Οι άνθρωποι όλο λένε, λένε τόσα πολλά. Λόγια βαρύγδουπα, ανούσια που το ένα μετά το άλλο πέφτουν στο κενό. Οι απόψεις συνεχώς διίστανται, αυτό συμβαίνει είτε λόγω εγωισμού, είτε λόγω πεποιθήσεων κι απόψεων.

Θα συναντήσεις εκείνους που μιλάνε αρκετά, εκείνους τους λιγομίλητους και τους άλλους που δε βάζουν γλώσσα μέσα. Όταν πάλι πρόκειται για τα «θα» του μέλλοντος, όλοι γίνονται μαέστροι στα λόγια. Γενικά είναι στη φύση των περισσότερων να υπερισχύουν στις λέξεις και να υστερούν στις πράξεις.

Ποιος κάνει, όμως, τελικά την καλύτερη δουλειά; Εκείνος που μιλάει ή εκείνος που ακούει; Πόσο δύσκολο πράγμα να ακούς ανθρώπους και καθισμένος απέναντί τους έρχεσαι σε επαφή με σκέψεις που δεν σου είχαν περάσει ποτέ απ’ το μυαλό.

Αυτοί που ακούνε πολύ και πολλά, λένε πως δίνουν τις καλύτερες συμβουλές. Δικαιολογημένα μιας κι έχουν πλήθος παραδειγμάτων από διάφορες ιστορίες για να κατατρέξουν. Πάνω-κάτω όλους μας οι ίδιοι προβληματισμοί μας διακατέχουν, οπότε γι’ αυτούς δεν είναι τίποτα να ακούσουν μια παρόμοια κατάσταση και να δώσουν τα φώτα τους.

Είσαι εσύ που είπες στην κολλητή σου φίλη πως ο πρώην θα γυρίσει. Και γύρισε! Είναι εκείνος ο άγνωστος που κάποτε συνάντησες και σου είπε πως θα συμβεί κάτι αναπάντεχο στη ζωή σου κι εσύ τον πέρασες για τρελό. Μα ο καιρός πέρασε κι αυτό συνέβη.

Είμαστε εμείς που επιβεβαιωνόμαστε πάντα αργά ή γρήγορα και λατρεύουμε να λέμε σε φίλους, γνωστούς κι οικογένεια τη φράση «Στα ΄λεγα εγώ». Γιατί όταν μας μιλούσαν, ακούγαμε και σκεφτόμασταν. Δε βλέπαμε καταστάσεις υποκειμενικά, αλλά αντικειμενικά. Η δεύτερη ωραιότερη φράση που μας τρελαίνει να ακούμε; «Έχεις δίκιο», το ξέρουμε πως έχουμε πάντα δίκιο, γιατί έχουμε βολιδοσκοπήσει καλά και πολύ πριν ανοίξουμε το στόμα μας την κατάσταση. Γι’ αυτό να μας το λέτε συχνά, μας αρέσει.

Δεν είναι μόνο θέμα εμπειρίας, ούτε θέμα εξυπνάδας, μπορεί κι ο μεγαλύτερος βλάκας να έχει δίκιο αρκεί να έχει επιχειρήματα. Αν το δίκιο ακολουθεί καρδιά ή μυαλό; Και τα δυο παράλληλα. Εμάς που μας αρέσει τόσο με τα επιχειρήματά μας να κλείνουμε στόματα, να ξέρεις πως κάποτε μας το έκανε κάποιος άλλος και μας έμεινε κουσούρι. Να γνωρίζεις επίσης πως είμαστε τρομερά ανταγωνιστικοί με τους ομοίους μας.

Κάποιοι το βρίσκουν σέξι αυτό, άλλοι όχι, άλλοι εκνευρίζονται μα στα σίγουρα σε κανέναν δεν είναι αδιάφορο. Τα άτομα που τόση ώρα σου λέω, παλεύουν συνεχώς με τους δαίμονες τους. Σκέφτονται συνέχεια και τα πάντα. Ενδιαφέρονται για λίγους μα όσο δεν μπορείς να φανταστείς.

Επεξεργάζονται το καθετί, σε σημείο που καταντάει κουραστικό για τους ίδιους. Ναι, είναι βαρετό να έχεις πάντα δίκιο. Αν περιτριγυρίζεσαι από αυτούς, είσαι απ’ τους τυχερούς, να ξέρεις! Θα σε βρίζουν, θα σου φωνάζουν, μα θα είναι πάντα εκεί και μην ξεχνάς να τους ακούς γιατί οι πιθανότητες στο να έχουν άλλη μια φορά δίκιο είναι υπέρ τους.

Συντάκτης: Μάρω Καλλιοντζή
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη