Λοιπόν, γατάκια μου, ναι, σε σας μιλάω με αυτό το δυνατό γέλιο και το χαρακτηριστικό σκούντημα στον άλλο κάθε φορά που ακούτε ή λέτε κάτι και σας παίρνουν τα γέλια, αυτές οι γραμμές είναι αφιερωμένες σε σας.
Βρε, παιδί μου, κάθε φορά πρέπει να μας ανακατεύετε τα στομάχια απ’ τα σκουντήματα που μας κάνετε; Αν μη τι άλλο σκεφτείτε λίγο αυτούς τους δύσμοιρους ανθρώπους που κάθονται ήσυχα-ήσυχα να πιουν τον καφέ τους σαν πολιτισμένοι άνθρωποι και τσακ έτσι ξαφνικά, σας ακούνε να σκάτε απ’ το γέλιο και σας βλέπουν να ξαπλώνεστε κάτω στο πάτωμα και να ρίχνετε και μια κλοτσιά στο τραπέζι.
Να πέφτουν όλα πάνω σας, να έχουν γίνει τα ρούχα σας άχρηστα απ’ τους καφέδες που έχουν χυθεί κι εσείς να γελάτε ακόμη περισσότερο με το αποτέλεσμα που προκύπτει και να μη σας νοιάζει τίποτα. Για να είμαι ειλικρινής, τον καφέ σκέφτομαι εγώ, αφού έχει φτάσει 4,50, τουλάχιστον ρίξε κανένα νεράκι ή το τασάκι που δεν είναι δική μας ζημιά!
Παρ’ όλες τις ζημιές που μπορεί να προκαλέσετε σε δευτερόλεπτα με τις απότομες κινήσεις λόγω γέλιου, εμείς εξακολουθούμε να σας αγαπάμε, γιατί γεμίζετε τον χώρο με αισιοδοξία, χαρά μα πάνω από όλα ήχο!
Φυσικά υπάρχουν κι οι παράξενοι σε τούτο εδώ τον κόσμο κι αναφέρομαι σε κείνους με το ξινισμένο και πικρό ύφος που βλέπουν από πάνω μέχρι κάτω όποιον γελάει δυνατά και τους χαλάει την ησυχία. Σταματήστε βρε να είστε τόσο κακοί και μουντρούχοι. Εδώ έχετε να κάνετε με ένα άτομο γεμάτο ενθουσιασμό και συναισθήματα που προσπαθεί να ξεσπάσει με κάθε δυνατό τρόπο χωρίς να νιώθει ενοχές -γιατί στην τελική δεν κάνει και κακό το να σας ξεσηκώνει απ’ τον ξύπνιο ύπνο σας.
Άντε, εντάξει, υπάρχει και μία περίπτωση που μπορεί να το δεκτώ ότι ίσως είναι κάπως ενοχλητικό. Παιδιά, όταν βρισκόμαστε εν ώρα μαθήματος, ειδικά σε αμφιθέατρο που έχει και περισσότερη ηχώ, δεν το ανυψώνουμε high volume, γιατί θα μας πετάξει έξω με τις κλοτσιές ο καθηγητής. Άσε βέβαια που θα του μπεις και στο μάτι, κρίμα είναι να σου γράφουν απουσίες επειδή γέλαγες σαν χαζό. Τάξις κι ηθική θέλουνε μόλις πατήσουν το σκαλοπάτι της τάξης, όλοι Κατακουζήνες κατάντησαν, αφήστε, βρε, τα παιδιά να γελάσουν να το χαρούν.
Παιδιά μου φασαριόζικα που κάνε παντού αισθητή την παρουσία σας με το γέλιο σας και τα σκουντήματά σας, μη δίνετε σημασία τι λέει ο ένας κι ο άλλος, αγνοείστε τους ιδιότροπους που υπάρχουν γύρω σας και γεμίστε το καφέ με τρέλα και ζωντάνια. Στην καλύτερη είναι μεταδοτικό, στη χειρότερη, δεν μπορούν να σας διώξουν -θα το έχουν συνηθίσει μέχρι να ξεκουμπιστούν.
Υπάρχουν όμως κι οι στιγμές που μπορείτε να προκαλέσετε γέλιο σε δευτερόλεπτα σε όλο το μαγαζί, μόνο και μόνο επειδή εσείς το αρχίσατε. Και το υπόλοιπο 70% συνεχίζει σαν χορωδία από πίσω, κάτι που δεν πρέπει να σας κάνει να νιώσετε άβολα ή ντροπή. Ίσα-ίσα, συμβαίνει γιατί εσείς τους ανεβάσατε τη διάθεση. Λίγο είναι να κάνεις στις μέρες μας έναν άνθρωπο να σκάσει στα γέλια; Μάλλον είναι κάτι που το συναντάμε πια σπάνια.
Εν τέλει, όλοι βγαίνουμε κερδισμένοι, γιατί το γέλιο είναι σύμμαχος στη ζωή μας και βοηθάει και στην αποφυγή καρδιακών επεισοδίων. Όσο για τους κοιλιακούς, μην το συζητάμε, το πολύ γέλιο σφίγγει τους κοιλιακούς στην περιοχή της κοιλιάς -μη διπλωθείτε όμως όλοι στα γέλια τώρα, χωρίς λόγο! Αν θέλετε όμως σκάστε ένα χαμόγελο έτσι για το καλό του μήνα και μην ξεχνάτε να δίνετε χρώμα στη ζωή σας.
Επιμέλεια Κειμένου Χρυσώς Καλούδη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Χρυσώ Καλούδη
