Αν ο νόμος των πιθανοτήτων εντάσσεται στα μαθηματικά και το τρίγωνο στη γεωμετρία, τότε έχουμε καλύψει το μεγαλύτερο μέρος της εξεταστέας ύλης. Αν παρά το δεδομένο αυτό και της προσπάθειας που κατέβαλες νιώθεις ότι κινδυνεύεις να μείνεις μετεξεταστέος, τότε στο τέλος θα λες ότι τουλάχιστον προσπάθησες κι αυτό ίσως σου αρκεί.

Παρ’ όλα αυτά, αν το ονοματεπώνυμο σου δεν πήρε τελικά και τη μονάδα που προσδοκούσες για να περάσεις το μάθημα, όσο κι αν κλαις, στεναχωριέσαι ή οδύρεσαι μετά το πέρας του μαθήματος και της χρονιάς θα το έχεις σχεδόν ξεχάσει, έτσι δεν είναι; Για πόσο μπορεί να το θυμάσαι άλλωστε;

Όταν, όμως, οι πιθανότητες και τα τρίγωνα αλλάζουν πεδίο δράσης και μεταβαίνουν στην προσωπική σου ζωή και πιο συγκεκριμένα στις διαπροσωπικές σου σχέσεις, εκεί τα πράγματα γίνονται λίγο πιο περίπλοκα και συνήθως πιο οδυνηρά απ’ το σχολικό τεστ. Είναι από αυτά τα τεστ που δίνουν ενίοτε οι σχέσεις, είτε στο γάμο είτε όχι, και κάποιες φορές μένουν επίσης μετεξεταστέες.

Έτσι, αν ο τίτλος του μαθήματος είναι «σχέσεις», το κεφάλαιο «απιστία» ή κοινώς «κέρατο» εδώ καλύπτει το μεγαλύτερο  μέρος της εξεταστέας ύλης. Εννοείται ότι πάλι θα κλάψεις, θα στεναχωρηθείς ή θα χτυπηθείς, μόνο που είναι πιο δύσκολο να το ξεχάσεις μετά το πέρας της χρονιάς. Είναι απ’ τις περιπτώσεις που ο νόμος των πιθανοτήτων, όσο κι αν φοβόσουν ή απευχόσουν να σου χτυπήσει την πόρτα, αυτός όχι μόνο τη χτυπάει, αλλά με τα κέρατα που φοράει τη σπάει μπροστά στα μούτρα σου, για να σου μάθει ότι όταν παραλείπεις να διαβάσεις τις υποσημειώσεις αυτά παθαίνεις.

Και μένεις να απορείς, καθώς εσύ το μόνο που ήθελες ήταν να μάθεις μαθηματικά και γεωμετρία μπας και φτιάξεις ένα τρίγωνο Πανοράματος να γλυκάνεις τη σχέση σου αύριο μεθαύριο, αλλά πού!

Σε κάθε περίπτωση, όπως και σε κάθε νόμισμα, υπάρχουν δυο πλευρές οπότε εσύ επιλέγεις πώς θα το δεις και π’ως θα το αντιμετωπίσεις, ως αποτυχία δηλαδή ή ως επαναπροσδιορισμό. Η αποτυχία εστιάζει στην αποτυχία, τη στασιμότητα και τον πόνο ενώ ο επαναπροσδιορισμός στην προσπάθεια, την εξέλιξη και την απελευθέρωση.

Πριν φτάσει, όμως, κανείς να είναι έτοιμος να διαχειριστεί ή όχι μια τέτοια κατάσταση, ας τοποθετήσουμε τους πρωταγωνιστές στις γωνίες του τριγώνου για να καταλάβουμε πώς παίζετε με άλλους όρους η τρίλιζα. Στη μία γωνία, λοιπόν, είναι ο τάρανδος, στην άλλη το ελάφι και στην τρίτη η αντιλόπη. Ο τάρανδος, χωρίς πολλές εξηγήσεις καταλαβαίνεις ότι είναι το άτομο που έχει εξαπατηθεί, το ελάφι το πρόσωπο που εξαπατά κι η αντιλόπη είναι το τρίτο πρόσωπο που κυνηγάει το ελάφι με την προσδοκία να το πιάσει.

Ακριβώς αυτό το κυνήγι για το άπιαστο, το διαφορετικό και το ιντριγκαδόρικο είναι που παρακινεί το ελάφι να τρέξει πίσω απ’ την αντιλόπη και να επιβεβαιώσει την ύπαρξή του. Αν ο τάρανδος τύχει να μάθει για την αντιλόπη τότε είναι απαρηγόρητος, καθώς επίσης κι εξαπατημένος, προδομένος, πληγωμένος, αλλά κυρίως κερατάς! Η αντιλόπη, απ’ την άλλη, αν εν αγνοία της μπλέκεται σε ένα τέτοιο τρίγωνο είναι επίσης θύμα κι αν όχι τότε κατατάσσεται στην κατηγορία της δεύτερης όχι μόνο σε σειρά, αλλά και σε ποιότητα.

Ποιος είναι ο ρόλος της αντιλόπης στο τρίγωνο; Ποια η διαφορά στο σεξ της μιας βραδιάς και της παράλληλης σχέσης; Μπορεί η γνώση της ύπαρξής της να βοηθήσει το ζευγάρι να ορθοποδήσει ξανά; Είναι αυτός που έχει εξαπατηθεί και το πραγματικό θύμα της σχέσης;

Όσο πονεμένη κι αν είναι αυτή η ιστορία, η ατά μέτωπο αντιμετώπιση βοηθάει είτε να τελειώσει μια σχέση που ήδη πήγαινε κατά διαόλου, είτε η παρουσία της να γίνει γόνιμο έδαφος για αμειψισπορά κι έτσι ο νέος σπόρος να δώσει περισσότερη σοδειά.

Η αντιλόπη, σύμφωνα με έρευνες, έχει λιγότερο να κάνει με το σεξ και περισσότερο  με την επιθυμία του ελαφιού να εισπράξει την προσοχή και το αίσθημα ότι είναι ξεχωριστό και μοναδικό, ιδίως όταν αναφερόμαστε σε παράλληλες σχέσεις. Κάπως έτσι ο θύτης μετατρέπεται σε θύμα, γιατί η προδοσία σε μια σχέση παίρνει διάφορες μορφές κι η περιφρόνηση, η αδιαφορία ή η βιαιότητα μπορεί να είναι μια από αυτές.

Εκτός αυτών, όμως, η απιστία μπορεί να μην αφορά στην αναζήτηση ενός άλλου συντρόφου, αλλά ενός άλλου εαυτού. Ενός εαυτού που μπορεί να έχασες μέσα σε μια σχέση ή ένα γάμο και το τρίτο πρόσωπο να έρχεται ως ανάσα δροσιάς να προσανατολίσει μια χαμένη σου πυξίδα.

Αν παρ’ όλα αυτά, έβαζες το 1/10 της τόλμης, της φαντασίας και της ζωντάνιας στην υπάρχουσα σχέση σου κι επικοινωνούσες αποτελεσματικά με το σύντροφό σου δε θα χρειαζόταν να δεις κανέναν εκτός από αυτού που ήδη ξέρεις ότι αγαπάς, γιατί όπως πως λέει ο Marcel Proust «Η φαντασία μας είναι υπεύθυνη για την αγάπη, όχι το άλλο άτομο».

Από αυτά που διάβασα, λοιπόν, και τις εξετάσεις που έδωσα, αντί βαθμού σας παραθέτω το παρακάτω. Αν μπορείς να φανταστείς δυο ανθρώπους ως δυο παράλληλες γραμμές, τότε σίγουρα μπορείς να φανταστείς και τις άκρες των γραμμών αυτών να ενώνονται και να σχηματίζουν σταδιακά με τη βοήθεια της καμπυλότητας μια καρδιά, δηλαδή μια σχέση. Όταν οι δυο επάνω καμπύλες των γραμμών τεντωθούν το σχήμα από καρδιά μετατρέπεται σε τρίγωνο. Αγαπήστε τις καμπύλες που ενώνουν κι αποφύγετε τις γωνίες που πληγώνουν.

 

Συντάκτης: Τζούλια Ρακογιάννη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη