Έχει γραφτεί και ξαναγραφτεί ότι η εκδίκηση είναι κακό πράγμα. Ότι αν θες να εκδικηθείς θα πρέπει ν’ ανοίξεις δύο τάφους, απ’ τους οποίους ο ένας θα είναι ο δικός σου, γι’ αυτό καλύτερα ν’ αφήσεις το κάρμα να κάνει τη δουλειά του. Έλα, όμως, που κάποιες φορές η στάση αυτή είναι και λίγο εγωιστική.

Προς Θεού, δε λέμε να πάρεις το σπαθί σου κι ως μία άλλη Νύφη του Ταραντίνο, ν’ αρχίσεις να σφάζεις όποιο αρσενικό βρεθεί στο δρόμο σου. Οι χωρισμοί, οι ασυμφωνίες χαρακτήρων, οι καβγάδες και τα δάκρυα είναι όλα μέρος του παιχνιδιού. Ο έρωτας σε ρίχνει με τον ίδιο τρόπο που σε εξυψώνει και πάντα θα υπάρξει αυτός ο ένας ή και περισσότεροι που θα σε πληγώσουν.

Όμως, στην αντίπερα όχθη υπάρχουν κι οι «άνδρες» που θα έρθουν στη ζωή σου για να σε βλάψουν εσκεμμένα και προμελετημένα. Την ίδια ώρα που θα παίζουν μαζί σου, θα παίζουν και μ’ άλλες. Τα ίδια ψέματα που θ’ ακούς εσύ και θα πιστεύεις, θα τ’ ακούν κι άλλες και μάλιστα κάθε καχυποψία σου θα καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα: «είσαι τρελή κι ανασφαλής».

Ναι, συμβαίνουν αυτά και πολύ το χάρηκα, όταν μία φίλη μου πρόσφατα κατάφερε να εκδικηθεί με τον χειρότερο τρόπο έναν τέτοιο τύπο και να τον εκθέσει σ’ όλες του τις γκόμενες. Ήταν βέβαια κατά κάποιο τρόπο τυχερή. Οι δυο τους ήταν σε σχέση, όμως αυτός έβρισκε διάφορες δικαιολογίες για να μη συναντιούνται συχνά, κάτι που είχε βάλει την Γ σε υποψίες.

Μετά από μία επίσκεψή του, λοιπόν, ο άλλος Hugh Hefner, ξέχασε ν’ αποσυνδεθεί από το λογαριασμό του στο Facebook, με αποτέλεσμα η φίλη μου να τον ψάξει και ν’ ανακαλύψει ότι μιλούσε κι έπαιζε παράλληλα με περισσότερες από δέκα γυναίκες. Η μία μάλιστα εξ αυτών ήταν κι η «σοβαρή» του σχέση.

Και τώρα μπείτε για λίγο στη θέση της Γ. Θα λέγατε τον χωρίζω το μαλάκα κι άσε τις άλλες να νομίζουν ότι έχουν βρει τον πρίγκιπά τους ή τις ενημερώνετε και τις γλυτώνετε από ένα μεγάλο απατεώνα;

Αν κάνατε το πρώτο θα ήταν καθαρά λόγω φόβου ή αναισθησίας. Ευτυχώς η Γ επέλεξε το δεύτερο, που είναι κατ’ εμέ και το πιο σωστό. Κάποιες απ’ αυτές τις κοπέλες τις ήξερε. Ήταν στο ίδιο πανεπιστήμιο. Θα άφηνε έναν εξυπνάκια να τις κοροϊδεύει όλες; Έκανε, λοιπόν, screenshot όλες τις συνομιλίες του, έκανε ομαδικό γκρουπ μ’ όσες κοπέλες κατάφερε να βρει και μ’ ένα απλό πάτημα του κουμπιού τον έκανε ρεζίλι των σκυλιών.

Εννοείται ότι αυτός αγρίεψε. Εννοείται ότι ακόμη και μετά απ’ τα αδιάψευστα στοιχεία εναντίον του, προσπαθούσε να βγάλει όλες τις απατημένες, τρελές. Εννοείται ότι μία απ’ αυτές τον συγχώρεσε κι έμεινε (μεγάλος είσαι Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου!). Σημασία έχει, όμως, ότι αυτό το καθίκι πήρε ένα γερό μάθημα. Και μ’ αυτή της την κίνηση, η Γ προστάτεψε άλλες τόσες κοπέλες που θα έπεφταν θύματα του ίδιου τρελού.

Δε σημαίνει βέβαια ότι έγινε κι άγιος, γιατί τέτοιοι τύποι χρειάζονται σοβαρή ψυχολογική βοήθεια για ν’ αλλάξουν. Είναι παθολογικοί ψεύτες, γεμάτοι ανασφάλειες, πιθανότατα με παιδικά τραύματα και καταπιεστικό περιβάλλον. Όμως, γιατί να φορτωθείς εσύ όλα τα προβλήματα κάποιου και γιατί ν’ αφήσεις να τα φορτωθούν κι άλλες τόσες;

Σε κάποιες, λοιπόν, περιπτώσεις όπως η πιο πάνω, η εκδίκηση χρειάζεται. Αν μη τι άλλο είναι ένα μικρό βήμα για να κάνουμε αυτό τον κόσμο λίγο καλύτερο και να τον «καθαρίσουμε» απ’ τους ψυχάκιες.

 

Επιμέλεια κειμένου Πράξιας Αρέστη: Νάννου Αναστασία.

Συντάκτης: Πράξια Αρέστη