Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στο Jim Morrison που μας χάρισε μία φράση, η οποία θα μπορούσε άνετα να κατοικεί για πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Αν μη τι άλλο, είναι απ’ τα πιο σωστά πράγματα που έχουν ειπωθεί όσο αφορά τη φιλιά κι αμφιβάλλω αν κανένας το παίρνει στα σοβαρά.

Έχουν ακουστεί τόσα και τόσα κλισέ για τη φιλία που θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν ένα θέμα που δε θα ήθελα να συζητήσω ξανά. Όχι για κανένα άλλο λόγο, παρά μόνο για τ’ ότι λέμε τόσα πράγματα, αραδιάζουμε τόσες ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και λόγια που τα παίρνει ο αέρας αμέσως μόλις τα ξεστομίσουμε.

Όσο περνάει ο καιρός, η σκόνη στην κλεψύδρα της φιλίας όλο και λιγοστεύει, παίρνοντας μαζί της ανθρώπους χαμένους και πληγωμένους από λυκοφιλίες. Από φιλίες που διήρκεσαν ένα βράδυ, μία εβδομάδα ή και χρόνια ολόκληρα. Από φιλίες που σε πήραν, σε ταρακούνησαν και σε παράτησαν στη γωνία άδειο και μόνο. Αλλά μην αναλογιστείς το χρόνο που σπατάλησες, θυμήσου πως η ζωή έχει αποδείξει χιλιάδες φορές πως η φιλία δεν έχει σύμμαχο τόσο πολύ τον χρόνο, άπαξ κι ανθίσει μόνη της αντέχει κάθε κακουχία.

Είναι πολλές εκείνες οι φορές που νόμιζες πως είχες ξεχωριστούς ανθρώπους γύρω σου, που θα μπορούσες να βάλεις το χέρι σου στη φωτιά γι’ αυτούς, να ορκιστείς με τόσο πάθος πως κάτω απ’ τον ορισμό της φιλίας βρίσκεται η φωτογραφία τους και στο τέλος σε διέψευσαν πανηγυρικά, αφήνοντάς σε να κάνεις παρέα με τα λόγια και τους όρκους που πήρες πάνω σου για χάρη τους.

Και τα ζάρια της ζωής πέφτουν ξανά και ξανά, φέρνοντας σου καινούργιους ανθρώπους και παίρνοντας παλιούς. Κι εσύ βλέπεις τις ίδιες εικόνες, τα ίδια λόγια και τις ίδιες υποσχέσεις αλλά στο τέλος δε μένει κανείς να τις εκπληρώσει και εσύ τις μαζεύεις, τις μαζεύεις, γεμίζοντας μπαούλα ολόκληρα με μοναξιά και λύπη. Κι αναρωτιέσαι τι συμβαίνει κι εσύ δεν μπορείς να τα καταφέρεις.

Κι οι εξάρες της ζωής έρχονται κι εσύ δεν το καταλαβαίνεις. Πιστεύεις πως είναι άλλη μια οφθαλμαπάτη που γρήγορα θα φύγει με το φύσημα του ανέμου. Αυτή τη φορά όμως η ιστορία έχει διαφορετικό τέλος και καλώς για σένα, δεν είσαι αυτός που το ορίζει.

Οι εξάρες της ζωής λοιπόν είναι σίγουρα ένας καλός φίλος. Ένας άνθρωπος που εντελώς αναπάντεχα θα εισβάλει στη ζωή σου και θα σου δώσει χίλιους λόγους για να μείνει δίπλα σου. Φίλος είναι αυτός που πραγματικά θα σου δώσει την ελευθερία να είσαι ό,τι εσύ επιλέξεις να είσαι, αρκεί να ξέρει ότι είσαι ο εαυτός σου. Δεν έχει σημασία αν αλλάζεις ή αν μένεις σταθερός, εκείνος θα σε αγαπήσει για ό,τι ακριβώς είσαι.

Φίλος είναι αυτός που δε θα ζηλέψει τη μοναδικότητά σου, που δε θα κακολογήσει οτιδήποτε διαφορετικό από εκείνον, ούτε θα προσπαθήσει να σε φτιάξει κατ’ εικόνα κι ομοίωσή του. Είναι αυτός που θα χαρεί γιατί ξεχωρίζεις ακόμα κι αν εσύ ο ίδιος το σιχαίνεσαι. Είναι αυτός που θα εκτιμήσει τις επιλογές σου και θα κάνει ό,τι μπορεί για να σε στηρίξει ακόμα κι αν εσύ ο ίδιος δε νιώθεις τα πόδια σου.

Αν με ρωτήσεις, κατάλαβα τι σημαίνει φιλία, όταν ντυνόμουν πολύ πιο απλά απ’ τους φίλους μου και ποτέ μα ποτέ δεν είχαν κακό λόγο να μου πουν. Αντιθέτως, κάθε φορά με έκαναν να νιώθω πως φοράω τα πιο όμορφα ρούχα κι ήμουν περήφανη για αυτό.

Για τη φιλία θα μπορούσες να πεις χίλια-δυο πράγματα αλλά καλύτερο είναι να κρατάς τα σημαντικότερα. Φίλος, θυμήσου, πως είναι εκείνος ο άνθρωπος που θα ευγνωμονεί κάθε μέρα που βρέθηκες στο μονοπάτι του. Είναι εκείνος που χαίρεται κάθε στιγμή σας και προσμένει για τις επόμενες. Που σε δέχεται για ό,τι φορτίο κουβαλάς και προτίθεται να επωμιστεί κι εκείνος λίγο απ’ το βάρος.

Που δε θα γκρινιάξει αν εσύ αποφάσισες να έχεις νεύρα για μία ολόκληρη εβδομάδα –άντε, να γκρινιάξει λίγο-, ούτε θα σου θυμώσει που σκέφτεσαι διαφορετικά από εκείνον. Είναι αυτός που θα σε δεχτεί όπως σκατά είσαι με ό,τι κόμπλεξ κι ανασφάλεια κουβαλάς και το αστείο είναι ότι θα σε αγαπήσει γι’ αυτά. Θα σε αγαπήσει για το γεγονός ότι δεν είσαι τέλειος κι ούτε προσπαθείς να γίνεις. Θα σε αγαπήσει για τις μικρές ρωγμές κι αδυναμίες σου, για τα χαρακτηριστικά που εκείνος θεωρεί άξια προσοχής.

Δε θα τα βάλει μαζί σου γιατί πνίγεσαι στις ανασφάλειες και στις φοβίες σου λόγω των προηγούμενων, ούτε θα δεχτεί τις επανειλημμένες συγγνώμες σου επειδή έμαθες να ζεις με τα χειρότερα και τώρα στα καλύτερα δεν ξέρεις πώς να αντιδράσεις. Θα σε βοηθήσει να κοιμηθείς τα βραδιά που φοβάσαι να κλείσεις τα μάτια σου, θα σε προσέξει σαν τα μάτια του άμα πάθεις κάτι. Θα σε παίρνει αγκαλιές, από εκείνες τις αληθινές που κλείνεις και λίγο τα μάτια σου απ’ τη χαρά.

Θα σε κάνει να νιώθεις ξεχωριστός ακόμα και για το γεγονός ότι φοράς μόνο τα αγαπημένα σου All Star.

Συντάκτης: Χριστίνα Νικολοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη