Φίλοι ή εραστές;

Friends with benefits! Φαινόμενο της εποχής. Μερικοί από εσάς το γνωρίζουν καλά, αφού το έχουν ζήσει. Άλλοι το ‘χουν απλώς ακουστά, από ιστορίες φίλων κι άλλοι το έχουν δει μόνο στις ταινίες. Μια έννοια για κάποιους ξεκάθαρη, αλλά ικανή να μπερδέψει καταστάσεις και να προκαλέσει παρεξηγήσεις.

Όσο ξεκάθαρο κι αν ξεκίνησε μεταξύ σας, ποτέ δεν ξέρεις πώς κι αν θα ανατραπεί η κατάσταση. Το συναίσθημα, όσο κι αν θες να το κρύψεις, μερικές φορές, φωνάζει από μόνο του. Γιατί όσα δε λέει το στόμα, τα λένε τα μάτια. Και σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ικανά να φάνε το υποκείμενο του πόθου τους απ’ την κορυφή μέχρι τα νύχια.

Μπορεί, λοιπόν όταν είστε οι δυο σας τα κορμιά κι όλα γύρω σας να παίρνουν φωτιά, παρ’ όλα αυτά μπροστά σε τρίτους είστε απλά δυο φίλοι ή γνωστοί. Στην αρχή, αυτό δεν ενοχλεί κανέναν -κι ας το ξέρουν όλοι ότι κάτι παίζει μεταξύ σας. Είτε γιατί δεν αντέξατε και το εκμυστηρευτήκατε στους κολλητούς είτε γιατί οι ματιές σας προδίδουν πως κάτι τρέχει.

Είναι τέτοια η κατάσταση που πολλές φορές αναρωτιέσαι κι εσύ ο ίδιος αν, τελικά, είστε φίλοι ή εραστές. Γιατί όπως και να το κάνεις άλλο «φίλος» κι άλλο «εραστής». Μεταξύ φίλων –θεωρητικά τουλάχιστον– δεν υπάρχει ερωτική χημεία, παρά μόνο αδερφικό ενδιαφέρον. Ξέρεις, αληθινές κουβέντες, κοινές εμπειρίες, λεπτομερείς αναλύσεις. Στην περίπτωσή σας, όμως, υπάρχει ξεκάθαρα μια ερωτική χημεία ενώ από τέτοιες συζητήσεις ούτε λόγος. Το μόνο που μοιράζεστε είναι ένα στρώμα και μερικούς οργασμούς.

Κι ως εδώ καλά, το πράγμα περιπλέκεται όταν ο ένας απ’ τους δύο αρχίσει να αναπτύσσει συναισθηματικό δέσιμο. Πώς λες και πώς διαχειρίζεσαι κάτι τέτοιο; Τι κάνεις; Κρατάς αποστάσεις προκειμένου να σε προστατέψεις ή ρισκάρεις και προχωράς κι όπου σε βγάλει; Ναι ξέρω, δεν άρχισε έτσι, στην πορεία όμως δεν είναι απίθανο να ξυπνήσει ένας έρωτας, όσο καλά κι αν τον κοιμίσατε. Κι εκεί είναι που αρχίζει το μπέρδεμα.

Μπροστά σε φίλους, να το παίζετε χαλαροί, κουλ, απλοί γνωστοί κι όταν δεν είναι κανείς άλλος μπροστά, όλο υπονοούμενα κι υποσχέσεις για μεταμεσονύχτιες καταστάσεις. Εσύ να ανυπομονείς για αυτή την επόμενη φορά και να μην μπορείς να το κρύψεις, αλλά ταυτόχρονα να πολεμάς τον ίδιο σου τον εαυτό για να μην καρφωθείς.

Κι εκεί που συναντιέστε, να θες να του μιλήσεις, να ξεκαθαρίσεις τι γίνεται μεταξύ σας, αλλά να μην μπορείς, πρώτον γιατί δε θες να χαλάσεις την στιγμή κι ύστερα γιατί φοβάσαι, μήπως έτσι τελειώσει αυτό που έχετε -ό,τι κι αν είναι αυτό. Και να θες να μιλήσεις και να ξεκαθαρίσεις, πού να βρεις ευκαιρία, αφού κάθε σας συνάντηση καταλήγει με σας τον έναν πάνω στον άλλον, αφού ή θα πάτε βουρ στο ψητό ή θα βρείτε ενδιαφέροντες εισαγωγικούς τρόπους για την ίδια κατάληξη. Drinking game, για παράδειγμα, κι ο ηττημένος βγάζει κι από ένα ρούχο σε κάθε γύρο!

Όσο φίλοι όμως κι αν το παίζετε, όσο καλοί εραστές κι αν, πραγματικά, είστε πίσω απ’ τα αδιάκριτα βλέμματα, όλο αυτό έχει ένα ρίσκο κι αυτό λέγεται έρωτας και πόνος μαζί. Δεν μπορείς απλά να χορταίνεις τη σάρκα όταν αρχίσουν να πεινάνε κι άλλα πράγματα πάνω σου∙ πείνα συναισθηματική.  Άνθρωποι είμαστε, όχι ρομπότ.  Ένας απ’ τους δυο αργά ή γρήγορα, όσο κι αν δεν το επιδιώκει, θα νιώσει και τότε ούτε φίλοι ούτε εραστές θα είστε.

Αυτός που θα αναγνωρίσει πρώτος την ύπαρξη συναισθηματικού δεσίματος, αυτός είναι συνήθως που θα πονέσει κιόλας. Και τότε δεν έχεις πολλές επιλογές: ένα αξιοπρεπές φινάλε ή την ευκαιρία για ένα ωραίο «μαζί».

Μέχρι τότε παίζετε θέατρο με διπλούς ρόλους. Κρυφτό απ’ τον κόσμο, δυο απλοί φίλοι κι ένα καταπεσμένο πάθος εραστών. Προσέξτε, όμως, γιατί η αυλαία κάποια στιγμή θα πέσει  και μαζί της θα πέσουν και οι μάσκες. Τελικά, όμως, δε μας είπατε. Τι είστε; Φίλοι ή εραστές;