Ταχύτατοι αυτοί οι ρυθμοί της καθημερινότητας! Δεν έχεις κανένα παράπονο, δε σου επιτρέπουν αν μη τι άλλο να βαρεθείς. Σε κρατάνε σε εγρήγορση. Καμιά φορά, μάλιστα, σε βάζουν στη διαδικασία να μην ξέρεις τι να πρωτοπρολάβεις. Τι να πρωτοθυμηθείς. Τι να πρωτοκάνεις. Τα tasks, προσγειώνονται στον εγκέφαλό σου απ’ το πουθενά, τόσο γρήγορα και με άλλες τόσες απαιτήσεις σε σημείο που σε παλαβώνουν.

Εννοείται πώς εσύ δε σκας, καθώς έχεις τον τρόπο σου να τα απογειώνεις και πάλι καθαρίζοντας το πεδίο, ενώ είσαι ετοιμοπολέμος να υποδεχθείς τα επόμενα. Ας είναι καλά αυτό το chat που έχεις εσύ κι ο εαυτός σου. Έχεις φτάσει σε σημείο να δοξάζεις το όνομά του, αφού δεν ήταν λίγες οι φορές που σε ξελάσπωσε και σε βοήθησε να αρχειοθετήσεις τις σκέψεις, τα «πρέπει», τα «μη» και τα «θέλω» σου.

Τι να τα κάνεις τα σημειωματάρια, τα post it, τα χαρτιά δεξιά κι αριστερά, όταν έχεις μια συνεχή επικοινωνία με τον εαυτό σου, που δε σου επιτρέπει να ξεχάσεις τίποτα  -ακόμα και να ήθελες!

Είναι κάτι περίεργες ώρες που έρχονται μηνύματα προς εσένα από εσένα, τότε που σου υπενθυμίζει ο εαυτός σου πως αύριο πρέπει να παραδώσεις αυτό, να αγοράσεις εκείνο, να πληρώσεις το λογαριασμό του ρεύματος για να μην τη βγάλεις ρομαντικά, μόνο με κεράκια, τις επόμενες μέρες, να απαντήσεις σε εκείνο το email που σε περιμένει εδώ και κανένα δεκαήμερο να το τικάρεις!

Ναι, πολύ τα αγαπάμε αυτά τα chat και τα εκτιμάμε δεόντως, καθώς μας κάνουν να αισθανόμαστε πως έχουμε έναν προσωπικό βοηθό! Και να ήταν μόνο αυτό; Εκτός των άλλων, λοιπόν, είναι σημαντικά κι ενίοτε σωτήρια για εμάς επειδή πολλές φορές μας έδωσαν την ευκαιρία να προβάρουμε τι θέλουμε να πούμε σε κάποιον. Προτού το στείλουμε στον άμεσα ενδιαφερόμενο το στείλαμε, φυσικά, πρώτα σε εμάς και στο προσωπικό μας chat, έτσι για να κάνουμε κάποιες διαφοροποιήσεις, να εξετάσουμε αν υπάρχει ροή, αλλά και να δώσουμε λίγο χρόνο στον εαυτό μας προκειμένου να αποφασίσει αν πρέπει, τελικά, να επιτρέψει στο δάχτυλό μας να πατήσει το κουμπί της αποστολής. Αχ, πόσες φορές μας έχει σώσει αυτό το προσωπικό μας chat. Από πόσους μπελάδες και καβγάδες μας γλύτωσε! Να ‘ναι καλά!

Το καλύτερο, όμως, αυτής της διαπροσωπικής επικοινωνίας που έχουμε με τον εαυτό μας, είναι τότε που δεν έχουμε και τίποτα αξιόλογο να κάνουμε κι ανατρέχουμε πίσω στις παλιές μας συζητήσεις κι αντιλαμβανόμαστε πως, τελικά, αυτό το chat καταλήγει στο τέλος της μέρας το ημερολόγιό μας. Πόσα εσώψυχά μας, άλλωστε, μοιραστήκαμε μαζί του -για την ακρίβεια μαζί μας; Πόσα καντήλια του ρίξαμε για να ξεθυμάνουμε; Πόσα παράπονα του κάναμε. Πόσες φορές μέσω αυτού δικάσαμε τον εαυτό μας.

Μια ωδή, λοιπόν, σε αυτά τα τόσο μυστικά κι αναγκαία chat, που όλοι έχουμε στο κινητό μας και τα αγαπάμε λες και συνομιλούμε με τον πιο δικό μας άνθρωπο. Εκεί μέσα, όσο scroll down κι αν κάνεις, μόνο αλήθειες θα βρεις. Μέσα σε εκείνο το chat είναι καταγραμμένη κάθε σου κίνηση, κάθε σου σκέψη, κάθε σου task. Μέσω εκείνου γίνεσαι ο ψυχαναλυτής του εαυτού σου!

Ξέρω, τώρα θα σου στείλεις ένα μήνυμα. Είχες μια αναλαμπή! Σε αφήνω, λοιπόν, να τα πεις με τον εαυτό σου!

 

Συντάκτης: Γαβριέλα Αγησιλάου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη