«Βοήθεια!». Φωνάζεις, μα κανένας δε φαίνεται να σε ακούει. Κανένας δε μοιάζει να μπορεί να καταλαβαίνει τη γλώσσα του μυαλού σου. Όλοι περαστικοί κι όλοι απασχολημένοι. Με έναν καφέ για να ελέγχουν τις διαθέσεις τους, ένα κινητό για να σκοτώνουν τη μοναξιά τους κι ένα πρόγραμμα για να χαλιναγωγούν τους δαίμονές τους. Ποιος να σε προσέξει εσένα; Εσύ έχεις χάσει τη μάχη με τις διαθέσεις, τις μοναξιές και τους δαίμονες κι ο χρόνος είναι εχθρός σου.

Μην περιμένεις άλλο. Ξέχνα όλους εκείνους που δε θέλουν, δεν ξέρουν ή δεν μπορούν να σε βοηθήσουν. Σταμάτα να απελπίζεσαι επειδή πουθενά δε βρίσκεις λύσεις. Σταμάτα να ζητιανεύεις σε ανθρώπους που με τα κέρματά τους μόνο προσωρινά θα ανακούφιζαν την πείνα σου. Χρειάζεσαι τροφή για σκέψη και γι’ αυτό ίσως μόνο ένας ειδικός μπορεί να σε βοηθήσει.

Κάνε ψυχανάλυση. Μην ντρέπεσαι. Καιρό τώρα ίσως θέτεις λάθος τις ερωτήσεις στον ίδιο σου τον εαυτό. Ίσως αναζητάς τις αιτίες εκεί που υπήρξαν μόνο αφορμές και χάνεις την ουσία. Ίσως όσο παλεύεις εναντιώνεσαι αντί να συμφιλιώνεσαι με αυτά που σε έφτασαν εδώ. Και τελικά μάχεσαι αυτό που καλείσαι στη ζωή σου να αγαπήσεις. Τον ένα σου, ρημάδι, εαυτό που είναι όλος σου ο πλούτος, η αποσκευή που πρέπει να καλύψει τις ανάγκες σου για όλο τούτο το ταξίδι.

Κάνε ψυχανάλυση. Μην ακούς εκείνους που βιάζονται να καταδικάσουν γιατί ποτέ δε νοιάστηκαν να κατανοήσουν. Άσε τους τάχα αυτοδύναμους να κοκορεύονται και να κοροϊδεύουν. Θα έρθει ο καιρός που θα συνειδητοποιήσουν κι εκείνοι πως τη δύναμη δεν την είχαν ποτέ μέσα τους. Την ξεζούμιζαν από εκείνους που εκφόβιζαν και μείωναν. Και μέχρι τότε εσύ θα έχεις γίνει καλά κι εκείνοι απλώς θα αυτοτιμωρούνται.

Κάνε ψυχανάλυση. Στάσου μπροστά σε εκείνον τον άνθρωπο που ακούει αυτό που δεν μπορείς καν να ξεστομίσεις. Άφησέ τον να σου δείξει μια εκδοχή που σου περνούσε από πάντα μάλλον απαρατήρητη. Άφησέ τον να σου δώσει πάτημα για να κάνεις εσύ βήματα. Μη φοβάσαι να παραδεχτείς πως όλα σου πήγαν στραβά ή πως τα στράβωσες εσύ. Δεν είναι εκεί για να σε κρίνει. Είναι εκεί για να σου θυμίσει πως όλα ισιώνουν, αρκεί να μην αφεθείς στη λάθος πορεία τους και βολευτείς, συνηθίσεις, παραδοθείς.

Κάνε ψυχανάλυση. Βρες το κουράγιο να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Άφησε τον ειδικό να κατευθύνει απλά τις σκέψεις σου και θα δεις πώς θα ξετρυπώσεις σιγά-σιγά αυτά που από φόβο, άρνηση ή αδυναμία είχες χρόνια καταχωνιάσει. Σου είπαν μήπως πως αυτά είναι για τους τρελούς; Σου είπαν μήπως πως αυτά είναι χαζομάρες; Σου πρότειναν μήπως να βγεις, να πιεις, να φτάσεις στα άκρα, για να ξεδώσεις και να συνέλθεις;

Κι εσύ; Εσύ τι τους είπες ή τι σκέφτηκες; Νιώθεις τρελός; Νιώθεις χαζός; Νιώθεις πως οι λύσεις βρίσκονται εκεί που τερματίζουν οι αντοχές σου; Αν απάντησες «ναι», τότε χρειάζεσαι κάποιον να σε κάνει να νιώσεις πάλι καλά, πάλι έξυπνος και να βρεις την ευτυχία στην κανονικότητα. Κι αν απάντησες «όχι», τότε χρειάζεσαι κάποιον να σε πείσει, γιατί ξέρουμε κι οι δυο πως οι δεύτερες σκέψεις στοιχειώνουν το μυαλό σου.

Βγες απ’ τους κανόνες εκείνων που φοβούνται να είναι ευάλωτοι. Βοήθησε τον εαυτό σου να εξηγήσει και να εξηγηθεί. Χρειάζεσαι μια δίκαιη δίκη με το μέσα σου. Να ειπωθούν τα «κατηγορώ» που χρόνια ζουν στο φόβο και να αποδοθούν ευθύνες, ώστε να συμφιλιωθείς με όσα σου φταίνε και να πας παρακάτω με όσα προτίθενται να συμμορφωθούν. Κάνε ψυχανάλυση!

Συντάκτης: Εβίτα Λυκούδη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη