Υγιείς σχέσεις, διαταραγμένες σχέσεις κι ανύπαρκτες. Όπως και να τις χαρακτηρίσεις, πάντα οι ερωτικές σχέσεις θα μας βασανίζουν, θα μας αναγκάζουν να ξενυχτάμε, να σκεφτόμαστε με τις ώρες και να συζητάμε πρωί, μεσημέρι και βράδυ.

Μπορεί να είμαι υπέρμαχος της εργένικης ζωής, αλλά μπορώ να καταλάβω πώς είναι κάποια στιγμή να βρίσκεις το δάσκαλο σου. Δεν είναι ακριβώς ότι αλλάζεις ως άνθρωπος, απλώς ανακαλύπτεις και διαφορετικές πτυχές του εαυτού σου και σταματάς να γκαρίζεις κάθε φορά που κάποιος λέει στη συζήτηση πως όλοι χρειαζόμαστε κάποιον στη ζωή μας. Γιατί ισχύει.

Ξεκινάς λίγο με το φλερτ, κοιτάς και λίγο παραπάνω. Περιμένεις ένα μήνυμα, αν αργήσει το στέλνεις κι εσύ, βρε αδερφέ. Θα κάψεις τον εγκέφαλό σου λίγο με το ν’ αναλύεις κινήσεις και λόγια, θα αναρωτηθείς γύρω στις εκατό φορές αν υπάρχει όντως αληθινό ενδιαφέρον, θα χαλάσεις το μισό σου μισθό σε καφέδες, πρήζοντας φίλους και γνωστούς.

Ε, μπορεί όλα αυτά να ακούγονται βασανιστικά, αλλά ποτέ και κανένας δεν είπε ότι οι σχέσεις είναι εύκολες. Θέλουν προσπάθεια, επιμονή και πολλή μα πολλή επικοινωνία. Κανείς δεν τα καταφέρνει με την πρώτη κι όλοι παίρνουμε πολλά μαθήματα. Κι αν έχετε κανέναν που υπερηφανεύεται πως στην πρώτη του σχέση τα πήγε τέλεια και τα έκανε όλα σωστά, πείτε του πως κι εγώ πήγα στη δουλειά πάνω σε μονόκερο.

Απλώς πάνω στο άγχος και την ταραχή κι εκεί που λες «τώρα είμαι έτοιμος, δε θα κάνω τα λάθη των προηγούμενων», αποφασίζεις να μη δείξεις και στο εκατό τοις εκατό τον πραγματικό σου εαυτό. Και δε μιλάω απλά για υποχωρήσεις ή να τύχει να συμφωνήσεις με τις απόψεις του άλλου. Αυτά είναι φυσιολογικά πράγματα. Άλλωστε, μια σχέση για να λειτουργήσει θέλει τρελή ομαδικότητα και κατανόηση απ’ όλες τις πλευρές. Αν δε δείξεις κατανόηση, ψυχραιμία και θέληση προκειμένου να βρεθεί μία λύση για το πιο απλό ως το πιο σύνθετο πρόβλημα, πως πιστεύεις ότι θα κρατήσει η σχέση;

Τώρα, όμως, όταν βρίσκεσαι σε μια σχέση, που από αυτό που είσαι, στοίχημα να έχεις δείξει το ένα τρίτο, πες μου τι περιμένεις ακριβώς να συμβεί; Για να λέμε την αλήθεια, στην αρχή, όλοι δείχνουμε κάτι διαφορετικό απ’ ό,τι είμαστε στην πραγματικότητα. Θα πούμε ότι πού και πού ακούμε ελληνική μουσική ενώ τη σιχαινόμαστε, ότι μας αρέσει να ξυπνάμε το πρωί της Κυριακής για να πάρουμε πρωινό ενώ στην πραγματικότητα δε σηκωνόμαστε μέχρι να πάει τρεις, ότι αν δεν τρέξουμε και μία φορά την εβδομάδα τα πράγματα δε θα μας πάνε καλά ενώ έχουμε να κάνουμε γυμναστική απ’ το γυμνάσιο. Αυτές τις γνωστές μαλακίες, όλοι τις λένε. Δεν είμαστε ούτε οι πρώτοι και σίγουρα δε θα είμαστε οι τελευταίοι. Όταν μας αρέσει κάποιος, θα πούμε κάτι παραπάνω, όπως επίσης και θα κρύψουμε.

Το θέμα, όμως, είναι ότι μερικοί άνθρωποι δεν αρκούνται σ’ αυτές τις απλές μαλακίες, αλλά δείχνουν κάτι εντελώς αντίθετο απ’ αυτό που είναι κι ειλικρινά, ποτέ δεν κατάλαβα πού ακριβώς μπορεί να τους βοηθήσει αυτό. Μέσα σε μια σχέση, οφείλεις να είσαι ο εαυτός σου. Αρχικά για τη δική σου ευτυχία, γιατί δε θα κρύβεσαι ούτε θα πιέζεσαι. Και στη συνέχεια, για την ευτυχία και του άλλου. Εξάλλου, σε καμία περίπτωση δεν του αξίζει να ξυπνήσει μια μέρα και να αντικρίσει έναν άνθρωπο που δεν ξέρει.

Βασίζουμε τις σχέσεις μας στην ειλικρίνεια γιατί αυτό πρέπει να κάνουμε. Τι νόημα έχει να ξεκινήσεις με ένα ψέμα; Τι νόημα έχει να κρύψεις αυτό που είσαι; Μερικές φορές δεν καταλαβαίνουμε πως αυτές οι επιλογές που κάνουμε, μόνο εις βάρος μας καταλήγουν. Απ’ τη στιγμή που είμαστε υπέρμαχοι της αποδοχής κι υποστηρίζουμε πως ο άλλος οφείλει να μας δεχτεί έτσι όπως είμαστε, γιατί φτάνουμε στο σημείο να προσποιηθούμε κάτι εντελώς άλλο; Δε λέω, όλοι έχουμε ακούσει τα μύρια όσα για στοιχεία του χαρακτήρα μας, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τις επόμενες φορές θα τα αρνηθούμε και θα κάνουμε πως δεν υπάρχουν.

Προσωπικά βγάζω το καπέλο σε όσους δείχνουν  αποκλειστικά τον πραγματικό τους εαυτό. Γιατί είναι σίγουροι για αυτό που είναι, έχουν υποσχεθεί στον εαυτό τους ότι δε θα συμβιβαστούν για κάτι κι είναι βέβαιοι πως τα άτομα που έχουν επιλέξει να βρίσκονται δίπλα τους μένουν επειδή τους έχουν δεχτεί αληθινά. Κι εκτός αυτού, τα ψέματα κάποια στιγμή σκάνε, είσαι σίγουρος ότι θα ήθελες να βρίσκεσαι μπροστά σε κάτι τέτοιο;

 

Συντάκτης: Χριστίνα Νικολοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη