«Ζήλια μου, ζήλια μου, σαν την αγάπη είσαι τόσο δυνατή». Όπως λέει και το άσμα, η ζήλια είναι ένα συναίσθημα που όταν γεννιέται σπάει κι ενώνει δεσμούς στο πέρασμά της. Η ισχύς της είναι τόσο μεγάλη που την καθιστά ικανότατη να προκαλέσει πολλών ειδών αποτελέσματα, ανάλογα βέβαια και με τον βαθμό που την αισθάνεσαι, την εκδηλώνεις και πώς τη διαχειρίζεσαι.

Η ζήλια, λοιπόν, ήταν και το θέμα του εβδομαδιαίου μας poll καθώς ήρθε ν’ ανάψει λιγάκι τα αίματα και να μας ταρακουνήσει αναθεωρώντας το πώς καθένας από εμάς και πόσο ζηλεύει το έτερον ήμισυ. Πάρτε ένα γλυκό ρόφημα και καθίστε αναπαυτικά γιατί έρχονται ζεστά ζηλιάρικα ή μη αποτελέσματα.

Ξεκινώντας με τη βάση της πυραμίδας και με ποσοστό μόλις 5,56%, συναντάμε τους υπεράνω της υπόθεσης. Εσάς που με τόλμη υποστηρίζετε πως δε ζηλεύετε καθόλου! Με την αυτοπεποίθησή σας να ξεχειλίζει, έρχεστε να κάνετε τη διαφορά και να καταρρίψετε τις φήμες που θέλουν το είδος σας να θεωρείται υπό εξαφάνιση. Έχοντας λοιπόν τον απόλυτο έλεγχο του εαυτού σας και φαντάζομαι και του συντρόφου σας, νιώθετε αρκετά σίγουροι ώστε να μην ιδρώνει το αφτάκι σας σε κάθε «πιθανή επερχόμενη απειλή». Για εσάς είναι δεδομένο κι όχι ανησυχητικό όταν ο σύντροφός σας αργήσει να γυρίσει σπίτι ή αν δε θα απαντήσει για ώρα στο τηλεφώνημά σας. Έχει κάθε δικαίωμα να θαυμάσει το ωραίο χωρίς να σας αγγίξει. Δεν πονηρεύεστε και δε φοβάστε ανά πάσα στιγμή μην τυχόν κι ανακαλύψετε κάποια απιστία. Κανένα «ύποπτο» σημάδι δεν αποτελεί αφορμή. Ούτε καν τα ενοχλητικά χτυπήματα των πρώην. Η ανασφάλεια είναι κάτι που δε σας χαρακτηρίζει και κοιμάστε με το κεφαλάκι σας ήσυχο.

Μια βαθμίδα παραπάνω βρίσκονται οι πιο φανατικοί ζηλιαρόγατοι της pillowτοπαρέας μας. Κάνουν την εμφάνισή τους με ποσοστό 21,53% και δημιουργούν πανικούς στο πέρασμά τους ζηλεύοντας τρελά! Καλέ, εσείς δε χρειάζεστε αφορμές για να κάνετε σκηνή ζηλοτυπίας. Ό,τι περπατάει κι ό,τι κινείται σε ακτίνα λίγων μέτρων απ’ το ταίρι σας αποτελεί αιτία τσακωμού και γκρίνιας. Οι ψύλλοι στα αφτιά σας είναι μόνιμοι κάτοικοι και κυριεύουν κάθε τόσο τις αμφιβολίες σας. Αναρωτιέμαι αν αφήνετε τον άνθρωπο να πάρει ανάσα και να βγει μόνος του απ’ το σπίτι. Αποζητάτε τη συνεχή επιβεβαίωση. Αισθάνεστε κάθε στιγμή πως θέλετε να είστε ποθητοί στα μάτια της αγάπης σας κι αν χάσετε την αμέριστη προσοχή σας πιάνει πανικός. Η κτητικότητά σας ξεπερνάει τα όρια, αφού η ιδέα του ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά κυριαρχεί κάθε στιγμή στο μυαλουδάκι σας και σας στοιχειώνει. Θέλετε να σας δίνει πλήρη αναφορά ανά πάσα στιγμή για το πού βρίσκεται και τι κάνει κι αμφιβάλλετε συνεχώς για το οτιδήποτε.

«Σε ζηλεύω άρα σ’ αγαπώ» Υπάρχει μία θεωρία και μια κατηγορία ανθρώπων που η ζήλια αποτελεί απαραίτητη εκδήλωση ενδιαφέροντος για τον άνθρωπό τους. Ίσα που πατάει η γάτα, λοιπόν, ζηλεύετε εσείς που ανήκετε στο 31,65% και θέλετε να το παραδεχτείτε ανοιχτά. Γιατί αν δεν κάνεις τον άλλο να νιώσει ελκυστικός κι απαραίτητος, το παιχνίδι σιγά σιγά χάνεται. Η υγιής ζήλια μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα στο ζευγάρι αφού αποτελεί ένδειξη διεκδίκησης κι έρωτα. Με το να κάνετε λοιπόν πού και πού καμιά ζηλίτσα, του δίνετε το πράσινο φως και του αποδεικνύετε πως τον αγαπάτε παράφορα, βάζοντας ταυτόχρονα και φρένο ώστε να μην το πάρει επάνω του. Εκεί λοιπόν που το αμόρε σου πιστεύει πως έχεις αφήσει λάσκα τα λουριά, εκεί μαζεύεις το χαλινάρι και του υπενθυμίζεις πως είσαι εκεί και τα αντιλαμβάνεσαι όλα.

Στην κορυφή, οι «λογικοί» της παρέας μας με ποσοστό 41,27%. Ζηλεύουν μόνο όταν τους δώσουν το δικαίωμα. Νόμος της δράσης και της αντίδρασης, λοιπόν. Δεν επηρεάζονται από τρίτους ή εξωτερικά ερεθίσματα. Γιατί σου λέει ο άλλος, «γιατί να διαταράξω την ηρεμία της σχέσης μου, εφόσον δε βρίσκω λόγους κι αφορμές;» Με αυτή την τακτική διατηρείται μια ισορροπία ανάμεσα στα όρια που θέτει το ζευγάρι κι οι εντάσεις είναι ελάχιστες ενώ σχετίζονται κυρίως με άλλα θέματα. Αναπτύσσεται μια αμοιβαία εμπιστοσύνη ανάμεσα στους ερωτευμένους, η οποία χτίζεται και καθοδηγείται απ’ την ειλικρίνεια που δείχνουν ο ένας απέναντι στον άλλο. Δεν αφήνουν σε καμιά περίπτωση την καρδιά να επηρεάσει τη λογική τους. Αφήνουν κατά μέρος τις επιπολαιότητες και τις κτητικές συμπεριφορές. Θεωρούν ως φυσιολογικό να κρατούν στο πίσω μέρος του μυαλού τους μια μικρή αβεβαιότητα που δε θα την αφήσουν να βγει στο φως άνευ λόγου κι αιτίας. Τις περιπτώσεις αυτές τις συναντάμε στα ζευγάρια που έχουν ήδη περάσει από διάφορες δοκιμασίες και γνωρίζουν καλά ο ένας τον άλλο. Υπάρχει μια οικειότητα και μια σχέση κατανόησης. Πορεύονται βάσει όσων αντιλαμβάνονται ότι παίρνουν απ’ το σύντροφό τους κι αναλόγως πράττουν.

Όλοι μας ανεξαιρέτως επιθυμούμε έναν πιστό κι αφοσιωμένο σύντροφο στη ζωή μας. Να μας κοιτάει στα μάτια και να μη μας δίνει περιθώριο να τον υποψιαστούμε ως προς την αξιοπιστία του προς το πρόσωπό μας. Σε κανέναν δεν αρέσει να τον ταλαντεύει η μία ή η άλλη ύποπτη σκέψη και να δημιουργούνται υπόνοιες και κακές υποψίες.

Δεν υπάρχουνε κανόνες και καλούπια για τον τρόπο που ο καθένας αγαπάει κι εκδηλώνει το ενδιαφέρον του. Κάθε ζευγάρι φτιάχνει τους δικούς του κανόνες και θέτει τα δικά του όρια. Κάτι που για άλλους μπορεί να θεωρείται ακραία συμπεριφορά, μπορεί για κάποιους να είναι μια φυσιολογική αντίδραση. Στο πλαίσιο της διαφορετικότητας που διακατέχει κάθε ανθρώπινη συμπεριφορά, όλα επιτρέπονται όταν πρόκειται για από κοινού αποφάσεις.

Συντάκτης: Μαίρη Νταουξή
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη