Όταν φτάνεις στο σημείο να περιμένεις τη βροχή σημαίνει ότι έχεις φτάσει σε έναν νοητό πάτο ή σε ένα αυτονόητο αδιέξοδο. Δεν είναι ότι το νερό που πέφτει απ’ τον ουρανό θα διαγράψει τις πράξεις σου ή τις πράξεις τους, μα είναι ότι θα σε κάνει να σκεφτείς ξανά, να κάνεις μια επανεκκίνηση. Να πάρεις τα πράγματα απ’ την αρχή και κάπως έτσι πολλές φορές βρίσκεις και τα λάθη, ε!

Την έχεις ανάγκη αυτήν την εσωτερική ανασκόπηση κι η βροχή σου δίνει τη δυνατότητα αυτή. Δεν έχει σημασία πόσο δυνατός είσαι, όλοι -αργά ή γρήγορα, κάποιοι πιο συχνά και κάποιοι πιο αραιά- θα καταρρεύσουν Δεν είναι μόνο τα όσα περνάς καθημερινά, είναι κι αυτά βεβαίως, αλλά αυτό που σε γονατίζει σιγά-σιγά, χωρίς να το καταλαβαίνεις,  είναι όλα όσα κουβαλάς απ ‘το παρελθόν.

Δεν έχει σημασία πόσο δυνατός έχεις γίνει με το πέρασμα του χρόνου, οι δαίμονες του παρελθόντος που κουβαλάς πάντοτε θα σε γονατίζουν Δαίμονας είναι μια χαμένη επαφή, μια φιλιά που δεν ήθελες με τίποτα να λήξει, αλλά δε σου έδωσαν άλλα περιθώρια, μια σχέση που διέκοψες γιατί δεν της έδωσες χρόνο, μια σχέση που σου διέκοψαν γιατί δε σου έδωσαν χρόνο, πράγματα από όλες αυτές τις καταστάσεις που ζητάς ξανά πού και πού, μα πλέον δεν μπορείς να έχεις. Αναμνήσεις και μυρωδιές του παρελθόντος, η μυρωδιά του άλλου που έστω και για λίγο την καλύπτει η βροχή.

Τέτοιες μέρες, βροχερές, μένεις μόνος. Δεν είναι τυχαίο, είναι η ευκαιρία που σου δίνεται, το να μένεις μόνος, το να μπορείς να μένεις μόνος, είναι μεγάλο θέμα. Μάθε να μπορείς να μένεις μόνος και μετά δε θα έχεις και πολλά να φοβηθείς. Ο φόβος της μοναξιάς δεν πηγάζει απ’ την πράξη όταν τη ζεις, αλλά απ’ την ιδέα ότι μπορεί να τη ζήσεις. Σαν πράξη από μόνη της είναι ευγενής, δείχνει κουράγιο, φέρνει ηρεμία κι εσωτερική γαλήνη. Όταν έχεις τη δυνατότητα αυτή, τότε και μόνο τότε θα επιβιώσεις μέσα από δύσκολες καταστάσεις.

Στη ζωή προσπαθείς να τα προγραμματίζεις όλα, προσπαθείς να τα προβλέπεις όλα, να έχεις κι ένα σχέδιο Β. Μάθε ότι το πραγματικό σχέδιο, το πραγματικό εφεδρικό σχέδιο, είναι να είσαι προετοιμασμένος, να είσαι εξοικειωμένος με την ιδέα ότι μπορεί κάποτε να μείνεις και μόνος, ότι θα έρθει ένα διάστημα που κάθε μέρα θα βρέχει χωρίς να σου εγγυώμαι ότι θα δε θα βρέχεσαι κιόλας.

Κι αν θες να ακούσεις κι άλλα καλά για τη βροχή, μάθε κι αυτό∙ το νερό της βροχής επάνω στο γυαλί, κάνει το παράθυρο να μοιάζει με ραγισμένο, μα στην πραγματικότητα δεν είναι. Ηθικό δίδαγμα; Στη ζωή μπορεί τώρα κάτι να σου μοιάζει ραγισμένο, μα η αλήθεια δεν είναι έτσι. Μπόρα είναι θα περάσει.

Γι’ αυτό να αγαπάς τη βροχή κι ας σου λερώνει το αμάξι, κι ας τρέχεις να μαζέψεις τα απλωμένα ρούχα απ’ την αυλή, κι ας σε αναγκάζει να μένεις σπίτι.

Συντάκτης: Ιωάννης Μιχαήλ
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη