Έχεις ακούσει πολλές φορές, φαντάζομαι, ιστορίες για το διαβολάκι και το αγγελάκι αντίστοιχα, που βρίσκονται δεξιά κι αριστερά απ’ τους ώμους των ανθρώπων και ψιθυρίζουν συνεχώς συμβουλές στα αφτιά του ιδιοκτήτη τους. Κάπως έτσι φαντάζομαι πως γίνεται και στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Έχετε χωρίσει. Υπήρχαν λόγοι που σας κράτησαν χωριστά και τους γνωρίζεις έναν προς έναν. Κι όμως είναι κάποιες στιγμές που κάνεις δειλά βηματάκια προς τα πίσω κι όλο αναζητάς να χαθείς λίγο στη δίνη του παρελθόντος. Αρχίζεις και ψάχνεις ίχνη της προηγούμενης σχέσης σου κι όλο και σκέφτεσαι γλυκές στιγμές που έχετε μοιραστεί μαζί. Πόσο σίγουρος είσαι, όμως, πως θες να γυρίσεις στο παρελθόν;

Θες το διαβολάκι; Θες που δεν έχεις βρει τίποτα το καινούριο που να σε ενθουσιάσει; Θες που με το πέρασμα του χρόνου κάποιες φορές φαίνεται σαν να υπερτερούν μέσα στο μυαλό σου οι όμορφες στιγμές; Εσύ μια φορά είσαι έτοιμος να πατήσεις rewind και να επαναλάβεις ένα επεισόδιο που έχει παιχτεί ήδη στην οθόνη σου. Ένα επεισόδιο που το έχεις παρακολουθήσει και μία, και δύο, και σε κάποιες περιπτώσεις αμέτρητες φορές -βλέπε ζευγάρια που χωρίζουν και ξανά είναι μαζί ανά διήμερο.

Δε σου κάνει και το τραβάς απ’ τα μαλλιά. Αυτό έχω να δηλώσω εγώ η άμοιρη. Δεν είσαι τρελός να αφήσεις κάτι που αξίζει. Τι; Είσαι; Λάθος άρθρο, παιδιά. Συγγνώμη. Απευθυνθείτε στα κεντρικά. Οι υπόλοιποι μαζευτείτε ξανά!

Για να έχεις δώσει ένα τέλος σε αυτή την ιστορία ή που σου έσπασαν τα νεύρα και κατάλαβες πως είσαι πολύ καλύτερα χωρίς αυτόν τον άνθρωπο ή που σε χώρισε, οπότε και πάλι δεν αξίζει προφανώς και τσάμπα χαλιέσαι.

Σταμάτα, λοιπόν, να κάνεις αυτές τις ηλίθιες ερωτήσεις. Κι αν με θέλει; Κι αν έχει μετανιώσει;

Ψίτ, αγαπούλα, αν σε ήθελε, θα το ήξερες. Μην εξιδανικεύεις τα πάντα. Κι όχι, ούτε κατάρες χρειάζεται να ρίχνεις. Απλά δεν έδεσε το σιρόπι. Δεν κάνουν όλοι οι άνθρωποι για όλους. Σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι κουμπώνεις. Στα υπόλοιπα όσο και να στριμωχτείς, όσο και να προσπαθήσεις να αλλάξεις σχήμα, η ένωση είναι τεχνικά αδύνατη.

Κάπου εδώ, λοιπόν, καλό θα ήταν να κάτσεις και να σκεφτείς όλα όσα σας κράτησαν χώρια. Αν όλα όσα αναλογιστείς τα θεωρήσεις μετά από τόσο καιρό ανόητα και μικρά για να σας κρατάνε χωριστά τότε τι να σου πω, πάω πάσο. Μα αν και πάλι τα μετρήσεις και τα βρεις λάθος τότε επέστρεψε λίγο στο κόσμο μας και κάνε πάλι τα βηματάκια σου προς τα μπροστά.

Όχι, δεν είσαι μόνο εσύ έτσι κι όχι, δεν είσαι αδύναμος χαρακτήρας. Πολλοί έχουμε πέσει σε αυτό το τριπάκι στη ζωή μας. Βλέπεις, απ’ τη καθημερινότητά σου, τα πιο συνηθισμένα ερεθίσματα που παίρνεις, θα σου θυμίζουν μια όμορφη ανάμνηση απ’ τη σχέση σας παρά μια άσχημη. Ένα τραγούδι, μια σειρά, μια φράση που χρησιμοποιούσατε οι δυο σας και σου έχει κολλήσει, αρκούν για να κάνεις αυτή την ερώτηση που έχουμε κάνει σχεδόν όλοι στη ζωή μας. «Πώς γίναμε έτσι, ρε γαμώτο;».

Κανείς δε σου είπε πως έκανες λάθος που ερωτεύτηκες ή που πίστεψες. Κανείς δε σε κατηγορεί που θυμάσαι ακόμα αυτή την ιστορία κάποιες φορές γλυκά. Τον διάλεξες αυτόν τον άνθρωπο απ’ όλους τους υπόλοιπους εκεί έξω. Πέρασες στιγμές μαζί του. Μα μην μπερδεύεσαι. Όσα σε έδεσαν, άλλα τόσα σε έλυσαν. Είσαι σίγουρος πως θες να ξαναζήσεις το συγκεκριμένο κεφάλαιο;

Κι αν το ξαναζήσεις, είσαι έτοιμος για τις επιπτώσεις; Γιατί θα υπάρχουν επιπτώσεις, αγάπη. Αυτή τη φορά πόσο πολύ διατεθειμένος είσαι να τσαλακωθείς για να χωρέσεις μέσα στο καλούπι αυτής της σχέσης; Η απόφαση δική σου. Φρόντισε μόνο ό,τι αποφασίσεις να μην το μετανιώσεις. Λάθος ή σωστό υποστήριξέ το μέχρι τέλους.

Εγώ μια φορά θα έπνιγα το διαβολάκι και θα πήγαινα για ένα ποτό. Not falling for that shit again.. Cheers!

Συντάκτης: Ελπίδα-Μαρία Κουτσοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη