Eίναι κοινώς παραδεκτό πως με την εξέλιξη της τεχνολογίας η ζωή μας έχει γίνει πολύ πιο εύκολη. Μπορούμε να έρθουμε πιο κοντά με τους ανθρώπους. Να μιλήσουμε με οπτική εικόνα με τους δικούς μας, που πιθανόν βρίσκονται μακριά. Είτε γιατί κάποιος φίλος ή ξάδερφός μας εκτοπίστηκε στο εξωτερικό για σπουδές, είτε το παιδί μας, αν είμαστε γονείς, είτε τέλος πάντων βρέθηκε κάποιος εκεί λόγω δουλειάς.

Τα κοινωνικά δίκτυα που προσφέρει το διαδίκτυο έχουν καταστεί μια σταθερή βάση για την κάθε μέρα που περνάει. Facebook, Τwitter, Instagram επικρατούν έντονα, γιατί μέσω αυτών μπορούμε να μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας με τους άλλους, αλλά και να προωθούμε την επαγγελματική μας ιδιότητα, μέσω της διαφήμισης. Αναμφίβολα, είναι πολύ χρήσιμα και πρακτικά.

Η τεχνολογία διαθέτει πλέον τόσες πληροφορίες, που οποιαδήποτε στιγμή -ευτυχώς- μπορούμε ν’ ανατρέξουμε σε αυτή και να τις βρούμε. Μέσω του κινητού μας, μέσω του laptop μας ή μέσω των i-pad μπορούμε ν’ απαντήσουμε στην όποια απορία μας προβληματίζει και μας είναι άγνωστη, και γι’ αυτό έχουμε ονομάσει και το διαδίκτυο, πλέον, ως μία κινητή εγκυκλοπαίδεια.

Επίσης, τα κινητά που μας παρέχει η τεχνολογία είναι πια εξελιγμένα. Από ‘κει που είχαμε κάτι βατράχια με κεραίες και πορτάκι πάνω απ’ τα πλήκτρα, φτάσαμε στα βολικότατα smartphones, μέσω των οποίων μπορούμε να βγούμε τέλειες φωτογραφίες και να έχουμε τέλεια πρόσβαση στο internet, κάτι που συνεπάγεται, βέβαια, πως οι ψηφιακές μηχανές δε μας είναι και τόσο χρήσιμες και το επάγγελμα του φωτογράφου παρουσιάζει κοιλιά.

Επίσης, δε χρειάζεται ν’ ανοίξουμε και κανένα βιβλίο για να βρούμε κάτι, αφού είπαμε πως η πρόσβασή στο internet είναι πλέον πανεύκολη και -δυστυχώς ή ευτυχώς- πιο αρεστή.

Για το τελευταίο, υπάρχουμε κάποιοι, που νιώθουμε λίγο δυσαρεστημένοι, αδικημένοι, πληγωμένοι και τα σχετικά. Εμείς, που αγαπάμε τα βιβλία και τα τιμάμε, στενοχωριόμαστε που έχουν υποτιμηθεί, έχουν ξεχαστεί κι έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα.

Βιβλία παντός τύπου. Εκπαιδευτικά, λογοτεχνικά, μυθιστορήματα, φιλοσοφικά, χειροπιαστές εγκυκλοπαίδειες, ακόμη και εφημερίδες και περιοδικά. Ας μην ξεχνάμε πως κάποτε όταν θέλαμε να μάθουμε πληροφορίες για κάποιο θέμα για παράδειγμα, ανατρέχαμε στην εγκυκλοπαίδεια που βρίσκεται τοποθετημένη στη βιβλιοθήκη του σπιτιού μας και τώρα πολύ απλά πληκτρολογούμε αυτό που θέλουμε να μάθουμε στο google και τσακ όλα μπροστά μας με ακριβείς λεπτομέρειες.

Όλοι όσοι αγαπάνε τα βιβλία και δεν τα αντικαθιστούν με τίποτα συνεχίζουν να διαβάζουν, να θαυμάζουν άξιους συγγραφείς, να παίρνουν γνώσεις μέσω αυτών. Υπάρχουν, όμως, και τα παιδάκια, που δεν ισχύει το ίδιο γι’ αυτά.

Τα παιδιά που ανήκουν στις τωρινές γενιές έχουν καθηλωθεί μ’ ένα tablet στο χέρι. Και φυσικά, λόγω του ότι δεν έχουν την ωριμότητα, δεν αξιοποιούν την τεχνολογία, έστω απ’ τη θετική της πλευρά, όπως να μάθουν πράγματα, αλλά αρέσκονται να παίζουν παιχνίδια και να τσατάρουν με τις ώρες. Όλο αυτό, λοιπόν, δεν έχει μόνο ως συνέπεια την απομάκρυνσή τους απ’ τις αλάνες. Αυτό είναι το τελευταίο.

Το χειρότερο είναι ότι τα παιδιά απομακρύνονται απ’ το βιβλίο. Απ’ την υπέροχη εκείνη μυρωδιά που έχει, μόλις το ανοίγεις για πρώτη φορά. Απ’ την αύρα ενός ταξιδιού που στην προσφέρει απλόχερα, χωρίς κάποιο αντάλλαγμα, χωρίς κάποιο κόστος. Απομακρύνονται, όλο και περισσότερο, από παραμύθια με ήρωες και πρότυπα, που μπορούν να τους κάνουν καλύτερους ανθρώπους. Φεύγουν μακριά από μυστικά και συμβουλές για έναν καλύτερο εαυτό. Οι βιβλιοφάγοι ξέρουν.

Όχι, δεν πρέπει να γίνεται αυτό. Δεν πρέπει να κρατάμε απόσταση απ’ το βιβλίο. Απ’ το οποιοδήποτε βιβλίο, που έχει γραφεί με κόπο, όρεξη και διάθεση να μας μεταφέρει είτε γνώσεις, είτε ρομαντικές ιστορίες, είτε θέλει να μας προσφέρει πολύτιμο και ποιοτικό χρόνο, ενημερώνοντάς μας για εξελίξεις του κόσμου, για ιστορικές πληροφορίες του παρελθόντος, αλλά και πρόληψη ιατρικών ζητημάτων. Ή για όποιον λόγο είναι γραμμένο.

Επιβάλλεται να μην το περιφρονούμε και να μην το υποτιμάμε. Γιατί εκείνο μας αγαπάει, φροντίζει για μας μέσα απ’ τις σελίδες του, μας συντροφεύει και έχει μόνο ένα σκοπό: την καλλιέργεια του πνεύματος και την επίτευξη της κριτικής ικανότητας.

Μέσα από ένα βιβλίο μπορείς να κατασκευάσεις τις δικές σου εικόνες. Μέσα απ’ τις περιγραφές που σου δίνει και τις πληροφορίες που εισπράττεις από μια σελίδα, δημιουργείς ένα δικό σου σκηνικό, ένα δικό σου πλάνο, του οποίου είσαι εσύ ο κατασκευαστής και δεν το βλέπεις έτοιμο, όπως σε μια ταινία. Ο νους σου λειτουργεί συνέχεια και τίθεται σε εγρήγορση. Ένα βιβλίο μπορεί ν’ αυξήσει την έμπνευσή σου.

Ας κάνουμε, λοιπόν, μια προσπάθεια να το επαναφέρουμε στον κόσμο.  Ας σταματήσουμε να ξενερώνουμε, μόλις κάποιος μας φέρνει δώρο ένα βιβλίο. Όχι άλλα λειτουργικά συστήματα ως επιβράβευση στα παιδιά μας. Δώσε στο χέρι του ένα βιβλίο. Με ό,τι πιστεύεις πως θα του αυξήσει τη δημιουργία. Ας θυμώσει, ας κλάψει. Θα το συνηθίσει. Θα αποκτήσει τριβή μαζί του και στο τέλος δε θα μπορεί να το αποχωριστεί.

Το να γυρίζουμε μία σελίδα, έχει περισσότερο ενδιαφέρον απ’ το να καθόμαστε σε μια καρέκλα και να κοιτάμε σαν χάνοι μέσα σε μια οθόνη.

Ας αγκαλιάσουμε το βιβλίο.

Συντάκτης: Χρύσα Μπόικου
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου