Ο έρωτας θέλει φαντασία

Έρωτας, ρε. Αυτός ο ανύπαρκτος για κάποιους, που έρχεται και σου αλλάζει τη ζωή, που σου αλλάζει όλα τα δεδομένα που είχες μάθει να ακολουθείς μέχρι τότε, που στα κάνει όλα άνω-κάτω. Αυτός που όλοι κοροϊδεύουν. Μα πού να ξέρουν αυτοί αν δεν τον έχουν νιώσει πραγματικά; Πώς να κρίνει κάποιος που δεν είχε ποτέ μια δόση μαγείας και φαντασίας στον δικό του έρωτα;

Πού να καταλάβει αυτός ότι δε μιλάμε για μαγεία τώρα, αλλά για τη μαγευτική αίσθηση που σου δίνει ο μικρός ο μπαγάσας. Την ιδέα πως όλα αυτά που πάντα ονειρευόσουν, ίσως να μπορούν επιτέλους να πραγματοποιηθούν. Αυτό κάνει ο πραγματικός έρωτας, σου δίνει μια δόση μαγείας και φαντασίας.

Πώς να μη σκέφτεσαι την ώρα που θα έρθει επιτέλους σπίτι ο άνθρωπός σου; Εκείνη την ώρα που ανοίγει την πόρτα κι όσο κουρασμένος κι αν είναι, τα αφήνει όλα για να σε πάρει στην αγκαλιά του; Εκείνη τη μαγευτική στιγμή φαντάζεσαι συνεχώς. Γιατί αυτό στο επιτρέπει ο έρωτας.

Εξάλλου, τι είναι ο έρωτας χωρίς λίγη φαντασία; Φαντασία έστω και στα πιο μικρά απλά καθημερινά πράγματα. Ένα απλό πρωινό, φτιαγμένο απ’ τα χέρια του λίγο πριν φύγει για τη δουλειά, με ένα  λουλούδι κι ένα σημείωμα «Καλημέρα, σ’ αγαπώ».

Θα έρθεις εσύ ο ξενέρωτος τώρα να πεις, πού είναι η φαντασία σε όλα αυτά. Ε, ναι, έχεις δίκιο, δε θέλει φαντασία αυτό, αλλά κότσια. Κότσια να αφήσεις τον έρωτα να σε κατακλύσει και να κάνεις πράγματα που μέχρι πριν φάνταζαν απίθανα για εσένα. Πράγματα τα οποία έλεγες πως δε θα σου συμβούν ή δε θα έκανες ποτέ.

Τρέλα στον έρωτα είναι ακόμα και τα μικρά, να κάθεστε αγκαλιά κι εντελώς ξαφνικά να σε παίρνει επάνω του και να σε στριφογυρίζει. Να αρχίσετε να χορεύετε σε έναν δικό σας ρυθμό, να ζείτε σε έναν δικό σας μαγευτικό κόσμο. Κι άντε ρίξτε τη χολή σας τώρα οι αντί-ρομαντικοί πως αυτά δε συμβαίνουν και ούτε θα συμβούν ποτέ. Έχετε λογαριάσει λάθος, όμως, γιατί δε βλέπετε αυτό που πραγματικά είναι, αλλά αυτό που θέλετε να είναι.

Για άλλους είναι χαζό να κάθεσαι με τον άνθρωπο που αγαπάς και να χαζεύεις το φεγγάρι κρατώντας του σφικτά το χέρι. Πού να νιώσουν τη μαγεία της στιγμής, όμως. Πώς το φεγγάρι καθρεφτίζει στα μάτια του ανθρώπου σου με έναν τρόπο που ούτε εσύ δεν καταλαβαίνεις.

Αν δεν κοιμηθείς με τον άνθρωπό σου αγκαλιά τη νύχτα, τότε λυπάμαι, αλλά δεν ξέρεις τι πάει να πει έρωτας. Αν δε νιώθεις τα χέρια του να σε τυλίγουν, αν δε νιώθεις την ασφάλεια που σου προσφέρει αυτή η αγκαλιά, τότε πραγματικά, έχεις χάσει την αξία και τη μαγεία του έρωτα. Έχεις χάσει την ευκαιρία να μπορείς να φαντάζεσαι την κάθε σου νύχτα με αυτόν τον άνθρωπο.

Αυτός ο άνθρωπος που θα έρθει να σε πάρει απ’ τη δουλειά για να φύγετε οι δυο σας κάπου μακριά –ή και κοντά– στα ξαφνικά, αυτός που θα ετοιμάζει εκπλήξεις, θα πάρει λουλούδια για να γεμίσει πέταλα το σπίτι κι όταν έρθεις να το βρεις έτσι. Αυτός που θα φαντάζεται κάθε μέρα τρόπους για να κρατάει τη μαγεία του έρωτά σας ζωντανή χωρίς να σβήνει. Να προσπαθεί για να την αναζωπυρώνει συνεχώς.

Για τον καθένα, έχει διαφορετική σημασία η μαγεία στον έρωτα. Το κοινό σημείο που τους ενώνει, όμως, είναι πως η μαγεία βρίσκεται μέχρι και στα πιο απλά και καθημερινά πράγματα.  Αν δε σε διαπερνάει αυτή η σπίθα του έρωτα που σε κάνει να φαντάζεσαι αυτά που πάντα ήθελες να ζήσεις, τότε είσαι χαμένος από χέρι.

Τότε δε θα καταλάβεις ποτέ τι σημαίνει να είσαι πραγματικά ερωτευμένος.

Γιατί ο έρωτας παραμένει ανεξίτηλος, αν υπάρχει μια δόση φαντασίας και μαγείας μέσα σε αυτόν.