Αυτή νομίζω είναι η ιδανική σχέση για όλους μας. Να βρούμε κάποια στιγμή εκείνον τον άνθρωπο με τον οποίο να μας συνδέει η έλξη, το πάθος αλλά κι η επικοινωνία. Να συζητάμε μαζί του άνετα τα πάντα, όπως κάνουμε με έναν καλό μας φίλο. Να είμαστε φίλοι, αλλά κυρίως εραστές.

Και κάπως έτσι βάζουμε τον πήχη ψηλά και κάθε άνθρωπος που περνάει απ’ τη ζωή μας πρέπει να συγκεντρώνει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για να μείνει σ’ αυτή. Εδώ που τα λέμε όμως, ποιος θα ήθελε να είναι με κάποιον σε μια σχέση και να μην μπορεί να πει τα εσώψυχά του, βρε παιδιά;

Έχουμε την απαίτηση και γι’ αυτό κοπιάζουμε κιόλας ο άνθρωπός μας να συγκεντρώνει στοιχεία πίστης, εμπιστοσύνης και δυνατότητα επικοινωνίας και κατανόησης. Μία φίλη μου σε συζήτηση επί του θέματος είχε πει: «Δε χρειάζεται ο σύντροφός μου να με καλύπτει σε όλα. Ο κάθε άνθρωπος καλύπτει μια ξεχωριστή ανάγκη μου».

Ήταν μια βαρύγδουπη δήλωση για την ηλικία μας τότε, ωστόσο περνώντας τα χρόνια αντιλήφθηκα πόσο δίκαιο είχε. Παραμένω ένθερμη υποστηρίκτρια όμως ότι ο σύντροφός μας είναι καλό να είναι και φίλος μας.

Να υπάρχει η απαραίτητη άνεση μεταξύ μας, ώστε να μπορούμε να συζητάμε τα πάντα. Από ένα οικογενειακό ζήτημα μέχρι τα γκομενικά των κολλητών μας, από την οικονομική κρίση στη χώρα και τα τρομοκρατικά χτυπήματα μέχρι μια φωνή που παίρνει μέρος σε talent show.

Έχουμε ανάγκη να ξέρουμε ότι υπάρχει πάντα ένας ώμος εκεί για εμάς, όποτε κι αν τον χρειαστούμε. Να έχουμε το ελεύθερο να στείλουμε μήνυμα ή να πάρουμε τηλέφωνο χωρίς να ενοχλούμε, να βγαίνουμε έξω και να μη μας λείπει κάποιος απ’ την παρέα μας, γιατί έχουμε πράγματα να πούμε. Να μη μας συνδέει μόνο το σεξ.

Το σημαντικό κομμάτι αυτής της σχέσης όμως είναι εννοείται το ερωτικό, αλλιώς θα ήμασταν φίλοι κι όχι εραστές. Κι εκεί είναι που πρέπει να δώσετε βάση γιατί πολλές φορές χάνεται η μαγεία όταν μας παίρνει η καθημερινότητα μαζί της και δε ζούμε για εκείνες τις στιγμές που ορίζουν τη σάρκα και εκτονώνουν τα ένστικτά μας.

Να ‘στε φίλοι, να επικοινωνείτε μ’ ένα μοναδικό, δικό σας τρόπο. Αλλά η σπίθα στα μάτια σας να ανάβει μόνο με εκείνον. Το βλέμμα σας να έχει τόσο ισχυρή δυναμική που ο πόθος να ξεχειλίζει απ’ τις κόρες των ματιών σας. Το δέρμα σας να αναριγεί σε κάθε άγγιγμά του και να έχετε την τάση να τον ξεμοναχιάζετε, όσο πιο συχνά γίνεται.

Είστε φίλοι, όμως είστε κι εραστές. Και δεν υπάρχει ομορφότερη στιγμή στον κόσμο από δυο ανθρώπους που ανακαλύπτουν ο ένας τον άλλο μέσω του έρωτα. Να χαρτογραφείτε κάθε φορά το σώμα σας, να επικοινωνείτε με τα φιλιά, να τιμωρείτε ο ένας τον άλλο με δαγκωματιές και να κρύβετε σε μια ζεστή αγκαλιά την αλήθεια των ανθρώπων. Την ανάγκη να αγαπηθούμε.

Να νιώθετε τυχεροί αν είστε από εκείνους τους λίγους που έχουν αυτή τη σχέση με τον άνθρωπό τους. Μια σχέση κατά βάση ερωτική, αλλά στην επέκτασή της φιλική.

Ο άνθρωπός σας, αν δεν ήσασταν ζευγάρι, θα ήταν σίγουρα φίλος σας. Η αγάπη δε γνωρίζει κατηγορίες, ζεσταίνει μονάχα ψυχές.

Συντάκτης: Αναστασία Νάννου