Δεν ξέρω ποιο είναι το μυστικό της τέλειας φιλίας. Η φιλία είναι κι αυτή ένα είδος σχέσης. Όπως έχουμε σιγοτραγουδήσει και βροντοφωνάξει πως δεν υπάρχει τέλεια σχέση, έτσι δεν υπάρχει και τέλεια φιλία. Όμως, υπάρχει τρόπος για να βρεις τους  ανθρώπους που θα  τους παρουσιάζεις σαν αληθινούς σου φίλους. Θα στέκονται κάπου δίπλα σου σε καθετί συναρπαστικό, τρομαχτικό, θλιβερό, όμορφο ή άσχημο θα έχει συμβεί μέσα στη  μέρα.

Μιλάμε για εκείνους που βλέποντάς σε να σκοντάφτεις, να πέφτεις κάτω τρώγοντας τα  μούτρα σου, πρώτα θα πέσουν κι εκείνοι κάτω για να βγάλουν  και  μια  αναμνηστική  φωτογραφία μαζί σου και μετά θα  απλώσουν το χέρι για  να σηκωθείς.

Μιλάμε γι’ αυτούς που θα σε φιλοξενήσουν όταν έρθουν τα δύσκολα. Θα σου κρατήσουν  το παιδί όταν δε θα έχεις πού να το αφήσεις. Εκείνοι που θα σε βοηθήσουν στα ζόρια. Και  θα τους θεωρείς δεύτερη οικογένεια. Που έχεις τους δικούς τους γονείς, γονείς σου.

Μια δυνατή φιλία στερεώνεται πάνω στον αμοιβαίο αυθορμητισμό. Αν υπάρχει αυτός,  έχεις καταφέρει να φτιάξεις ένα σταθερό κι ευνοϊκό υπόστρωμα που θα ευδοκιμήσει  μια δυνατή φιλία. Τα συστατικά μιας ανθεκτικά δυνατής φιλίας  είναι τα εξής: 50 γραμμάρια ειλικρίνεια, 50 γραμμάρια αλήθεια, 60 γραμμάρια στήριξη, 130 γραμμάρια  κατανόηση, 100 γραμμάρια αγάπης και -το βασικότερο από  όλα- 200 γραμμάρια  αυθορμητισμού. Τα ανακατεύεται όλα τα υλικά σε ένα μπολ κι όταν λιώσουν τελείως, τα βάζετε μέσα στον φούρνο και ψήνετε σε δυνατή θερμοκρασία για μια  ζωή.

Είναι τόσο απλό. Η εποχή το δυσκολεύει κι η κρίση της.  Όμως ποτέ δεν είναι αργά να πας  στο σπίτι του φίλου/φίλης σου και να χτυπήσεις το κουδούνι λέγοντάς του «σε  περιμένω  κάτω». Βάλε κάτι απλό και κατέβα. Ακόμη κι αν ετοιμαζόσουν να πας για ύπνο, τώρα ετοιμάζεσαι να πιεις ποτό.

Να σκάει στα ξαφνικά ιδέα για βόλτα είτε σε αυτή την πόλη είτε σε κάποια γειτονική, αλλάζοντας παραστάσεις. Και σε λιγότερο από 20 λεπτά να κατεβαίνεις και παίρνετε τους δρόμους. Απ’ το πουθενά συνειδητοποιείς πως αυτό είναι που χρειάζεται στα δύσκολα ο άνθρωπος, να ζει τη στιγμή.

Δε χρειάζεται πάντα σχέδιο. Μερικές φορές απλά συμβαίνει. Δεν κέρδισε ποτέ κανείς μια  δυνατή φιλία έχοντας ψυχολογία βαρεμάρας κι απόλυτης λογικής. Μόνο αν αναπτύξεις  τον αυθορμητισμό σου θα  δεις τον δρόμο της ευτυχίας να ανοίγεται μπροστά σου και να συναντάς μια δυνατή φιλία.

Δε σου φαίνεται περίεργο που σε νεαρότερη ηλικία ήμασταν περισσότερο χαρούμενοι; Αυτό γινόταν γιατί απολαμβάναμε κάθε στιγμή της ζωής. Κάναμε αυτό που νιώθαμε, αυτό που θέλαμε, χωρίς εγωισμούς.  Χωρίς να φιλτράρουμε τις κινήσεις  μας, τα  λόγια  μας. Κι είχαμε περισσότερους φίλους από ό,τι μεγαλώνοντας.

Καθημερινά ερχόμαστε σε επαφή με πολλούς ανθρώπους. Κάποιους από αυτούς τους  συμπαθούμε και μας συμπαθούν. Άλλους όχι και τόσο. Κι όμως είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι.  Απλά με τα άτομα που αντιπαθούμε και μας αντιπαθούν, δεν κάνουμε αυτό που νιώθουμε, αυτό που θέλουμε εκείνη τη στιγμή να κάνουμε.  Λείπει το  βασικό συστατικό, ο  αυθορμητισμός.

Που έχει την τύχη να κουβαλάει μαζί του πολύ γέλιο, χαρά γαλήνη κι ηρεμία στο  κεφάλι  μας. Γιατί κάνουμε αυτό που θέλουμε και δεν υπάρχει κάποιου είδους σύγχυσης. Απουσιάζει οποιοσδήποτε συντονισμός εσωτερικών  σκέψεων.

Θέλεις να βγεις στη 1 το χάρμα ξαφνικά; Απλά καν’ το!  Να κάνετε αυτό που σκέφτεστε  εκείνη τη στιγμή. Μόνο έτσι θα ξέρετε πως έχετε καταφέρει να δημιουργήσετε μια  ειλικρινά δυνατή  φιλία που θα  κρατήσει  μέχρι τα βαθιά γεράματα. Και που θα  συζητάτε αυτές τις τρέλες που κάνετε τώρα στο γεροκομείο  τα  απογεύματα και θα νιώθετε χαρούμενοι και πλήρεις.

Να ζείτε με πάθος. Να μη φοβάστε αν θα παρεξηγηθείτε. Ή αν θα  σχολιαστείτε αρνητικά. Κάποιοι κακοπροαίρετοι ίσως τρέξουν να υποστηρίξουν πως είστε εγωιστές όλοι εσείς που  κάνετε αυτό που νιώθετε. Αν ο αυθορμητισμός σας ονομαστεί ως εγωιστικός, αγνοήστε το!

Μην τους ακούτε, απλά ζηλεύουν που δεν έχουν καταφέρει να βρουν έναν φίλο της  προκοπής όπως εσείς. Y. O. L. O.

 

Συντάκτης: Ερυφίλη Αβρά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη