Είναι κοινή παραδοχή ότι έχουμε ξεχάσει πως είναι να βλέπουμε την αντανάκλαση του εαυτού μας σ’ έναν άλλο άνθρωπο. Θεωρούμε τους συναισθηματισμούς περιττούς. Οι λόγοι είναι πολλοί. Ο κυριότερος και πιο σημαντικός, όμως, είναι ότι βάζουμε το «εγώ» μας πάνω απ’ όλα, μην τυχόν και πληγωθούμε. Αφεθήκαμε να ζούμε μ’ αυτήν την πλάνη. Αναζητούμε μια ευτυχία που δε θα έρθει ποτέ γιατί πολύ απλά δεν πιστεύουμε σ’ αυτή.

Σε κάποιες καταστάσεις η λογική επιβάλλεται να αφανίζεται. Όσο κι αν επιμένουν μερικοί ότι τα παραμύθια δεν έχουν καμία θέση στην εποχή μας, τόσο πιο υποκριτές γίνονται. Το «μαζί» τρομάζει όσο δε φαντάζεσαι. Όπως και το καθετί που κατακτιέται και δε σου δίνεται άκοπα.

Εσύ ήρθες στη ζωή μου χωρίς να το περιμένω. Ξαφνικά κι εντελώς απροσδόκητα. Σαν ένα φως που θα έδιωχνε την περίεργη κι άχρωμη ομορφιά της μοναξιάς μου. Είσαι η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσα να κάνω και πρέπει να την υποστηρίξω ως το τέλος.

Σε ξεχώρισα γιατί έχεις μια ευαίσθητη καρδιά. Βοηθάς τον κάθε άνθρωπο που βρίσκεται σε ανάγκη. Έχεις τη δύναμη να μοιράζεσαι ό,τι έχεις χωρίς δεύτερη σκέψη. Και δεν αναφέρομαι στα υλικά αγαθά, αλλά σε εκείνα που βγαίνουν απ’ την ψυχή σου.

Η ειλικρίνειά σου είναι αφοπλιστική. Απαντάς σε κάθε ερώτηση κι ας γνωρίζεις ότι αυτό μπορεί να μην είναι πάντα αρεστό. Έχεις την ικανότητα να διώχνεις την κάθε αρνητική σκέψη μακριά κι ας μην το δείχνεις. Ίσως γιατί έμαθες να εκτιμάς καθετί που έχεις κερδίσει, χωρίς να αλλοιώσεις την προσωπικότητά σου.

Ξέρω, οι μάχες σου ήταν δύσκολες. Έγινες ασπίδα προστασίας γι’ αυτούς που αγαπάς και μέσα απ’ αυτό διαμόρφωσες τον χαρακτήρα σου. Προτιμάς να βλέπεις την καλή πλευρά των πραγμάτων, προσέχοντας τις λεπτομέρειες που διαφεύγουν στους περισσοτέρους.

Εστίασα στα ουσιαστικά και μέτρησα ελάχιστα τα επιφανειακά. Ήταν ο μοναδικός τρόπος ώστε να σε ανακαλύψω χωρίς να μου αποσπάσουν την προσοχή εκείνα που η αξία τους είναι μικρή.

Όλα αυτά δε μου τα είπες ποτέ. Τα διέκρινα στους σπασμένους φόβους και στις καλλωπισμένες λέξεις, που μαγικά κρύβονται στο βλέμμα σου. Κατάλαβες τώρα τι σημαίνει να βρεις έναν άνθρωπο που ξεχωρίζει μέσα από ένα ανέραστο πλήθος; Δε θα σου συμβεί πολλές φορές, γι’ αυτό και πρέπει να είσαι έτοιμος να το διακρίνεις όταν έρθει.

Δεν έμαθα ποτέ να κρύβομαι. Δεν έμαθα ποτέ να συγκρατώ τα συναισθήματά μου. Ίσως γιατί δεν τους επιτρέπω συχνά να εκδηλώνονται, αφού δύσκολα θα βρεθεί κάτι που θα με συναρπάσει. Όταν η καρδιά διατάζει, το μυαλό ακολουθεί. Με το όποιο κόστος. Είναι στην ανθρώπινη φύση αυτό κι αν προσπαθήσεις να ξεφύγεις, τότε το μόνο που θα έχεις επιτύχει είναι να συμβιβαστείς με το μέτριο. Η μιζέρια είναι το έπαθλο της δειλίας.

Δεν ξέρω πού θα βγει όλο αυτό. Τα εμπόδια θα είναι πολλά, απλά και μόνο, για να μας δέσουν πιο πολύ. Οι στιγμές ευτυχίας θα υπάρχουν για να μας υπενθυμίζουν ότι τίποτα δε γίνεται τυχαία. Για όλα υπάρχει ένας λόγος. Φροντίζει να μας το υπενθυμίζει το συμπάν κάθε φορά που γινόμαστε απόλυτοι.

Το μόνο που μπορώ να σου υποσχεθώ ότι θα είμαι εκεί στις ξένοιαστες μέρες σου και στις άσχημες νύχτες σου. Μπορώ να γίνω το στήριγμα στα προβλήματά σου και το χαμόγελο στις επιτυχίες σου. Η φωνή του ρεαλισμού κι η ανάσα του λυρισμού. Χωρίς να ζητάω τίποτα παραπάνω απ’ όσα μπορείς να δώσεις.

Πάμε, λοιπόν, να ταξιδέψουμε μαζί. Σε μέρη τόσο γνώριμα, μα και τόσο άγνωστα. Να βάλουμε χρώμα σε κάθε γκρίζα πτυχή μας. Είμαι έτοιμος να «καταστραφώ» μαζί σου.  Εσύ;

Συντάκτης: Δημήτρης Μπότης
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη