Αν υπάρχει κάποιος που δε γουστάρει τα ταξίδια, να κάνει ένα βήμα μπροστά και να πει «ναι, πρέπει να πάω να δω έναν γιατρό». Με συγχωρείτε για τις κακίες, αλλά πιστεύω πως ένας άνθρωπος που έχει σώας τας φρένας, λατρεύει να ταξιδεύει.

Τα ταξίδια είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Είναι απίστευτο το γεγονός ότι ευχαριστιέσαι κι εκτιμάς ακόμα και τις πιο μικρές στιγμές. Να φτιάξεις βαλίτσα, να περιπλανηθείς στα μαγαζιά του αεροδρομίου, να τρέξεις σαν το χαζό για να βρεις την πύλη. Ακόμα κι ο έλεγχος, όσο εκνευριστικός μπορεί να γίνει, ακόμα κι αυτός έχει την πλάκα του. Αρκεί να το κάνεις με φίλους. Με άτομα που γουστάρεις να ταξιδεύεις και να ανακαλύπτεις καινούργιους τόπους. Γιατί αυτό είναι που σε δένει με τους ανθρώπους σου. Οι νέες εμπειρίες που μοιράζεσαι κι αποκτάς ακόμα περισσότερα κοινά μαζί τους.

Αλλά ακόμα και μόνος σου να ταξιδεύεις, πάλι προς όφελός σου είναι. Χαρίζεις στον εαυτό σου μια περίοδο ηρεμίας. Ξεφεύγεις απ’ τη ρουτίνα που μερικές φορές μισείς και σε έχει κουράσει. Παρατάς σπίτια, δουλειά, σκυλιά και φεύγεις.

Κι αν θεωρώ ευτυχία αυτές τις λίγες μέρες που ξεκλέβεις απ’ το πρόγραμμά σου, μπαίνεις στο αεροπλάνο και γεμίζεις ένα σωρό φωτογραφίες το κινητό και τη φωτογραφική σου, τότε είναι ευλογία να πας να ζήσεις μόνιμα σε μια αυθεντική μητρόπολη. Μπορεί να μην είναι για πάντα, αλλά για μερικά χρόνια, έστω κάποιους μήνες.

Ας πάρουμε για παράδειγμα το Τόκιο. Το Τόκιο είναι το μέρος με τον περισσότερο πληθυσμό σε όλο τον κόσμο. Περικλείεται από ουρανοξύστες και φυσικά, έχει το χρηματιστήριο. Μπορεί οι Αμερικάνοι να υπερηφανεύονται για τα κέρδη τους στη Wall Street, αλλά ας μην ξεχνάμε πως στο Τόκιο ο ήλιος ανατέλλει πρώτος-πρώτος.

Φημισμένη για τα πολύχρωμα θεάματα που προσφέρει, τη νυχτερινή ζωή και το φαγητό της. Ακόμα και γι’ αυτή την εκνευριστική οργανωτικότητα που διέπει όλους τους Ιάπωνες. Βλέπεις καθημερινά ανθρώπους να τριγυρνάνε στους δρόμους του Τόκιο, άλλοι πηγαίνοντας στις δουλειές τους, άλλοι κάνοντας απλά βόλτες, ντόπιοι, επισκέπτες και τουρίστες που θέλουν να ζήσουν σαν ντόπιοι. Θαυμάζεις τον τρόπο που λειτουργούν. Φίλος τους το ρολόι και δεν αργούν ποτέ στα ραντεβού τους. Τυπικοί μέχρι αηδίας και δουλειά μέχρι τελικής πτώσεως. Σ’ αυτή τη χώρα μαθαίνεις σίγουρα να φτιάχνεις πρόγραμμα. Κάποια στιγμή πρέπει να πάω.

Σειρά έχει η Νέα Υόρκη. Σίγουρα, ο πολυαγαπημένος Frank Sinatra, κάποιο λόγο θα είχε για να τραγουδάει “New York, New, York, New York”. Είναι όνειρο ζωής για πολλούς –αν όχι όλους– να την επισκεφτούν και προσωπικά μπορώ να σκεφτώ χιλιάδες λόγους. Μια πόλη που ποτέ δεν κοιμάται, μια ζωή που θυμίζει παράδεισο -αν εξαιρέσεις το κόστος της που φλερτάρει λίγο με κόλαση. Στον δρόμο συναντάς ανθρώπους από κάθε γωνιά της Γης, καταλαβαίνοντας πως όντως μπορούμε να συνυπάρξουμε όλοι μεταξύ μας κι ο καθένας έχει κάτι διαφορετικό να μας προσφέρει. Μεγαλοπρεπή κτήρια, ουρανοξύστες που φτάνουν στο Θεό.

Μια πόλη που οι ευκαιρίες για να ανέλθεις είναι αμέτρητες, αλλά ακόμα κι αν επιθυμείς να ζήσεις μια απλή ζωή εκεί βρίσκεις τον καλύτερο τρόπο. Empire State Building, το άγαλμα της ελευθερίας κι άλλα τόσα αξιοθέατα που οφείλεις να επισκεφθείς. Πανέμορφες γειτονιές, μπαράκια με το καλύτερο stand up comedy και φυσικά, ο τόπος που γεννήθηκε η τέχνη του θεάτρου και φιλοξενεί εδώ και χρόνια το πολυφημισμένο Broadway.

Κι αν δεν είσαι ευχαριστημένος με όλα αυτά και βαριέσαι να ταξιδεύεις για κάνα 15ωρο, έχουμε και κοντινότερη λύση. Το Λονδίνο, λοιπόν, είναι έτοιμο να σε φιλοξενήσει για όσο εσύ επιθυμείς και να σου χαρίσει μια ζωή που σίγουρα δεν έχεις φανταστεί. Μπορεί να βρέχει όλη την ώρα, αλλά το Λονδίνο έχει μια γοητευτική μελαγχολία και μια πιο εκλεπτυσμένη μαγεία. Χιλιάδες άνθρωποι να περπατάνε δίπλα σου κι όλοι να νιώθουν πως ανήκουν εκεί.

London eye, Notting Hill, Big Ben και Buckingham. Μέρη τα οποία χρωστάς στον εαυτό σου να δεις. Είναι άλλη ομορφιά και δυσκολεύεσαι να τη συγκρίνεις με τη χάρη των άλλων χωρών. Όχι ότι το Λονδίνο είναι το καλύτερο, απλώς κατ’ εμέ είναι μια χώρα που πραγματικά θα ήθελα να ζήσω. Να πάω στα μέρη που μεγάλωσαν οι αγαπημένοι μου συγγραφείς, να μάθω την ιστορία τους, το χρονικό της βασιλείας της Ελισάβετ.

Βέβαια, όπου και να πας, καλό σε σένα θα κάνεις. Θα γυρίσεις εντελώς διαφορετικός άνθρωπος, με πολλές περισσότερες εμπειρίες. Θα έχεις γνωρίσει άτομα διαφορετικής καταγωγής, κουλτούρας, ακόμα και καθημερινότητας. Το να μείνεις κάπου εκτός της χώρας σου είναι κι ένας τρόπος να ωριμάσεις.

Βρίσκεσαι σε μια άλλη χώρα, μόνος σου ή και με παρέα, αλλά αναγκάζεσαι να αντεπεξέλθεις, ζώντας κάπου αλλού, μακριά απ’ το σπίτι σου. Εγώ, προσωπικά, το θεωρώ μαγεία.

Συντάκτης: Χριστίνα Νικολοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη