Στον χαοτικό κόσμο του σεξ, υπάρχουν τρεις άγραφοι νόμοι που κάθε πιστός οφείλει ν’ ακολουθήσει. Οι νόμοι έχουν ως εξής· κότσια, αντοχή, φασαρία. Μ’ αυτή μόνο τη σειρά και καμία άλλη.

Γιατί αρχικά και βασικότερα, σου χρειάζονται κότσια να κάνεις το πρώτο βήμα, να ξεχυθείς και να ορμήξεις, αντοχή ν’ αντέξεις τις συνέπειες και τέλος φασαρία, γιατί τι σου είναι το καλό κρεβάτι χωρίς τόσο δα, λίγη φωνή; Άσε, δηλαδή, που είναι και δείκτης ευχαρίστησης. Διότι στο mute δε χάρηκε κανείς.

Ήσυχο σεξ, κακό σεξ. Δεν πιστεύεις εμένα; Τα λέει και το τραγούδι. Το σεξ θέλει απαραίτητα και τα τρία. Και κότσια κι αντοχή και φασαρία και τώρα αν θέλεις, κάνεις και καμιά παραλλαγή. Θέλει αίματα να βράζουν και σώματα να εφάπτονται.

Τι να το κάνεις, μάνα μου, αν σου ανάβει και σου σβήνει; Και περισσότερο τι να σου κάνει αυτό; Τίποτα, γιατί θα είναι μια επιτυχής περίπτωση του «πέρασε και δεν ακούμπησε».

Η ζωή, καλέ μου, είναι πολύ μικρή για κακό κι αδιάφορο σεξ κι εραστές και γκόμενες που το παίζουν αυθεντίες. Τη μαλακία, κανονικά, τη μυρίζεσαι από ‘κει. Τα τσαλακώνεις, ρε, τα σεντόνια σου; Γιατί, πώς να στο πω· αν δε σ’ ακούνε τρεις όροφοι, αν δε φοβάσαι να ακουστείς και να σ’ ακούσουν, φίλε μου, σεξ δεν παίρνεις, ούτε δίνεις.

Σκέψου, δηλαδή, να έχεις -επιτέλους- την κοπέλα και τ’ αγόρι, όλους έτοιμους, διαθέσιμους και σ’ εγρήγορση και να τους έχεις στο «περίμενε», με φραγμούς και περιφράξεις. Κι εδώ, ερχόμαστε στην προϋπόθεση νούμερο ένα· κότσια. Κι αυτά, ή τα ‘χεις ή δεν τα ‘χεις.

Τα κότσια, επίσης, είναι σαν και τα περισσότερα κρυφά χαρίσματα· δε φαίνονται, μέχρι να τους ζητηθεί. Γι’ αυτό κι είναι στα δικά σου χέρια να τα επαγρυπνήσεις. Να πάρεις, ας πούμε, μια πρωτοβουλία. Ή και δύο, δεν είναι στιγμές αυτές για τσιγκουνιές.

Κάνε, για παράδειγμα, αυτή τη φορά εσύ το πρώτο βήμα. Μην περιμένεις από εκείνον. Διεκδίκησε. Δείξ’ του πως πέρα από μια απλή, ναζιάρα και μελιστάλαχτη γατούλα, μπορείς να γίνεις και λιοντάρι. Κι εσύ, άρπαξέ τη και φίλα την. Χωρίς αναστολές, χωρίς να περιμένεις. Γιατί, αγόρι μου, σ’ αυτά δεν περιμένουνε.

Άγγιξέ την, κοίταξε την και κάν’ τη με το βλέμμα σου και μόνο να δει πως κι αν μπορεί εκείνη μια φορά να σου την πέσει λιονταρίσια, μπορείς κι εσύ να της ‘ξηγηθείς σαν ταύρος. Γιατί το σεξ θέλει και θυμό, θέλει κι άχτι κι ένα αέναο αλισβερίσι από κάψα, καύλα και καψούρα.

Το σεξ επίσης, θέλει κι αντοχή. Να μην πρέπει και να μην μπορείς να σταματήσεις. Είναι σχεδόν αδιάφορα τα παράσημά σου, αν στην πράξη μου κολλάς. Να τρέμεις ολόκληρος κι όμως να θες να συνεχίσεις. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, εκεί είναι η γλύκα.

Κάν’ τη να σε παρακαλάει να μείνεις, να κρέμεται από πάνω σου κι εσύ να παρακούς και ν’ αμαρτάνεις. Και τώρα για τη φασαρία, στα είπα. Θέλει και το σεξ όσο να ‘ναι και μια μίνι, μικρή επίδειξη.

Άσε τα λόγια τώρα και ξεκίνα την πράξη.

Συντάκτης: Αναστασία Θεοφανίδου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη