«Φιλία, είναι μια ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα» συνήθιζε να λέει ο Αριστοτέλης. Ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος χρησιμοποίησε μια αρκετά εντυπωσιακή δήλωση προκειμένου να ορίσει τη φιλία και τη σημασία του φαινομένου της. Η ερμηνεία της πρότασης είναι απλή. Όταν δυο άνθρωποι είναι πραγματικοί φίλοι, αποτελούν πλέον μία ψυχή, μία ύπαρξη, αποκτούν κοινή υπόσταση κι ας παραμένουν δύο ξεχωριστοί άνθρωποι. Οι ζωές τους είναι δυο ξεχωριστές ζωές κι όμως η μία είναι κομμάτι της άλλης κι αλληλοσυμπληρώνονται.

Είμαι σίγουρη πως όλοι έχουμε ακούσει την έκφραση «οι φίλοι είναι τα αδέρφια που επιλέγουμε». Κι όντως, οι σωστοί φίλοι είναι κι εκείνοι δικοί μας άνθρωποι και σημαντικοί όσο κι η οικογένειά μας. Στην ουσία είναι κι εκείνοι μέλη της. Έχουν περάσει μαζί μας δύσκολες καταστάσεις, εμπόδια, χαρές, λύπες, στιγμές που μας σημάδεψαν. Η πίστη, η αγάπη κι η αφοσίωσή τους έχει δοκιμαστεί κι έχει αποδειχθεί ανθεκτική στη φθορά, στις αποστάσεις, στους καβγάδες, στις παρανοήσεις και στην καθημερινότητα.

Επάξια λοιπόν έχουν κερδίσει τη θέση τους στη καρδιά μας και στην αγκαλιά μας. Ο φίλος είναι εκείνος ο άνθρωπος που -ακόμα κι αν δεν μπορεί να είναι δίπλα μας σε καθημερινή βάση- θα καταφέρει να κάνει αισθητή την παρουσία του, θα μας κρατά στη σκέψη του και θα επιθυμεί το καλό και την ευημερία μας όσο και τη δική του.

Σε οποιαδήποτε φάση και να είσαι, ο κολλητός ή η κολλητή σου, είναι το άτομο που θα σου σταθεί στην πιο δύσκολη περίοδο της ζωής σου, θα ζήσει εις τριπλούν την ομορφότερη και θα σε στηρίξει, θα σε συμβουλεύσει κι ίσως σε κακομάθει και λίγο -τι εννοείς ότι στην καινούρια δουλειά της κολλητής ελέγχατε με βάρδιες αν είναι όλα καλά;

Οι στιγμές που περνάτε μαζί, ίσως θυμίζουν κάτι από πενταήμερη. Στη συνεχή κι ατελείωτη αυτή εκδρομή σας, κάθε μία στιγμή είναι πάντα λίγο πιο έντονη απ’ τις συνηθισμένες, με γέλια εκκωφαντικά και τσακωμούς με κλάματα, εγωισμούς και παρανοήσεις. Όλα, στο έπακρον, όλα πολύ! Με τη μόνη διαφορά, πως ό,τι και να συμβαίνει, όποιο μελανό σημείο προκύπτει στη σχέση σας, πάντα κρατάει λίγο. Υπερτερεί πάντοτε το χρώμα, σαν ένα τατουάζ.

Κατά καιρούς έχουμε δει πολλά τέτοια τατουάζ μεταξύ φίλων, που αλληλοσυμπληρώνονται ή αλληλεπιδρούν και συμβολίζουν ακριβώς αυτό το δεσμό μεταξύ τους. Πρόκειται για τα λεγόμενα «matching tattoos», που αποτελούν ένα θέμα, παρατηρώντας τα, είτε μεμονωμένα, είτε ενώνοντας τα μέρη του.

Γιατί έρχονται κάποιες στιγμές που θες να εκφραστείς χωρίς να μιλήσεις. Που θες να τολμήσεις, γιατί πιστεύεις ότι αυτό που έχετε δημιουργήσει μπορεί να διατηρηθεί για μια ζωή. Να σκέφτεσαι πως όταν το κοιτάς πάνω στο σώμα σου, το μελάνι έχει περάσει μέσα στο δέρμα σου. Ό,τι και να γίνει δεν πρόκειται να ξεφτίσει πια. Γιατί είναι το «σύμβολό» σας και γιατί το τατουάζ αυτό θυμίζει τον λόγο που τολμήσατε να γίνετε φίλοι και τολμάτε καθημερινά να το διατηρήσετε.  Γιατί δουλεύετε για να διατηρηθεί το χρώμα αυτό ξεκάθαρο και μοναδικό.

Η επιλογή του συγκεκριμένου τατουάζ, είναι μοναδική, γιατί δεν αναζητάτε εσείς κάποιο σύμβολο, αλλά η στιγμή που έχετε ζήσει μαζί, αυτή η ίδια, αποτελεί και τον λόγο που θέλετε να την κάνετε τατουάζ και να μείνει χαραγμένη επάνω στο σώμα σας. Μπορεί να είναι ένα μέρος ιδιαίτερο για εσάς, μια ημερομηνία που θα σας θυμίζει κάτι που μόνο εσείς ξέρετε ή ακόμα και ένα απλό βαγόνι, ένα τρένο, που πέρασε μπροστά σας το ξημέρωμα κι ανάλυση στην ανάλυση καταλάβατε ότι σας «μοιάζει». Ξέρετε εσείς γιατί!

Θέλω απλά να πω, πως όλα είναι εφικτά. Πως δε χρειάζεται να δώσετε εξήγηση σε κανέναν. Αρκεί να νιώσετε την ανάγκη να αποτυπωθεί επάνω σας αυτό που νιώθετε. Κι αν κάποια στιγμή, τσακωθείτε τόσο κι οι εγωισμοί έχουν και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο, τότε κοιτάξτε το, παρατηρήστε το προσεκτικά και φροντίστε να μην σας ξεφτίσει. Γιατί αυτό πια είναι κομμάτι του σώματός σας. Γιατί το επιλέξατε εσείς να γίνει.

 

Για το «συγκρότημα» Three Wagon Show!

Συντάκτης: Ιωάννα Καμπουρίδου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη