Σχέσεις. Τυπικές, φιλικές, ερωτικές. Κάποιες επιφανειακές, κάποιες ουσιαστικές. Κάποιες που επιβιώνουν με κόπο και πολλή προσπάθεια κι άλλες που συνεχίζονται τόσο φυσικά που σχεδόν δεν καταλαβαίνεις τον καιρό που περνά. Τι είναι αυτό που τρέφει τις σχέσεις και δίνει χρονική παράταση στην ύπαρξή τους;

Δυο άνθρωποι που θέλουν ο ένας τον άλλον κι αγαπιούνται δεν αρκούν πάντα για να κάνουν μια σχέση να περπατήσει μέσα στον καιρό και να υπερβεί την καθημερινότητα. Γιατί η καθημερινότητα, η ρουτίνα, σε κουράζει και σε φθείρει. Μια σχέση, όπως και να το κάνουμε, μπαίνει κι αυτή στη ρουτίνα της. Το θέμα είναι να έχεις πάντα κάτι καινούριο να πεις, πάντα κάτι να νιώσεις για τον άλλον. Κι αυτό είναι κάτι που, δυστυχώς, δε γίνεται εύκολα.

Γιατί, τελικά, μια σχέση είναι η ιστορία ενός καλοπροαίρετου κι εκούσιου αμοιβαίου συμβιβασμού. Φαντάσου πως έχεις δυο ανθρώπους που το ένα πόδι του ενός είναι δεμένο με το ένα πόδι του άλλου. Για να περπατήσουν πρέπει να συνεργαστούν και να μάθουν ο ένας απ’ τον άλλον. Κι όταν το καταφέρουν αυτό θα μπορούν όχι μόνο να τρέξουν, αλλά και να χορέψουν μαζί, ενωμένοι και συγχρονισμένοι τόσο καλά που να μην μπορείς να πιστέψεις πως μπορούν να υπάρξουν χωριστά.

Δυο άνθρωποι που κρατήθηκαν απ’ το χέρι κι αποφάσισαν να πάνε μαζί κι όπου βγει, σημαίνει αυτομάτως ότι προτίθενται να μάθουν να περπατούν έτσι δεμένοι. Κι αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι θα έρθει κάποια στιγμή που δε θα συμφωνήσουν για την κατεύθυνση που πρέπει να πάρουν ή για το ρυθμό με τον οποίο πρέπει να πορεύονται. Ο ένας θα λέει δεξιά κι ο άλλος θα τραβάει πεισματικά προς τα αριστερά. Ο ένας θα θέλει να τρέξει κι ο άλλος να κρατήσει το βάδην. Τι γίνεται τότε;

Τα παρατάς και λες ότι απ’ τη στιγμή που υπήρξε διαφωνία τότε πάπαλα, τελειώσαμε; Όχι αν πιστεύεις στ’ αλήθεια στον άνθρωπο που κρατάς από το χέρι. Κάθεσαι για λίγο κάτω και προσπαθείς να λύσεις τη διχογνωμία που προέκυψε. Δυο άτομα που θέλουν να μοιραστούν ο ένας τον άλλον βρίσκουν, συνήθως, τη χρυσή τομή και συνεχίζουν την πορεία τους.

Μια σχέση όμως δεν είναι ένας ονειρικός κόσμος, όμορφος κι αγγελικά πλασμένος. Κι η πορεία της δεν αποφασίζεται πάντα μέσα απ’ τη συμφωνία. Πιο συχνά απ’ όσο θα θέλαμε να παραδεχτούμε, τα όρια που έχουμε στο μυαλό μας και μέχρι τα οποία μπορεί να φτάσει η συμπεριφορά του άλλου, προσεγγίζονται επικίνδυνα και κάποτε ξεπερνιούνται. Και τότε πρέπει να πατήσεις πόδι. Να υπερασπιστείς τον προσωπικό σου χώρο και τις αρχές σου.

Η πορεία μιας σχέσης δεν μπορεί να είναι πετυχημένη αν βασίζεται σ’ ένα διαρκές «ναι» στις επιθυμίες του άλλου, όσο κι αν δε θες να τον στεναχωρήσεις. It takes two to tango λένε οι φίλοι μας οι Άγγλοι κι έχουν δίκιο. Μόνο με τα θέλω του ενός το πράγμα δε θα πάει και πολύ μακριά. Μόνο με την αμοιβαία συνεισφορά και τα αμοιβαία πισωπατήματα θα μάθετε κι οι δυο να λειτουργείτε μαζί.

Κι αυτό σημαίνει πως όταν έρθει η ώρα να διαφωνήσεις, θα το κάνεις χωρίς φόβο και με πάθος. Δε θα κωλώσεις να πεις «όχι». Και το όχι σου θα είναι πραγματικό και θα το εννοείς, δε θα είναι σαν δημοψήφισμα, μετά την πρώτη δυσκολία να σκύψεις το κεφάλι και να πεις «καλά». Η διαφωνία σου και τα επιχειρήματά σου θα γίνουν παντιέρα και θα βεβαιώσεις την ισότιμη ύπαρξη και συνεισφορά σου σ’αυτό που ονομάζεις σχέση.

Μπορείς να διαπραγματευτείς, μπορείς να υποχωρήσεις σε επιμέρους θέματα, αλλά τις αρχές σου δε θα τις παραβιάσεις για κανέναν λόγο. Όταν έχεις πράγματι κάτι να πεις, όταν έχεις στ’ αλήθεια πρόβλημα και λόγο σοβαρό ώστε να φτάσεις να ασκήσεις βέτο, πίστεψέ με, θα εισακουστείς.

Και, τελικά, θα δεις ότι όταν περάσετε κι αυτή τη στροφή, η σχέση σας θα είναι πιο ουσιαστική κι εσείς λίγο πιο δεμένοι από πριν. Γιατί έχετε πια την εμπειρία μιας μικρής μάχης που, αν κι απέναντι στον άλλον, την πολεμήσατε μαζί του. Ο συμβιβασμός στον οποίο φτάσατε σας έκανε να γνωρίσετε καλύτερα ο ένας τον άλλον, τα «κουμπιά» σας και τον τρόπο σας να μαλώνετε και να φιλιώνετε πιο αγαπημένοι απ’ ό,τι πριν.

Μη φοβηθείς να διαφωνήσεις, λοιπόν, όταν θεωρήσεις ότι πρέπει. Όχι για ψύλλου πήδημα να ανοίξεις πόλεμο νεύρων, αλλά γιατί πράγματι έχεις κάτι που θέλεις να υπερασπιστείς ή να αλλάξεις στη σχέση σας. Θα δεις ότι, τελικά, θα βγει σε κάλο. Αν δε βγει σημαίνει ότι δεν άξιζε να αναλωθείς περαιτέρω σε κάτι που βούλιαξε με την πρώτη δυσκολία.

Στη σχέση, όπως και στην ιστορία, ο δρόμος δεν ανοίγεται με τα πάντα υπάκουα «ναι», αλλά με τα γενναία «όχι»!

 

Συντάκτης: Νεφέλη Αρδίττη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη