Μια ερωτική απογοήτευση είναι κάτι δύσκολο. Γίνεται ένας πόνος που σε αποσυντονίζει τόσο πολύ ώστε να χάνεις τη γη κάτω απ’ τα πόδια σου. Η καρδιά σου θρυμματίζεται, σπας κι εσύ. Νιώθεις θλίψη, δεν υπάρχει πλέον θυμός, καμία χαρά και κανένα συναίσθημα. Όλα σου φαίνονται ίδια κι η μονοτονία αυτή σε επηρεάζει έντονα.

Μια πνευματική ασφυξία, με το μυαλό σου να σφυρηλατείται από εκείνες τις στιγμές που θα ήθελες να ζήσεις και δεν πρόλαβες. Θυμάσαι όλες τις υποσχέσεις που τελικά αποδείχτηκαν απατηλές. Μένεις στη σιωπή επειδή προτιμάς να αφουγκραστείς τη δική σου εκδοχή της ιστορίας. Κι ας γνωρίζεις ότι μπορεί να σε ξεγελάει.

Κάθε βράδυ, κάποια θλιμμένα τραγούδια σε συντροφεύουν καθώς διαβάζεις παλιά μηνύματα που δεν έχεις τη δύναμη ακόμα να διαγράψεις. Κοιτάζεις φωτογραφίες και βρίσκεις τον εαυτό σου να χαμογελάει, εκστασιασμένος από μια ευτυχία που όμοιά της δεν είχες ξαναζήσει. Μα έκανε τον κύκλο της. Τέλειωσε. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που δεν αλλάζει. Όταν την αποδεχτείς, τότε θα έχεις κάνει το πρώτο και το σπουδαιότερο βήμα. Θα ξεφύγεις απ’ ό,τι σε βασανίζει.

Κι όλα αυτά, πίστεψέ με, είναι απολύτως φυσιολογικά. Δεν υπάρχει τίποτα κακό σ’ αυτά. Δείχνουν ότι είσαι άνθρωπος που επενδύει στα συναισθήματά του χωρίς να λογαριάζει τίποτα. Με τον καιρό θα αρχίσεις να αισθάνεσαι αισιόδοξος ξανά.

Θα εξακολουθήσει, βέβαια, να υπάρχει η παρατεταμένη αίσθηση πως ήσουν με κάποιον άνθρωπο που ήταν απ’ τους σημαντικότερους της ζωής σου και τώρα έγινε μια ανάμνηση, αλλά θα έχουν επουλωθεί αρκετά οι πληγές σου για να μην τις αφήνεις να παρεμβαίνουν στην καθημερινότητά σου. Σύμμαχός σου θα είναι η μοναξιά. Όσο περίεργο κι αν σου ακούγεται, υπάρχει εκεί για να σε βοηθήσει.

Καθώς θα βρίσκεις και πάλι τα πατήματά σου, θα ξεκινήσεις να εστιάζεις σε όλα αυτά που είναι σημαντικά για την ψυχική ηρεμία σου. Θα καταλάβεις το πραγματικό νόημα του διδάγματος που πήρες μέσα απ’ τη θλίψη, βλέποντας ότι όλοι πρέπει να εκτεθούν σ’ αυτή, έστω και μία φορά τελικά.

Ο πόνος αλλάζει τον άνθρωπο. Κι εκεί μπαίνει το δίλημμα για τον ποιον δρόμο αξίζει να επιλέξεις. Σίγουρα δεν είναι καλό να διαβείς εκείνον που σε κάνει να χάσεις την προσωπικότητά σου, αλλά εκείνον που θα σε διδάξει και θα σε εξελίξει. Η σοφία έρχεται μέσα απ’ τα προβλήματα. Μπορεί να σε φοβίζουν, όμως υπάρχουν εκεί για κάποιον λόγο. Σου υπενθυμίζουν ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.

Ένας χωρισμός μπορεί να μεταβληθεί σε κάτι το θαυμάσιο. Για πολλούς θεωρείται ένας δάσκαλος που σου μαθαίνει την τέχνη της ευτυχίας, υπό την έννοια ότι σου επιτρέπει να εκτιμήσεις τα όμορφα πράματα που μπορείς να κάνεις μόνος σου. Να θαυμάσεις όλες τις υπέροχες πτυχές του χαρακτήρα σου. Συνειδητοποιείς πως ο μόνος άνθρωπος στον οποίο δύνασαι πραγματικά να κρατηθείς είσαι εσύ και κανένας άλλος. Αυτή είναι η καλή πλευρά του εγωισμού. Η μεγαλύτερη πρόκληση που έχεις κι αυτή που θα σε οδηγήσει να σε ερωτευτείς ξανά.

Κάθε αντίο έρχεται με μια αρχή καλύτερη απ’ την προηγουμένη. Η φυγή κάποιου που σήμαινε πολλά για σένα αρχικά θα σε πονέσει, αλλά τελικά θα σε βοηθήσει να σε μάθεις. Θα την αντικαταστήσεις με κάτι πιο εκπληκτικό και σημαντικό. Σου υπενθυμίζει όλες τις κερδισμένες μάχες σου. Οτιδήποτε αξιόλογο που προορίζεται για σένα έχει έναν τρόπο να ρέει ομαλά μέσα σου. Αρκεί να έχεις αφομοιώσει πλήρως τη λειτουργία του. Ο σκοπός του είναι να σου δώσει να καταλάβεις ότι δεν πρέπει να σε κατηγορείς.

Ευχαρίστησε, λοιπόν, τον άνθρωπο που σε πλήγωσε, επειδή σε δίδαξε να συνεχίζεις το ταξίδι σου με χαμόγελο. Έμαθες ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα πράγματα για τη ζωή και την αγάπη που τα είχες αφήσει κλειδωμένα σ’ ένα μπαούλο στην άκρη του μυαλού σου. Όταν αγγίζουμε τον πάτο γινόμαστε καλύτεροι. Κι αυτό είναι πραγματικά κάτι σπουδαίο.

Συντάκτης: Δημήτρης Μπότης
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη