σε λίγο. Είπαμε και μην τα ξαναλέμε, είμαστε παιδιά μάλαμα, ψυχούλες και χαρά σ’ αυτόν που θα μας πάρει τα κελεπούρια κι όπα μας, αλλά σ’ αυτόν τον κόσμο δεν υπάρχει μόνο ο Γκαστόνε που θα σταθεί δίπλα μας. Υπάρχει κι εκείνος ο άλλος που κάποτε του φερθήκαμε ακριβώς με τον τρόπο που δε θα θέλαμε να μας φερθούν κι ίσως φτύνει τον κόρφο του όταν ακούει τ’ όνομά μας. Ίσως, πάλι, να θέλει να φτύσει και εμάς.

Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Δε μιλάω για τους καθ’ έξη κάφρους ή τις τάχα μου δήθεν bitches. Ούτε για όσους έχουν χόμπι να πουλάνε έρωτες κι αισθήματα κοψοχρονιά. Αυτοί είναι ειδική, μισητή κατηγορία και δεν ασχολούμαστε –ή δε θα έπρεπε να ασχολούμαστε γενικά–, τους πετάμε από τον Καιάδα και συνεχίζουμε τη ζωή μας.

Αναφέρομαι σε αυτούς που κάπως, κάπου, κάποτε υπέπεσαν στο αδίκημα του κωλοπαιδισμού, αλλά κωλόπαιδα δεν είναι. Όλοι με κάποιον τρόπο έχουμε φερθεί σαν κόπανοι κι όποιος δεν το παραδέχεται είτε είναι εγωίσταρος του κερατά είτε τον πιάνει πονοκέφαλος απ’ το βάρος του φωτοστέφανου. Είμαι εγώ, είσαι εσύ, είναι και το άτομο που σκέφτεσαι τώρα που διαβάζεις κι αναρωτιέσαι αν όντως ήταν τόσο παλιάνθρωπος ή εσύ τον πέτυχες στη φάση.

Μη με κοιτάς αθώα και ρωτάς «τι, ποιος, εγώ;» γιατί δε με πείθεις. Θυμήσου εκείνον που σε γούσταρε τέρμα, αλλά εσύ δεν ενδιαφερόσουν. Παρ’ όλα αυτά δεν τον ξέκοβες γιατί ήθελες επιβεβαίωση κι όταν ζήτησε το κάτι παραπάνω τον έβγαλες φαντασιόπληκτο. Ή εκείνη που σε κοίταζε μες στα μάτια, αλλά εσύ κοίταζες αλλού. Όμως επειδή σου την είχε βαρέσει η μοναξιά κατακέφαλα ή δε σου καθόταν αυτό το «αλλού» την έκανες να πιστέψει στο αμοιβαίο και φυσικά στα πρώτα ζόρια την παράτησες. Α, κι εκείνον τον έρμο που χρησιμοποίησες για να ξεπεράσεις τον αχρείο πρώην.

Bάλε στη λίστα όλους εκείνους που ήξερες εξ αρχής ότι δε σου ταιριάζουν, μολαταύτα τους κράτησες κοντά σου και δεν το ξέκοψες μέχρι που εξαφανίστηκες χωρίς εξηγήσεις και τους άφησες να απορούν τι παίχτηκε ξαφνικά. Μην ξεχνάς και τους ανθρώπους που θεώρησες δεδομένους κι έπαψες να προσπαθείς ή που ξεσπούσες πάνω τους το άχτι που είχες από άλλους ή απ’ τη ζωή σου γενικότερα.

Ο βαθμός παλιανθρωπιάς, όπως καταλαβαίνεις, διαφέρει. Κι οι λόγοι, επίσης. Μπορεί να ήσουν άγουρο νιάτο και να μη σκεφτόσουν τις συνέπειες των πράξεών σου στις ψυχές των άλλων. Μπορεί ακόμα να μην είχες σπάσει τα μούτρα σου και να μην μπορούσες να καταλάβεις πόσο πονάνε μερικές πράξεις. Αντίθετα, μπορεί μόλις να τα είχες σπάσει και στο στάδιο της ανάρρωσης να σήκωσες ψηλά το λάβαρο του «το καλό παιδί μας τελείωσε». Οι λόγοι είναι χίλιοι κι οι δικαιολογίες ισάριθμες.

Η ουσία είναι μία. Δε σε κάνει σκατάνθρωπο το να φέρθηκες κάποτε σαν τέτοιος. Δεν πειράζει. Όλα για τους ανθρώπους είναι, μην το ψάχνεις, όλοι πάμε απ’ τη μία θέση στην άλλη. Κι είναι αδύνατον να είσαι μονίμως σωστός, και καθώς πρέπει, είναι και βαρετό, τι θα λέγαμε στα πιώματα, δηλαδή, αν κανείς δεν πλήγωνε και κανένας δεν πληγωνόταν. Σε κάνει, όμως, το να μην παραδεχτείς ότι όντως φέρθηκες αχαρακτήριστα σε ανθρώπους που δεν τους άξιζε. Το να συνεχίζεις να φέρεσαι έτσι βρίσκοντας δικαιολογίες που δεν τις χάφτει ούτε πεντάχρονο ή να δηλώνεις «έτσι είμαι εγώ κι άμα γουστάρεις».

Το θέμα είναι όταν καταλάβεις τι ακριβώς έκανες να επανέλθεις στα συγκαλά σου. Να ξαναγίνεις το καλό παιδί που ξέρεις ότι είσαι και να μην το παίζεις αγγελούδι. Ειδικά όταν κάποιοι ξέρουν ήδη τις πομπές σου ή είναι εύκολο να τις μάθουν.

Είμαστε λοιπόν καλά παιδιά, τα κακά είναι στη φυλακή κι αν δεν είναι, από αλλού θα το βρουν μέχρι να εκδοθεί ποινικός ερωτικός κώδικας. Ούτε σε καθορίζει η μία φορά που δεν ήσουν εντάξει. Ακόμα και στα εγκλήματα, τα κατ’ εξακολούθηση έχουν επαυξημένες ποινές, άσε που σου απορρίπτονται κι οι αιτήσεις αποφυλάκισης. Τι «γιατί;», γιατί είσαι επικίνδυνος να υποτροπιάσεις κι ανάξιος εμπιστοσύνης. Θα βγεις και θα το ξανακάνεις. Γυρεύοντας να πάμε;

Once a κωλόπαιδο, not always a κωλόπαιδο, λοιπόν. Αφήστε τους αφορισμούς και θυμηθείτε πως και τα χειρότερα εγκλήματα παραγράφονται κάποια στιγμή. Δεν τα λέω μόνο εγώ, βλέπετε, τα λέει κι η επιστήμη.