Ξέρω, κουράστηκες. Είναι δύσκολο να κυνηγάς τον έρωτα και να σου ξεφεύγει στη γωνία. Βαρέθηκες τη μοναξιά, τις νύχτες χωρίς βάθος, τους ανθρώπους που δεν έχουν τη διάθεση να μοιραστούν κάτι περισσότερο μαζί σου. Αυτή η ανικανοποίητη ανάγκη του «μαζί» σ’ έχει στοιχειώσει, γιατί το επιθυμείς όσο τίποτε άλλο. Κι ας το παίζεις άνετος κι ότι δεν τρέχει κάτι απολαμβάνοντας την ελευθερία σου. Ο άνθρωπος αρχίζει να ζει όταν αγαπιέται. Δυστυχώς όμως ο έρωτας δεν έρχεται κατά παραγγελία.

Δεν έρχεται ούτε τη στιγμή που είσαι έτοιμος, τα ‘χεις βρει με τον εαυτό σου και θέλεις να συμπληρώσεις το παζλ της ζωής σου ούτε με τον άνθρωπο που θεωρείς ότι ταιριάζεις και σου αρέσει. Ο έρωτας είναι μαγεία, είναι εκείνη η συμπαντική στιγμή που δυο ψυχές δεν μπορούν να ξεφύγουν απ’ την έλξη που ασκεί η μια στην άλλη. Τον χαρακτηρίζει η τυχαιότητα, δεν έχει πλάνο και κυρίως δεν τον ενδιαφέρουν οι επιλογές σου. Λατρεύει την ανατροπή.

Και ξέρεις ποιο είναι το πιο δύσκολο κομμάτι; Η αναμονή. Να περιμένεις να έρθει στη ζωή σου και να στα αλλάξει όλα. Όσο περνούν τα χρόνια δε, ερωτεύεσαι πιο σπάνια ή ίσως δεν αφήνεις τον εαυτό σου να ενθουσιαστεί και ν’ αφεθεί με τον ίδιο τρόπο που το έκανες πριν καιρό. Η καρδιά σου δεν αντέχει άλλες τρύπες ούτε μισούς ανθρώπους. Δεν υπάρχει χρόνος για άλλο πόνο, μόνο για αγάπη.

Μαθαίνεις να διακρίνεις την ήρα απ’ το σιτάρι κι οι συναισθηματικές σου απαιτήσεις αυξάνονται με το πέρασμα των ετών. Οι απαιτήσεις αυξάνονται κι οι προσφορές του έρωτα μειώνονται. Έτσι πάει. Γι’ αυτό επιλέγεις είτε να μένεις μόνος είτε να καλύπτεις επιφανειακά το κενό. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δοκιμασία για τον εαυτό σου από μια κατ’ επίφαση ευτυχία που γνωρίζεις εκ των προτέρων πόσο πλασματική είναι. Δεν μπορείς να την αλλάξεις όμως, απλώς την αποδέχεσαι.

Γνωρίζεις ότι ο έρωτας είναι η κινητήριος δύναμη των ανθρώπων, είναι η ίδια η ζωή. Δεν μπορείς να ερωτευθείς με το ζόρι ούτε να κάνεις κάποιον να σε ερωτευθεί αν κι εκείνος δεν αισθάνεται το ίδιο. Συμβιβάζεσαι με την κατάσταση την οποία βιώνεις και πιστεύεις ότι κάποια στιγμή θα ‘ρθει. Όλα για κάποιο λόγο δε γίνονται; Το ίδιο κι η αναμονή, κάποιος λόγος θα υπάρχει που πρέπει να τη βιώσεις.

Ο έρωτας έρχεται μόνο όταν εκείνος γουστάρει, όταν συνήθως έχεις χάσει κάθε ελπίδα να βρεις το άλλο σου μισό. Έρχεται όταν έχεις γκρεμιστεί συθέμελα, γιατί έχει σκοπό να σε αναστηλώσει απ’ το μηδέν. Να γεννηθείς ξανά απ’ τις στάχτες σου, πιο ώριμος, πιο δυνατός, πιο αισιόδοξος. Όταν έχεις ανάγκη να δεις τη ζωή με διαφορετικό τρόπο, να πάρεις μια επιβράβευση για την υπομονή σου, να δικαιωθείς, να λυτρωθεί η ψυχή σου.

Το «μαζί» δε θα πρέπει ν’ αποτελεί αυτοσκοπό της ζωής μας, αλλά να αφήνουμε τη ροή των πραγμάτων να μας οδηγεί. Κάποια στιγμή θα προκύψει ο έρωτας, όταν έχουμε εγκαταλείψει τα όπλα κι έχουμε αφεθεί στην τύχη μας. Άλλωστε, τα πιο ωραία πράγματα έρχονται όταν δεν τα περιμένεις.

Μην αφήνετε τη ζωή σας να περνά και μη μεμψιμοιρείτε. Χαρείτε το τώρα με φίλους και την οικογένειά σας και μην εναποθέτετε την ευτυχία σας σ’ έναν έρωτα. Δεν πρέπει να περιμένετε εκείνον να σας ολοκληρώσει, αλλά απλώς να σας συντροφεύσει.

Συντάκτης: Αναστασία Νάννου