Ο έρωτας είναι παντού στη ζωή μας. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως βρίσκεται παντού γύρω μας, είτε τον αντιλαμβανόμαστε είτε όχι. Έρωτας, λοιπόν, είναι και το ατημέλητο λουκ.

Η τάση του επιμελώς ατημέλητου λουκ, με το δικό της ξεχωριστό τρόπο, καταφέρνει να αψηφήσει όλους τους ενδυματολογικούς κώδικες, αφήνοντας πίσω της τη δική της μοναδική αύρα. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι περισσότεροι που υποστηρίζουν την τάση αυτή το κάνουν με υπερηφάνεια, βλέποντάς το σαν ένα είδος τέχνης.

Για να είμαστε ειλικρινείς, είναι όντως τέχνη το να μπορεί κανείς να παρουσιάζει αυτό το τόσο πλέον γνωστό ατημέλητο λουκ ως κάτι τόσο επιτυχημένο. Υπάρχουν βέβαια αυτοί που συνεχίζουν να προσπαθούν, με το να σπαταλούν ακόμα περισσότερο χρόνο απ’ όσο θα χρειάζονταν συνήθως, για να σιγουρευτούν πως το ατημέλητό τους λουκ θα είναι όσο πετυχημένο το φαντάζονται.

Κρατούν τη μακροχρόνια αυτή προετοιμασία για τον εαυτό τους, σαν ένα μικρό, κρυφό μυστικό, απλά και μόνο για να καταφέρουν να πείσουν τους γύρω τους πως ό,τι κι αν λένε, αυτοί αδιαφορούν για την εμφάνισή τους. Έτσι, λοιπόν, δείχνουν μία φυσική ατημέλητη εικόνα, που κάνει τους πάντες να απορούν. Υπάρχει όμως κι η άλλη κατηγορία.

Αυτή είναι η κατηγορία των ανθρώπων που πραγματικά δεν αφιερώνουν ούτε και ένα έξτρα λεπτό στην εμφάνισή τους, είτε γιατί βαριούνται είτε γιατί το θεωρούν παντελώς ανούσιο. Αντιθέτως, χωρίς να προβληματίζονται καν και χωρίς να επιθυμούν να ταιριάξουν απαραίτητα με το σύνολο, ακολουθούν τα δικά τους ένστικτα και προτιμούν τη δική τους ατημέλητη εμφάνιση. Όλα τα άλλα, τα θεωρούν πεζά και συνηθισμένα.

Το αστείο είναι πως πολλές φορές αυτοί που δεν προσπαθούν καν είναι αυτοί οι οποίοι κάνουν το λουκ αυτό να φαίνεται πετυχημένο, τραβώντας το ενδιαφέρον. Όπως και να ‘χει, δεν μπορούμε να αρνηθούμε πως το ατημέλητο λουκ φωνάζει «έρωτας».

Ανακατεμένα μαλλιά, ατημέλητα κουρέματα, ξεθωριασμένα, μα ταυτόχρονα φυσικά κραγιόν, απλό βάψιμο, όλα σωστά κι ιδανικά με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο κι όλα αυτά με τη λιγότερη δυνατή προσπάθεια. Είναι όλοι αυτοί που βλέπουμε κι απορούμε -ή ζηλεύουμε. Είναι όλοι αυτοί που προσεγγίζουν την τελειότητα, χωρίς καν να προσπαθούν.

Είναι οι ίδιοι που ενώ μόλις έχουν σηκωθεί απ’ το κρεβάτι εξακολουθούν να έχουν το τέλειο μαλλί, έστω κι ανακατεμένο. Τα ατημέλητα λουκ αφήνουν πίσω τους έναν άλλο αέρα διαφορετικό, που βάζει μια ξεχωριστή πινελιά στην εμφάνισή τους, κάνοντάς τους μοναδικούς και πολλές φορές ερωτεύσιμους.

Αυτό το ατημέλητο λουκ, μπορεί να συνδυαστεί με έναν ατημέλητο, ελκυστικό τρόπο ζωής. Είναι οι άνθρωποι που ξεχωρίζουν απ’ το σύνολο. Αδιαφορούν για τα πλούτη και τη χλιδή. Επιλέγουν να ζήσουν μια πιο ξέγνοιαστη κι απλή καθημερινότητα, η οποία μπορεί να είναι εξίσου ή κι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα απ’ των υπολοίπων. Πώς να μη σε τραβάει ένας τέτοιος άνθρωπος; Ένας άνθρωπος με τον οποίο δε θα ξέρεις τι να περιμένεις. Ένας άνθρωπος που μπορεί να φαίνεται απλός κι ήρεμος, κρύβοντας όμως τις πιο παρορμητικές αποφάσεις ή τις πιο γλυκές σκέψεις που μπορούν να σε λιώσουν.

Σε μια ατημέλητη, λοιπόν, ζωή, δεν έχει σημασία ο προορισμός, αλλά το ταξίδι. Γιατί ένα ταξίδι από μόνο του είναι ο ίδιος ο άνθρωπος εκείνος. Αφέσου, λοιπόν, στην απλότητα και μη φοβάσαι να ξεχωρίσεις απ’ το σύνολο. Εξάλλου, η μόδα έχει πια καταντήσει ξεπερασμένη.

Συντάκτης: Ευαγγελία Νικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη