Το ραντεβού και μόνο ως λέξη που ηχεί στ’ αυτιά σου συνδέεται άμεσα με το φλερτ. Όταν δε, το ραντεβού είναι το πρώτο με το συγκεκριμένο άτομο ενέχει μέσα του μυστήριο. Ακόμη κι αν τον έχεις γνωρίσει σε κοινή παρέα ή σε έχει φλερτάρει ήδη από την πρώτη επαφή σας ξέρεις ότι το πρώτο ραντεβού είναι πάντα ο τόπος συνάντησης δυο αγνώστων ανθρώπων, που στόχο έχουν να γνωριστούν σε πρώτο επίπεδο.

Δεν ξέρεις τι σε περιμένει, αν θα επιβεβαιώσει την πρώτη εντύπωση που έχεις σχηματίσει γι’ αυτόν ή αν τελικά θα σε απογοητεύσει. Ετοιμάζεστε και οι δυο να εντυπωσιάσετε με την εμφάνισή σας και φοράτε τα καλύτερα στοιχεία του χαρακτήρα σας για να κυλήσει, όσο καλύτερα γίνεται. Διότι για να υπάρχει ραντεβού σημαίνει ότι ο ένας έκανε την πρόταση κι ο άλλος την δέχτηκε, άρα κάνουμε λόγο για δυο ανθρώπους που γουστάρουν ο ένας τον άλλον, ή μήπως όχι πάντα;

Βρίσκεσαι σε μια φάση της ζωής σου αρκετά ήρεμη, είσαι ελεύθερος κι έχει καιρό να σου χτυπήσει την πόρτα ένα τυχερό στα συναισθηματικά σου. Πρόσφατα έχεις βγει από μια μεγάλη σχέση και σου έχει λείψει το παιχνίδι. Ίσως είσαι απλώς ο ελεύθερος κι ωραίος λάτρης του φλερτ. Σε περιτριγυρίζουν διάφοροι, όμως κανένας δεν κάνει τη διαφορά. Παρ’ όλα αυτά δέχεσαι να πηγαίνεις στα ραντεβού που σου προτείνουν, μήπως και τελικά βγει κάτι θετικό απ’ αυτά.

Πόσο εφικτό είναι όμως αυτό; Πας στη συνάντηση ήδη προκατειλημμένος ότι δεν είναι αυτό που ψάχνεις. Επομένως αυτός ο άνθρωπος έχει μηδαμινές πιθανότητες να σου καταρρίψει αυτή τη σκέψη, διότι δεν βρίσκεσαι εκεί για τον γνωρίσεις. Ουσιαστικά δεν ενδιαφέρεσαι να σου αλλάξει γνώμη.

Στόχος σου είναι να σε γνωρίσει αυτός, να του αρέσεις κι έτσι να σε κάνει να νιώσεις ότι ακόμη μετράς στο αντίθετο φύλο. Να ικανοποιήσει τις ανασφάλειές σου ή ακόμη και την αλλόκοτη επιθυμία σου να υπερυψώνεις κάθε τόσο το εγώ σου μέσα απ’ αυτά τα ραντεβού.

Πας εκεί με στόχο να καταπλήξεις τον απέναντί σου, να του αποσπάσεις κομπλιμέντα, να τον σαγηνεύσεις μέχρι να σιγουρευτείς ότι του αρέσεις τελικά. Έπειτα γυρίζεις στο σπίτι σου χαρούμενος. Αυτό όμως δεν είναι ούτε ραντεβού ούτε γνωριμία. Μοιάζει με ανούσια συναλλαγή, η οποία δεν είναι καν δίκαιη. Εσύ μπορεί να πήρες αυτό που ήθελες, ο άλλος όμως μήπως φορτώθηκε ψεύτικες ελπίδες;

Συνήθως, στο πρώτο ραντεβού οι άνθρωποι έχουν μια γλυκιά αμηχανία στις κινήσεις τους, ο λόγος τους είναι προσεγμένος, όπως κι η εμφάνισή τους. Εσύ που πας στο ραντεβού απλώς για την επιβεβαίωση σου λείπει το άγχος. Αν κάποιος σας παρατηρούσε από μια γωνιά θα καταλάβαινε πως αυτός που ενίοτε κοιτάει χαμηλά κι ιδρώνουν τα χέρια του είναι αυτός που ενδιαφέρεται και αυτός που κάθεται χαλαρός και μαγνητίζει με το βλέμμα του σαν να περιμένει κάτι είσαι εσύ. Βρίσκεσαι εκεί για να πάρεις αυτό που θέλεις και να φύγεις.

Αρκεί, βέβαια, να το κάνεις με ευγένεια και προς το τέλος να ξεκαθαρίσεις το τοπίο. Να καταλάβει ο άλλος ότι δε θα υπάρξει άλλη επαφή. Πως κάπου δεν τα βρήκατε, κάποια χημεία έλειπε. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο. Αρχικά γιατί αν δε γίνει δε θα αργήσει η στιγμή που θα σου ζητήσει να βγείτε ξανά. Το πιο λυπηρό, όμως, είναι ότι θ’ αρχίσει να κάνει όνειρα, ενώ θα λείπει ο δεύτερος πρωταγωνιστής από το σκηνικό του, δηλαδή εσύ.

Κι αυτό δεν είναι κατακριτέο για σένα, δεν πρέπει να φανείς ξεκάθαρος για να μην πληγώσεις τον άλλον, άλλωστε το πρώτο ραντεβού είναι πάντα δοκιμαστικό, δε δεσμεύεσαι με καμία υπόσχεση. Αλλά αν ξαναχρειαστείς επιβεβαίωση, δε θα πας στον ίδιο. Θες οι κατακτήσεις σου να είναι μοναδικές κάθε φορά και το ξέρεις καλά αυτό. Η επιβεβαίωση θέλει την αποδοχή, θες να νιώθεις κάθε φορά ότι σε αποδέχεται ακόμη ένας, όχι ο ίδιος κάθε φορά.

Ποσό μετράει όμως για σένα ένα κομπλιμέντο από κάποιον που σου είναι παγερά αδιάφορος; Από τη στιγμή που σου ζήτησε να βγείτε ραντεβού, θα έπρεπε να έχεις ήδη ικανοποιήσει το εγώ σου με μια νέα κατάκτηση. Δεν υπάρχει λόγος να δεχτείς να πας στο ραντεβού, αν πραγματικά εξ αρχής δεν ενδιαφέρεσαι να υπάρξει δεύτερο.

Συντάκτης: Βαλεντίνα-Δέσποινα
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου