Όλοι έχουμε ευχηθεί κάποια στιγμή να μπορούσαμε να διαβάσουμε τη σκέψη των άλλων. Κι ειδικότερα, κάποιου πολύ συγκεκριμένου άλλου. Ξέρετε εσείς. Έτσι το λέμε όμως, δεν το εννοούμε ποτέ στα σοβαρά. Γιατί στ’ αλήθεια μας αρέσει το μυστήριο, μας γοητεύουν οι άνθρωποι που δεν τα λένε όλα με την πρώτη ευκαιρία, εκείνοι που αφήνουν πάντα κάτι να εννοηθεί και κάνουν τη φαντασία μας να εκπυρσοκροτεί σαν πρωτοχρονιάτικο πυροτέχνημα σε ξάστερο ουρανό. Αυτοί που κρατάνε τις πόρτες ερμητικά κλειστές αλλά εμείς ακούμε τη μουσική που παίζει μέσα και πρέπει οπωσδήποτε να τις ανοίξουμε.
Εκείνοι που μας ζορίζουν πολύ μέχρι να μας πουν ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας τους, εκείνοι που τους ρωτάμε ξανά και ξανά το ίδιο πράγμα και οι μόνες απαντήσεις που παίρνουμε είναι με τη μορφή ερώτησης για νέες κουβέντες που μένουν πάλι στη μέση. Μας γοητεύει όμως όλο αυτό το παιχνίδι, μας ιντριγκάρει, μας προκαλεί και μας κάνει να θέλουμε να συνεχίσουμε όλες τις συζητήσεις που δεν τελειώσαμε ποτέ κι ας κοντεύει να ξημερώσει, κι ας είναι εργάσιμη η επόμενη μέρα, κι ας υπάρχουν ένα σωρό άλλα πράγματα που πρέπει να κάνουμε αλλά δε θέλουμε καθόλου, καθόλου, καθόλου.
Είναι γεγονός πως δεν τους αρέσει να μιλάνε για τους ίδιους και να μοιράζονται όσα έχουν στο κεφάλι τους, τους αρέσει όμως να ρωτάνε πράγματα, να σκαλίζουν εκεί που δεν έχουν καμιά δουλειά, να προσπαθούν να βγάλουν συμπεράσματα από τα λιγοστά στοιχεία που έχουν. Και μας κάνουν κι εμάς σαν τα μούτρα τους όταν ξεκινάμε την προσπάθεια να τους γνωρίσουμε λίγο καλύτερα και νιώθουμε σαν ντετέκτιβ που κάνουν συνεχώς ανάκριση με σκοπό να τελειώσουν ένα τρισδιάστατο παζλ από το οποίο λείπουν κομμάτια κι επίσης κάποιος -μαντέψτε ποιος- έκρυψε και την εικόνα που υποτίθεται πως πρέπει να βγει στο τέλος, οπότε το παιχνίδι μας πωρώνει ακόμα πιο πολύ.
Πείτε το ντροπή, πείτε το έλλειψη εμπιστοσύνης απέναντι στο ανθρώπινο είδος, πείτε το φόβο για την ίδια τους τη σκιά. Οι εσωστρεφείς κι οι μυστηριώδεις είναι όμως τα καλύτερα παιδιά. Μιλάνε μόνο όταν έχουν κάτι να πούνε. Κι αν δεν το έχουν αυτό, δεν τους πειράζει να μη μιλήσουν για εβδομάδες. Ψάχνονται συνεχώς, μέσα τους κι έξω στον κόσμο. Δεν κωλώνουν να πάνε μερικά βήματα πίσω αν αυτό είναι που χρειάζεται να κάνουν τη δεδομένη στιγμή. Ξέρουν πότε πρέπει να μιλήσουν, πότε πρέπει να σωπάσουν και πότε πρέπει ν’ ακούσουν. Και πολύ καλά κάνουν. Γιατί όσα λιγότερα αποκαλύπτεις στον άλλον, τόσα περισσότερα θα θέλει να μάθει.
Δεν είναι ούτε αντικοινωνικοί, ούτε αγενείς, ούτε σνομπ. Είναι απλώς εσωστρεφείς. Απίστευτα, πανέμορφα πλάσματα. Νιώθουν περισσότερο, δένονται περισσότερο, μισούν τα μεγάλα λόγια. Γενικά τα λόγια. Πιστεύουν πως ο καλύτερος τρόπος για να πεις κάτι είναι να το δείξεις. Πόσο δίκιο έχουν. Μυστήρια και σιωπηλά γοητευτικοί, ζουν στον δικό τους κόσμο, δε χαλιούνται για τίποτα και για κανέναν. Έχουν βρει το νόημα της ζωής θα λέγαμε. Και το έχουν φιλοσοφήσει πολύ. Νιώθουν πιο άνετα στην ησυχία τους ακόμα κι αν όλοι γύρω τους φωνάζουν. Στο δικό τους κεφάλι δεν ακούγεται καμιά φασαρία, παρά μόνο οι δικές τους ήρεμες σκέψεις.
Είναι δημιουργικοί, ειλικρινείς, ανεξάρτητοι, με αυτοπεποίθηση και άποψη για όλα. Δεν τους αρέσει να γνωρίζουν νέους ανθρώπους και δεν κάνουν εύκολα καινούριους φίλους. Κι οι πιο κλειστοί εσωστρεφείς όμως, ανοίγονται κάπου. Όταν έρθει η κατάλληλη χρονική στιγμή ή ο κατάλληλος άνθρωπος που θα καταφέρει να κόψει τα καλώδιά τους σωστά χωρίς να εκραγεί η βόμβα, ξέρετε. Εκείνος που θα καταλάβει τη διαφορά του κόκκινου από το μαύρο καλώδιο και δε θα φοβηθεί να βάλει τα χέρια του μέσα στην καρδιά του μηχανισμού πυροδότησης. Εκείνος που θα σταματήσει το χρονόμετρο λίγα δευτερόλεπτα πριν την έκρηξη.
Ζουν ανάμεσά μας αυτοί οι γοητευτικά μυστηριώδεις και απίστευτα ερωτεύσιμοι τύποι. Απλώς είναι καμουφλαρισμένοι γιατί νιώθουν πως κουβαλάνε διαρκώς πάνω τους μια ντουζίνα εκρηκτικά. Αν τους παρατηρήσετε λίγο πιο προσεκτικά όμως, θα δείτε γρήγορα πως τα όπλα τους μοιάζουν περισσότερο με εκείνα που πετάνε χρωματιστά κομφετί και το μόνο κακό που μπορούν να προκαλέσουν είναι να δώσουν λίγο χρώμα σε έναν βαρετά ασπρόμαυρο κόσμο. Δώστε μας μυστήριο λοιπόν. Είμαστε έτοιμοι να γοητευτούμε και να λερωθούμε από τα χρώματά σας. Πυροβολήστε μας.
Συντάκτης: Ελίνα Ανδρεάδου
