Ο Έλληνας φοιτητής είναι ιδεολογία. Η φοίτηση σε ένα πανεπιστήμιο αποτελεί όνειρο για κάθε μαθητή. Όλα τα μαθητικά χρόνια μαζί με τις απαραίτητες γνώσεις, που συνοδεύουν, είναι τα θεμέλια για την είσοδό του στο πολυπόθητο πανεπιστήμιο. Για να πατήσει το πόδι του στον ιερό ναό της γνώσης, να ανέβει το τελευταίο σκαλοπάτι της εκπαίδευσης με σκοπό την επαγγελματική του κυριαρχία στον τομέα της επιλογής του μετέπειτα. Να πραγματώσει τα πνευματικά του ιδεώδη, να αποκτήσει πολιτική γνώμη κι άποψη, να γίνει ένα αναπόσπαστο, σημαντικό κομμάτι της κοινωνικής δομής κι εξέλιξης. Μέχρι και τα καθίσματα στα αμφιθέατρα γέλασαν.

Για να μην τους πάρει όλους η μπάλα, υπάρχουν και τα φοιτητικά υποδείγματα συνέπειας. Να ‘στε όλοι καλά, να μοιράζετε σημειώσεις και να βοηθάτε το σωστό πρότυπο φοιτητή. Τώρα που τελειώσαμε με τα φυτά, ας πιάσουμε τις γλάστρες. Στόχος είναι το πτυχίο κι όπως πολύ καλά γνωρίζουμε ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Μέσα στα χρόνια, ο φοιτητής έχει βρει τρόπους και μεθόδους για να κατακτήσει τον στόχο του όσο πιο ανώδυνα γίνεται και στην προκειμένη περίπτωση, όσο πιο αδιάβαστα γίνεται. Όμως, δυστυχώς πολλές φορές φτάνει στο σημείο να θυσιάζει επιθυμίες κι ορέξεις. Για το πτυχίο, ρε γαμώτο.

Πλησιάζει η εξεταστική, αργά και βασανιστικά. Μπορεί να διανύουμε τις διακοπές του Πάσχα, αλλά πλησιάζει. Ξεκινάς και λες πως ένα μήνα πριν την εξεταστική θα διαβάσεις. Ο μήνας γίνεται δεκαπενθήμερο, βδομάδα και ούτω καθεξής. Στη βδομάδα, που έχει ζορίσει αρκετά η κατάσταση, κόβεις από εξόδους κι άλλες ασχολίες.

Απομακρύνεσαι απ’ την αμαρτωλή ζωή για να διαβάσεις, θυσιάζοντας την καλοπέρασή σου. Βέβαια, ποτέ δε διαβάζεις, όλοι το ξέρουν αυτό. Κάθεσαι στο γραφείο με τα βιβλία ανοιχτά μπροστά σου, το στιλό χωρίς το καπάκι στο χέρι και τα μάτια καρφωμένα στην οθόνη του υπολογιστή να παρακολουθούν ένα βιντεάκι με γάτες που φοράνε αστείες στολές.

Με το που περάσεις στη φοιτητούπολή σου, αρχίζεις το πρόχειρο φαγητό. Άρα, θυσιάζεις την υγιεινή διατροφή που μέχρι τώρα ακολουθούσες για να καταναλώνεις βλακείες. Κανένας φοιτητής δε σηκώθηκε ένα πρωί κι είπε να αγοράσει υλικά για να φτιάξει ένα γεύμα, που θα ζήλευε κάθε Ελληνίδα μάνα με το βιβλιαράκι της Βέφας στο ράφι. Ας μη γελιόμαστε, θα παραγγείλεις είτε βρομόγυρο είτε πίτσα είτε μπουγάτσα ανεξαρτήτως ώρας. Δηλαδή, καταστρέφεις το θεϊκό σώμα που τόσα χρόνια έχτιζες μέσα από μια υγιεινή κι αθλητική ζωή.

Είναι ανθυγιεινή η φοιτητική ζωή. Για να καταφέρεις να ανταπεξέλθεις ψυχολογικά στις βασανιστικές εργασίες και τα αντίξοα ωράρια, αρχίζεις το ποτό και το τσιγάρο. Φυσικά και δε φταις εσύ γι’ αυτό, οι συνθήκες το επιτάσσουν. Μέσα σε 6 με 7 χρόνια φοίτησης, σου έχει μείνει μισό πνευμόνι κι ένα ράφι με φτηνιάρικα μπουκάλια ουίσκι. Τι τραβάμε κι εμείς, οι κυνηγοί της γνώσης;

Το άλλο πού το πας; Έρχεσαι γεμάτος όνειρα κι ελπίδες για το μέλλον και καταλήγεις ερωτευμένος καταμεσής της εξεταστικής. Ε πώς να διαβάσω μετά, ρε φίλε; Στο τέλος, θα με βάλετε να σκάψω με τα χέρια μέχρι την Κίνα. Λίγη κατανόηση. Δεν το ήθελα, εγώ είχα σκοπό να λιώσω στο διάβασμα κι απλά έτυχε. Δε ζητάω να με περάσουν χαριστικά, δεν είμαι πλεονέκτης. Ας δώσω προφορικά την ύλη ή να τραγουδήσω το τελευταίο live του Καρρά με τον Μακρόπουλο. Λύσεις υπάρχουν, μην το τραβάμε στα άκρα.

Στη συνέχεια, έρχεται ο χωρισμός. Εντάξει, άμα σε πετύχει πάλι σε εξεταστική, είσαι γκαντεμόσκυλο, να το κοιτάξεις. Έρχεται ο πόνος, τα μεθύσια για να ξεπεράσεις έναν τρελό έρωτα και τα ατέλειωτα ξενύχτια. Ξανά, καθόλου κατανόηση, ανοχή μηδέν. Άκαρδο σύστημα, παιδί μου, δεν καταλαβαίνει το νέο αίμα. Μας πιέζει, μας συνθλίβει κάτω απ’ τα σιδερένια λάβαρα της εξουσίας με σκοπό να αιχμαλωτίσει τις φιλελεύθερες πεποιθήσεις μας και τις επαναστατικές μας θέσεις. Συγγνώμη, κοπελιά, μέτριο το φραπέ, ευχαριστώ.

Φίλε και συναγωνιστή φοιτητή, θέλω να ξέρεις πως σε στηρίζω με όλη μου την ψυχή σε αυτήν τη δύσκολη μάχη. Θα είμαι δίπλα σου, στους αγώνες και στις θυσίες σου. Μην το βάλεις κάτω, μην τους αφήσεις να σε λυγίσουν. Είσαι ένα σκληρά εργαζόμενο μέλος της κοινωνίας, ένας εν δυνάμει άνεργος με όραμα. Πάλεψε μέχρι το τέλος, μέχρι να κρατήσεις στο ένα χέρι το πτυχίο και στο άλλο το κινητό για σέλφι. Ώσπου να γράψεις χάσταγκ το πήραμε.

Η δικαίωση είναι κοντά!

Συντάκτης: Θάνος Αραμπατζής
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη