Μπαίνει χειμώνας και μια ζεστή αγκαλιά είναι αυτό που θέλουμε. Μια ζεστή τρυφερή αγκαλιά, που θα μας κλείνει μέσα της και θα μας ζεσταίνει όσο τίποτα άλλο. Ναι, και μετά ξυπνήσαμε. Αυτά μας λένε και μας φουσκώνουν τα μυαλά μας και ξαφνικά όλοι ψάχνουμε έναν έρωτα με τον οποίο θα περάσουμε τις κρύες μέρες του χειμώνα. Βρε, ξυπνάτε.

Η αγάπη κι ο έρωτας δεν είναι παιχνίδια για να λέμε «ας περάσω το χειμώνα μου ευχάριστα». Καλή εποχή ο χειμώνας για αγάπες, δε λέω, αλλά όχι και να λέμε πως ερωτευόμαστε το χειμώνα επειδή κάνει κρύο κι είναι καιρός για δύο.

Ναι, καιρός για δύο. Δύο ζευγάρια κάλτσες, δύο ζευγάρια γάντια, δύο ζακέτες -για να μην έχει και παράπονο η μαμά. Θα με πείτε τώρα ξενέρωτη, αλλά τι, ρε παιδιά; Να ερωτευτώ μόνο και μόνο για να μην περάσω μόνη μου το χειμώνα; Μια χαρά θα τον περάσω και χωρίς ταίρι, με γέλια, φίλους, οικογένεια και ρομαντικές ταινίες μέχρι το πρωί.

Έτσι με την κουβερτούλα μου, στην πολυθρόνα μου, δίπλα απ’ το τζάκι απέναντι απ’ το μεγάλο τζάμι του σαλονιού, βλέποντας τη βροχή να χορεύει σε τρελούς ρυθμούς. Στο ένα μου χέρι ένα βιβλίο και στο άλλο μια κούπα καφέ. Δε μου χρειάζεται ο έρωτας για να μυρίσω τη βροχή και να νιώσω την ατμόσφαιρα του χειμώνα. Αυτά είναι δικαιολογίες.

Εντάξει, βρήκα τον έρωτά μου τον χειμώνα. Τον περνάμε αγκαλιά, ναι σωστά. Κάνουμε βόλτες στα δρομάκια, κι αν είναι κι εποχή Χριστουγέννων, κάνουμε σαν χαζά μωρά. Ζούμε στο δικό μας παραμυθένιο κόσμο όπου υπάρχει μόνο η αγάπη μας. Γινόμαστε ρομαντικοί, κάνουμε αγαπούλες συνεχώς αφού είπαμε πως ο χειμώνας είναι ρομαντική εποχή.

Άντε και τελειώνει ο χειμώνας. Έρχεται η άνοιξη με τα χελιδόνια και τις αμυγδαλιές της. Τι γίνεται αυτή η αγάπη; Θα χαθεί; Αφού πέρασε ο χειμώνας, θα είναι το ίδιο όπως πριν; Ή επειδή τελείωσαν οι κρύες νύχτες, είπαμε να απομακρυνθούμε λιγάκι να πάρουμε κι αέρα; Ναι, σωστά.

Βλέπετε πού καταλήγω ; Πως δε χρειάζεται να χειμωνιάσει για να ερωτευτείτε. Μας έχουν κάνουν πλύση εγκεφάλου λέγοντάς μας πως τον χειμώνα δεν κάνει να είσαι μόνος. Έλα ρε, σοβαρά; Τόσος κόσμος είναι μόνος τον χειμώνα, εμένα τι θα με πειράξει;

Άσε αυτούς που λένε πως για να αντέξεις το κρύο θέλεις τον έρωτα. Τόσα χρόνια πώς περνούσες το κρύο χωρίς να έχεις κάποιον; Και μη με πείτε ξενέρωτη κι αντιρομαντική. Μια χαρά παιδί ρομαντικό είμαι μα ό,τι αγγίζω το καταστρέφω, που λέει και το τραγούδι -άσχετο αυτό.

Απλά είναι πολύ κρίμα να συνδυάζουμε τη χαρά του έρωτα με αυτήν του χειμώνα. Δηλαδή αυτοί που ερωτεύονται το καλοκαίρι, τι; Δεν αγαπιούνται όπως αυτοί του χειμώνα; Και τώρα που το σκέφτομαι, γιατί στο διάολο χωρίζουμε τις αγάπες σε καλοκαιρινά και χειμερινά ρομάντζα; Αυτός που ερωτεύεται δε σκέφτεται ούτε αν είναι χειμώνας ούτε αν είναι καλοκαίρι.

Γι’ αυτό, σταματάτε να ψάχνετε τους έρωτες τον χειμώνα μόνο και μόνο επειδή σας λένε πως ο χειμώνας κάνει για δύο. Όπως περνάνε οι άλλοι μόνοι τους τον χειμώνα, θα τον περάσουμε κι εμείς. Δε θα πάθουμε και τίποτα. Με ή χωρίς σύντροφο θα αρρωστήσουμε πάλι, θα έχουμε νεύρα και διάφορα, δεν την γλυτώνουμε. Δε θα αλλάξουν και πολύ οι συνήθειές μας επειδή θα έχουμε σύντροφο. Στα ίδια στέκια θα είμαστε, άντε να πάμε και σε δυο-τρία άλλα.

Η ουσία παραμένει ίδια. Δε θα αγαπήσω περισσότερο τον σύντροφό μου επειδή είναι χειμώνας. Ούτε θα πέσω σε κατάθλιψη επειδή θα περάσω μόνη μου τον χειμώνα κι αντί για δύο χέρια, θα έχω την κουβερτούλα μου να με έχει αγκαλιά.

Οπότε ηρεμήστε και μη μου παθαίνετε πανικό επειδή δεν έχετε σύντροφο. Ο έρωτας θα έρθει από μόνος του, με μπόρα ή ήλιο. Κάντε απλά υπομονή. Μην πιέζετε τα πράγματα.

Συντάκτης: Μαρία Τσίβικου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη