Φιλία με το άλλο φύλο είναι η επιλογή να μην το δεις αλλιώς

Σε εκείνην την περίοδο που τα πάντα περνάνε από κόσκινο κι όλα δείχνουν να είναι μόνο μαύρο ή άσπρο, τότε που οι γονείς μας φαντάζουν να είναι οι χειρότεροι σαμποτέρ μας, στην εφηβεία, έχουμε μπλέξει και διάφορους ρόλους. Ομοίως μπερδέψαμε και συναισθήματα.

Όλοι κάπου, κάποτε, σε μια φάση της ζωής μας είδαμε τον καλύτερό μας φίλο αλλιώς. Εκείνο τον άνθρωπο που άκουγε με τόσο ενδιαφέρον τις περιπέτειες με το αμόρε μας, εκείνον που τρέχαμε σαν τρελοί στους δρόμους και στα πάρκα κι αλητεύαμε ως το πρωί στα μπαράκια, ενώ κρατούσαμε τσίλιες κι ενημερώναμε ο ένας τον άλλον για το ποιος μας καρφώνει με το βλέμμα του.

Νιώσαμε διαφορετικά για εκείνον που όταν μιλούσαμε μαζί του δε νιώθαμε κανένα άγχος, ήμασταν απλώς ο εαυτός μας και μάλιστα στην πιο χύμα εκδοχή του. Το απόλυτο εγώ μας, εμείς στα καλύτερα και τα χειρότερά μας.

Οι κολλητοί που σε όλες τις φάσεις μας ήταν εκεί. Ουσιαστικά μεγαλώσαμε μαζί και δημιουργούσαμε τόσες κοινές στιγμές. Είναι εκείνοι που δεν τους κρύψαμε ποτέ ποιοι πραγματικά είμαστε, αφού στο δικό μας έργο ποτέ δε χωρούσαν μάσκες.

Μοιάζει αδύνατο, ιδιαίτερα όταν ήμασταν πιο μικροί, να μην ερωτευτούμε τον άνθρωπο που ήδη ερωτευτήκαμε αλλιώς, σαν φίλο. Έγινε κομμάτι μας αγαπημένο και δεν μπορούμε να φανταστούμε ούτε μία μέρα δίχως τις χαζομάρες και τις κουβέντες μας.

Συν ότι για να τους επιλέξαμε για κολλητούς προφανούς και τους θεωρούμε φοβερούς τύπους. Είναι, στα μάτια μας, οι πιο όμορφοι, οι πιο έξυπνοι, οι πιο αστείοι. Και κάπου εκεί όλοι, με μαθηματική σχεδόν ακρίβεια, αισθανθήκαμε τα πάντα μέσα μας να αναποδογυρίζουν κι αναρωτηθήκαμε τι κάνουμε τώρα, ποια είναι η πιο σωστή κίνηση. Εκφράζουμε όσα –νομίζουμε πως– νιώθουμε ή επιλέγουμε την ασφαλή σιωπή μας;

Να παραμείνουμε κοντά σε αυτό τον άνθρωπο με το ρόλο που είχαμε κι ο ίδιος να μη γνωρίζει πως απ’ την πλευρά μας υπάρχει μια υποψία έρωτα; Μα ποτέ δεν του κρύψαμε κάτι ούτε του είπαμε ψέματα. Η σχέση μας ήταν πάντα βασισμένη στην ειλικρίνεια.

Πόσο επώδυνη είναι, αλήθεια, αυτή η σιωπή; Απ’ την άλλη, όμως, αν η απέναντι πλευρά τρέφει αισθήματα πολύ διαφορετικά από μας; Δεν αντέχουμε στην ιδέα να τον χάσαμε επειδή θα αισθανθεί προδοσία. Όλα εκείνη τη στιγμή φαντάζουν αδιέξοδο.

Κι αν, πάλι, αισθάνεται το ίδιο; Κι αν αυτή η φιλία καταλήξει σε ένα δυνατό έρωτα; Άλλωστε, λένε πως βασικό συστατικό μιας σχέσης για να είναι πετυχημένη είναι πέρα από εραστές να ‘ναι και φίλοι. Κι εσείς είστε ήδη οι καλύτεροι.

Όλα παίζονται κορόνα-γράμματα. Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ποια είναι η πιο ορθή κίνηση. Το θέμα είναι να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και να επιλέξεις συνειδητά τι είναι καλύτερο για σένα και κατ’ επέκταση για σας.

Ωραίος ο έρωτας, μα η φιλία είναι αλλιώς. Χωρίς εγωισμούς και ζήλιες, χωρίς ωραιοποιημένες εικόνες, ατόφια, αυθεντική. Και το ότι έστω και στιγμιαία ένιωσες μια έλξη δεν αναιρεί το ενδεχόμενο μιας αληθινής φιλίας. Ίσως να μην ήταν αυτή η στιγμή σας, ίσως να μην είναι και ποτέ. Εξάλλου, ανάμεσα στα δύο φύλα, φιλία είναι η συνειδητή επιλογή να μην κάνετε κάτι. Ίσως γιατί είστε πολύ σημαντικοί ο ένας για τον άλλον για να ρισκάρετε να χαθείτε όταν ο έρωτας σας κουνήσει το μαντίλι. Ίσως πάλι αυτή η φιλική επαφή να ήταν η αρχή ενός έρωτα που θα απογειωθεί.

Σε κάθε περίπτωση τις απαντήσεις τις βρίσκεις μέσα σου. Πες τις αλήθειες σου κι όλα θα πάνε τέλεια. Ή πήγαν ήδη…