Τα υπονοούμενα δεν είναι εύκολη υπόθεση κι οι περισσότεροι από εμάς δεν μπορούμε να τα αποκωδικοποιήσουμε με τον τρόπο που τους αξίζει. Είμαστε αδαείς κι ανεκπαίδευτοι στο να μπορούμε ν’ αντιλαμβανόμαστε πάντα τι θέλει να πει ο δίπλα μας με το κλείσιμο του ματιού του κι ο απέναντι με το κούνημα του κεφαλιού του. Κι αυτό γιατί δεν έχουμε μάθει να διαβάζουμε τη γλώσσα του σώματος των ανθρώπων που έχουμε γνωρίσει μέχρι τώρα στη ζωή μας. Γεγονός που οδηγεί πολύ συχνά σε παρεξηγήσεις, αφού προσπαθούμε ν’ αναλύσουμε συμπεριφορές που θα ‘πρεπε να είναι ξεκάθαρες.

Ξέρω τι σκέφτεσαι! Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να καταλάβουν τ’ αυτονόητα και κάνουν τη ζωή τους δύσκολη περιπλέκοντάς τα, θα καταφέρουν ποτέ να επεξεργαστούν με το σωστό τρόπο τα υπονοούμενα; Φυσικά κι όχι! Υστερούμε πολύ στην επικοινωνία που παίρνει διαφορετική τροπή με σκοπό να μας εξιτάρει και τη μετατρέπουμε σε κάτι αφύσικο, γιατί δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τη σημασία της. Δεν επιτρέπουμε στους εαυτούς μας ν’ αφεθούν ολοκληρωτικά σ’ ένα παιχνίδι λέξεων που έχει τη δυνατότητα να ξυπνήσει το μυαλό μας απ’ το λήθαργο μιας πραγματικότητας που μας έχει βαλτώσει.

Γι’ αυτό κι είναι σχεδόν αδύνατο για τους περισσότερους από εμάς, να εκτιμήσουμε την τέχνη που απαιτείται για τα τέλεια υπονοούμενα, κάτι που δε μας επιτρέπει ν’ αντιληφθούμε τη σημασία τους, ακόμη κι αν προορίζονται για εμάς. Πώς θα μπορούσαμε, άλλωστε, να βγάλουμε τα σωστά συμπεράσματα, αν δεν έχουμε ιδέα πώς να φτάσουμε σ’ αυτά.

Δεν μπορούμε να χειριστούμε σωστά καταστάσεις που απαιτούν το μυαλό και την ψυχή μας για να κάνουν τις ζωές μας πιο ενδιαφέρουσες με την τσαχπινιά τους. Κι αυτό γιατί δεν έχουμε καθόλου πείρα στην πετυχημένη ερμηνεία χειρονομιών και λέξεων που προσπαθούν να περάσουν συγκεκριμένα μηνύματα σ’ αυτούς που ξέρουν πού να τα ψάξουν.

Η εμπειρία, φυσικά, παίζει σημαντικό ρόλο στην ικανότητα ενός ανθρώπου να επεξεργάζεται υπονοούμενα γνωστών και φίλων, χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα τα λάβει σοβαρά υπόψη του. Σημαντική είναι επίσης κι η συνεχής έκθεση σε αυτά τα υπονοούμενα, που σημαίνουν πολύ περισσότερα απ’ όσα θέλουμε να πιστεύουμε. Γιατί αν δεν ξέρεις πώς να τ’ αναγνωρίσεις, θα βρεθούν μπροστά σου απ’ το πουθενά και δε θα’ χεις ιδέα πώς να τ’ αντιμετωπίσεις.

Η ερμηνεία, λοιπόν, λέξεων που σημαίνουν πολύ περισσότερα απ’ αυτό που νομίζουμε, είναι ταλέντο της μειονότητας. Δεν είναι εύκολο να ψάχνεις για ψύλλους στ’ άχυρα και να προσπαθείς να ξεσκεπάσεις μια αλήθεια που προσποιείται με τον καλύτερο τρόπο. Φτάνουμε, λοιπόν, στο συμπέρασμα πως μας λείπει αυτό το ξεχωριστό ταλέντο που έχουν όλοι αυτοί που παίζουν τα υπονοούμενα στα δάχτυλά τους. Ένα ταλέντο που δεν μπορούμε να αποκτήσουμε με μεγάλη ευκολία, αφού χρειάζεται εξάσκηση και τη σωστή καθοδήγηση για να πετύχει.

Είναι, τελικά, τα υπονοούμενα ο σωστός τρόπος για να πεις αυτό που θες και να ξυπνήσεις τις αισθήσεις του ανθρώπου για τον οποίο προορίζονται; Αν έχεις αυτό που χρειάζεται και σ’ αρέσει να φλερτάρεις με τις λέξεις και το τι μπορεί να κρύβουν κάτω απ’ την επιφάνειές τους, τότε, ναι, εννοείται!

Μην κομπλάρεις αν δε σου βγει απ’ την πρώτη. Η αρχή είναι πάντα πολύ δύσκολη, αλλά αξίζει για να ζήσεις το ταξίδι. Κι όταν θ’ αρχίσεις να το ζεις με όλο σου το είναι, όταν θα πάψεις πλέον να είσαι αδαής, θα καταλάβεις περί τίνος πρόκειται!

 

Συντάκτης: Έλενα Γεωργίου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη