Ώρες ατελείωτες μπροστά σε μία οθόνη, ψάχνοντας κόλπα κι υλικό που θα κάνουν την ερωτική μας ζωή να θυμίζει κάποιες από εκείνες τις ταινίες πορνό, που πάντα θα προσπαθούμε να μιμηθούμε. Σενάριο; Ρούχα (ή κι όχι); Φαντασία; Παρτενέρ; Τι κι αν έχεις όλα όσα χρειάζεται; Το παιχνίδι, δυστυχώς, δεν παίζεται έτσι!

Οι περισσότεροι νομίζουν πως για να αλλάξει η ερωτική τους ζωή θα πρέπει κατά βάση να αλλάξουν κι εκείνοι. Αυτό, όμως, δεν ισχύει! Ο κάθε άνθρωπος πέρα απ’ τη δική του προσωπικότητα, έχει τη δική του προσωπική ταυτότητα στο σεξ.

Σίγουρα, ο καθένας από εμάς μπορεί να γίνει πιο δημιουργικός και ταυτόχρονα πιο ποθητός προς το σύντροφό του, κάνοντας το ερωτικό παιχνίδι πιο ενδιαφέρον, αλλά πάντα έχοντας ένα όριο.

Το μεγαλύτερό μας λάθος είναι ότι δεν υπολογίζουμε πως η υπερπροσπάθεια δεν έχει πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα. Και κάπως έτσι, στηριζόμενοι πάνω στην ανάγκη μας για ανανέωση, χάνουμε το παιχνίδι ή ακόμη χειρότερα το γελοιοποιούμε.

Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει πως τα πρόστυχα λόγια είναι αυτά που ανεβάζουν την αδρεναλίνη στο σεξ; Πως ο θόρυβος είναι αυτό που εξιτάρει πιο πολύ; Πως η αθωότητα είναι εκείνη που μεγαλώνει την καύλα και πως οι διαταγές εκείνη την ώρα παραπέμπουν σε ένα άγριο και παθιασμένο κρεβάτι;

Όταν, όμως, το παρακάνεις με τα προστυχόλογα και μοιάζεις με επαγγελματία νταλικέρη (κανένα προσωπικό θέμα με τον κλάδο, είστε συμπαθέστατοι) την ώρα της κορύφωσης; Όταν οι κραυγές ηδονής σου δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν απ’ τους οπαδούς του ΠΑΟΚ στη θύρα 4 εν όψει πρωταθλήματος; Όταν η αθωότητά σου ξεπερνάει το λογικό πλαίσιο κι ακόμη κι η θρησκευτικός σου απ’ το γυμνάσιο είναι σίγουρα περισσότερο ακομπλεξάριστη από εσένα; Και τέλος, όταν οι διαταγές σου παραείναι επιτακτικές κι ο τόνος της φωνής σου θυμίζει αρκετά το λοχαγό του απ’ το στρατόπεδο στα χρόνια της θητείας του; Κάπου εκεί βρίσκεις το λάθος. Στον έλεγχο που χάνουμε νομίζοντας πως κάνουμε το σωστό.

Λένε πως όποια λέξη συμπεριλαμβάνει μέσα της την πρόθεση «υπέρ» έχει και τα ανάλογα αρνητικά αποτελέσματα. Το ίδιο συμβαίνει και στη συγκεκριμένη περίπτωση. Στην προσπάθειά μας να γίνουμε πρωταγωνιστές μιας ερωτικής ταινίας, τις περισσότερες φορές, καταλήγουμε να γινόμαστε ο τύπος που κρατάει τον προβολέα και σκάει στα γέλια κάθε επίμαχη στιγμή. Έτσι κι εκείνοι στην προσπάθειά τους να προκαλέσουν ηδονή, το μόνο που καταφέρνουν εν τέλει να προκαλέσουν είναι στιγμές γέλιου.

Ίσως απ’ τα χειρότερα που μπορούν να συμβούν∙ την ώρα που η καύλα συνδυάζεται με έκρηξη, μια άτοπη κι άκρως άσκοπη ατάκα να μπορεί να σπάσει το συνδυασμό αυτό και να τον μετατρέψει σε κομμένη σκηνή, λόγω γέλιου, με αρκετή δόση ξενερώματος. Ας σταματήσουμε, λοιπόν, να προσποιούμαστε κι ας αφήσουμε το υποκριτικό μας ταλέντο για χώρους που το σεξ δεν επιτρέπεται -δεν παίρνω όρκο πως υπάρχουν.

Είναι πολύ καλύτερο τη στιγμή εκείνη να είσαι απλά ο εαυτός, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση στο σεξ απ’ την αληθινή. Μην προσπαθείς άδικα να μοιάσεις σε οτιδήποτε άλλο πέρα από εσένα. Είναι αυτό που σε κάνει μοναδικό στον κόσμο και στο κρεβάτι σου.

Ταινίες υπάρχουν πολλές κι οι περισσότερες είναι ίδιες μεταξύ τους. Άφησε, λοιπόν, τη σκαλέτα και την κάμερα, σταμάτα να ρυθμίζεις τη ένταση και το μυαλό σου κι αφέσου στα χέρια του συντρόφου σου, που μπορεί να μη μοιάζουν με εκείνα του πρωταγωνιστή που τόσες φόρες έχεις τελειώσει για χάρη του, είναι διατεθειμένα όμως για πολλές επαναλήψεις…

Συντάκτης: Φιλοθέη Τζαλαζίδου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη