Λένε ότι το γυναικείο ένστικτο, όταν πρόκειται για τον έρωτα γίνεται πολύ δυνατό. Και πλέον έχω αρχίσει να το πιστεύω.

Μία γυναίκα παρατηρεί τα πάντα στον άνθρωπο που την ενδιαφέρει απ’ το πρώτο λεπτό κι αυτό βοηθάει το ένστικτό της να κινηθεί προς τη σωστή κατεύθυνση, για να γλυτώσει τον εαυτό της από πολύ πόνο. Παρατηρώντας τις συμπεριφορές του, ακόμη και στα πιο μικρά πράγματα, αποκωδικοποιεί σιγά σιγά το χαρακτήρα του, τις προθέσεις του απέναντί της και τα συναισθήματά του.

Βλέπει τις αλλαγές, τα κακά σημάδια, διαισθάνεται τον κίνδυνο σε ό,τι αφορά τη σχέση της, όμως, πολλές φορές επιλέγει να παρακούσει το ένστικτό της και να τα αγνοήσει. Γιατί; Επειδή φοβάται μήπως κάνει λάθος, επειδή δε θέλει να χάσει τον άνθρωπό της, επειδή δε θέλει να βάλει στο βιογραφικό της ακόμη μία αποτυχημένη σχέση, επειδή αποφασίζει να τα παίξει όλα για όλα κι ας πληγωθεί στο τέλος.

Κι εσύ με ενδιέφερες πολύ, μου άρεσες πολύ. Μου άρεσε να παρατηρώ κάθε σου κίνηση, κάθε γκριμάτσα και ν’ ακούω κάθε σου λέξη. Δε μου έκανε πάντα όμως καλό αυτό, γιατί αυτά που ανακάλυπτα δε με βόλευαν καθόλου. Ήσουν αυτός που ήσουν και θα έπρεπε να σε αγαπήσω μ’ όλα τα λάθη και τα πάθη σου, με το φόβο συνεχώς στο μυαλό μου ότι κάθε φορά που σε έβλεπα θα ήταν ίσως η τελευταία.

Αυτό μου έλεγε το ένστικτό μου. Ότι αγάπησα έναν άνθρωπο-σύννεφο που μια μέρα θα έφευγε για πάντα κι ας με ήθελε σήμερα τόσο. Κι είσαι το μόνο σύννεφο που θα ήθελα στον ουρανό μου κι ας μου έκρυβε πολλές φορές τον ήλιο. Ήταν όλα μπροστά μου ξεκάθαρα, μα επέλεγα να τα προσπερνώ και να ξεπερνώ την παράνοια που μου προκαλούσε ο φόβος του να μη σε ξαναγγίξω ποτέ. Γιατί ήθελα να το ζήσω λίγο ακόμη.

Κι αυτό το λίγο ακόμη μου έδινε δύναμη, ν’ αντέξω όλες τις ανασφάλειες και τους φόβους μου, να συνεχίσω να ονειρεύομαι, να ελπίζω ότι ίσως οι κακές μου σκέψεις δεν πραγματοποιηθούν κι η διαίσθησή μου δεν επαληθευτεί. Αλλά τελικά επαληθεύτηκε περίτρανα.

Τώρα σε κοιτάζω από μακριά. Το ένστικτό μου, μου λέει ότι μπορείς πια να ζεις χωρίς εμένα, χωρίς η απουσία μου να γεμίζει το μυαλό σου. Ότι θα βρεθείς στο κρεβάτι κάποιας άλλης με την πρώτη ευκαιρία. Ότι θα βρεθείς και στο δικό μου, άμα λάχει, όμως την επόμενη μέρα δε θα σημαίνει κάτι.

Μα πότε άκουσα το ένστικτό μου για να το ακούσω τώρα; Επιλέγω να σ’ αγαπώ ακόμη. Νιώθω όλα όσα μου κρύβεις. Είναι σαν να τα φωνάζεις στ’ αυτιά μου κι ας μη μου λες λέξη. Μια ερωτευμένη γυναίκα, μάτια μου, μετράει τα πάντα. Ακόμη και τα λεπτά που επιλέγεις να την αγνοείς όταν βλέπεις ένα μήνυμά της. Όλα τα νιώθει κι ας μην είναι μπροστά, γιατί πραγματικά αγαπάει χωρίς να χάνει τα λογικά της κι ας επιλέγει την τρέλα απ’ τη σιγουριά.

Πόσο μάλλον όταν κοιτάει τα μάτια σου. Κανένα ψέμα και κανένα μυστικό δεν μπορεί να κρυφτεί μέσα στα μάτια όταν απέναντί σου έχεις τον καθρέφτη της ψυχής σου…

Συντάκτης: Πράξια Αρέστη
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου