Το Instagram, έχει πλέον γίνει, αναμφίβολα, το new black της καθημερινότητάς μας. Ο χαρακτηρισμός “The New Black”, είναι βασισμένος στην αντίστοιχη αγγλική φράση, η οποία χρησιμοποιείται κάθε φορά που κάτι νέο μπαίνει στη μόδα και γίνεται γνωστό, σ’ ένα αρκετά έντονο βαθμό. Μπορεί λοιπόν κανείς να αρνηθεί πως ο ορισμός αυτός, στις μέρες μας μπορεί να ταυτιστεί πλήρως με το Instagram;

Είναι αρκετά χιουμοριστικό, το πόσο σημαντικό έχει γίνει το να έχεις ένα «ωραίο theme» στο Instagram. Μπορεί να έχεις χίλια δυο άλλα προβλήματα, πολύ πιο σοβαρά, μα ταυτόχρονα, κάθε φορά που ανεβάζεις μία νέα φωτογραφία, το πρώτο πράγμα που προσέχεις να ‘ναι το πως φαίνεται στο σύνολο. Σβήνεις τα πάντα γύρω σου για μια στιγμή κι απλά σκέφτεσαι. Αν θα βάλεις «τα άσπρα γύρω – γύρω», αν θα βάλεις φίλτρο ή όχι, αν θα χαλάσει το χρώμα ή η ποιότητα της φωτογραφίας, αν χρειάζεται να βάλεις hashtag κι αν ναι, ποια από αυτά, τι άλλο να γράψεις και το «δράμα» συνεχίζεται. Εσύ ταυτίστηκες ή ακόμα;

Σε περίπτωση που δεν έχεις ακόμα ταυτιστεί, ας συνεχίσουμε λίγο ακόμα. Σου έχει τύχει ποτέ να ανεβάσεις φωτογραφία και να τη διαγράψεις λίγο αργότερα, γιατί πολύ απλά κάτι σε χάλαγε στο theme σου; Να έχεις φάει πόση ώρα μέχρι να αποφασίσεις όλα τα πιο πάνω κι όταν επιτέλους θεωρήσεις πως είναι όλα καλά, να την ανεβάσεις, μόνο και μόνο για να τη διαγράψεις, γιατί πολύ απλά σε χάλασε μια μηδαμινή λεπτομέρεια, που κατά βάθος ξέρεις πως δε θα παρατηρούσε κανένας άλλος εκτός από σένα.

Υπάρχουν αυτοί που βγάζουν μόνο καλλιτεχνικές φωτογραφίες και επικεντρώνονται σε διάφορα τοπία, φαγητά κι άλλες όμορφες εικόνες. Υπάρχουν άλλοι, που τα συνδυάζουν με διάφορες άλλες στιγμές, με φίλους κι άλλα άτομα. Υπάρχουν κι αυτοί που βγάζουν άπειρες selfies και καταλήγουν να διαλέγουν μια με το ζόρι ή στη χειρότερη περίπτωση καμία κι άντε πάλι απ’ την αρχή!

Εκτός, βέβαια κι αν μιλάμε για μερικές «ακραίες» και εξίσου χιουμοριστικές περιπτώσεις, σαν τη δική σου. Το μόνο σίγουρο είναι πως αν ήσουν τελειομανής, μα δεν το είχες καταλάβει ακόμα, το Instagram θα σε κάνει να το συνειδητοποιήσεις. Όλες οι φωτογραφίες σε σειρά, όλα τα filters να ταιριάζουν, όλες οι ασπρόμαυρες μαζί και το δράμα, για ακόμα μία φορά, συνεχίζεται.

Ας αναφερθούμε όμως και λίγο στα τόσο περιβόητα stories. Που μέχρι κι εκεί, θέλεις να είναι όλα στην εντέλεια. Βγάζεις δυο-τρία, μέχρι να σιγουρευτείς πως είναι καλό, προτού το ανεβάσεις. Κι εκεί ξεκινάει το δράμα part 2. Ξανά απ’ την αρχή, άλλα filters εκεί, άλλα hashtag και τοποθεσίες απ’ την άλλη, φατσούλες, ιστορίες, όλα σε συνδυασμό, απλά ατέλειωτα. Κάπου εκεί, ξεκινάει άλλου είδους τρέλας. Θες να ‘ναι όλα ευθυγραμμισμένα, να ταιριάζουν να χρώματα, να ικανοποιεί το μάτι σου στο 100%, αλλιώς δεν πάει πουθενά.

Κατά τ’ άλλα όμως, καθώς κάνεις όλα τα πιο πάνω, προσποιείσαι πως είσαι έξω και το παίζεις κοινωνικός. Το χειρότερο όμως στο ανθρώπινο μάτι ενός τρίτου είναι όταν σας βλέπει όλους να είστε έτσι, χωρίς να έχετε ιδέα για το τι γίνεται γύρω σας, παρά μόνο στην οθόνη του κινητού σας. Πού ξέρεις, όμως, ίσως, να ταυτίζονται κι αυτοί ή τουλάχιστον οι πλείστοι.

Εσύ σε ποια ομάδα είσαι; Κι αν προσπαθήσεις να κρυφτείς πίσω απ’ το δάχτυλό σου και να ισχυριστείς πως μετά απ’ όλα αυτά, ακόμα δεν έχεις ταυτιστεί, πολύ απλά, λες ψέματα στον εαυτό σου.

Συντάκτης: Ευαγγελία Νικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή