Κατά τη διάρκεια των μαθητικών μας χρόνων, των σπουδών μας, αλλά και στο εργασιακό μας περιβάλλον, πολλές φορές χρειάστηκε να συνεργαστούμε με άλλα άτομα για ομαδικές εργασίες και projects. Αυτά τα project δεν είναι απλά μια αγγαρεία που ανατίθεται σε ορισμένα άτομα μιας εταιρείας ή μιας οργάνωσης.

Είναι στιγμές που πρέπει να καθίσεις για ώρες και μέρες με άλλα άτομα και να δουλέψεις πάνω σε κάτι που ίσως σ’ αρέσει, αλλά ίσως και να σου είναι αδιάφορο ή όχι και τόσο σημαντικό τη δεδομένη στιγμή, αλλά πρέπει να παραδοθεί· αν δε θες να χάσεις τη δουλειά σου, βέβαια.

Το σενάριο φαντάζει εφιάλτης. Ο ρυθμός που δουλεύεις εξαρτάται τώρα κι απ’ τους άλλους ούτε μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις χωρίς να το συμφωνήσει πρώτα η ομάδα. Τι γίνεται, όμως, όταν μπορείς να επιλέξεις τα άτομα με τα οποία θα συνεργαστείς για μια ομαδική δουλειά; Θα επιλέξεις να είσαι με τους «καλούς» συνάδελφους που τα πάνε άριστα σε ό,τι θεματολογία τους δοθεί ή θα  πας στην ομάδα των «ίσα που τα βγάζουμε πέρα» και που τυγχάνουν να είναι οι κολλητοί σου;

Η απάντηση δε χρειάζεται περαιτέρω σκέψη. Φυσικά πάντα διαλέγουμε τους κολλητούς μας. Όχι μόνο επειδή έχουμε οικειότητα και γνωρίζουμε πως αν χρειαστούμε βοήθεια θα την προσφέρουν, αλλά επειδή γνωρίζουμε και την τρέλα τους -ναι, εκείνη που μας έφερε κοντά και που σίγουρα δεν μπορεί να λείπει από κάθε ομαδική εργασία που αναλαμβάνουμε· γέλια, αστεία και πειράγματα είναι δεδομένα.

Αρχικά, κανονίζουμε μια πρώτη συνάντηση σε κάποια καφετέρια· εννοείται πως θα αράξουμε για αρκετή ώρα μέχρι να συγκεντρωθούμε. Όπως είναι αναμενόμενο, πάντα υπάρχει κάποιος ασυνεπής που ποτέ δεν έρχεται στην ώρα του. Μετά από αρκετή ώρα επιτέλους αρχίζουμε να συζητάμε το θέμα του project και πώς πρόκειται να το προσεγγίσουμε. Πριν περάσει καλά-καλά η πρώτη ώρα αποφασίζουμε πως θα ήταν ωραία να πάμε να πάρουμε κανένα παγωτό· μιας κι έχουν αρχίσει οι ζέστες και θέλουμε ένα γλυκάκι για να πάρουμε δυνάμεις.

Κάπως έτσι περνάνε οι μέρες, καθημερινά συναντιόμαστε για ώρες μέχρι να τελειώσουμε την εργασία. Εργασία, όμως, δε βλέπουμε πουθενά. Περνάνε οι ώρες στο γραφείο χαζεύοντας ο ένας τον άλλο, σχολιάζοντας τα πάντα και κουβεντιάζοντας για μικροπροβλήματα και σαχλαμάρες. Όταν, όμως, κάνει έφοδο το αφεντικό για να δει πώς πηγαίνει το project, παλεύουμε να καλύψουμε ο ένας τον άλλο για να μη μας στείλει πίσω από εκεί που ήρθαμε.

Είπαμε, βρε αδελφέ, θα τελειώσουμε το project, γιατί βιάζεσαι; Γιατί να μην εκμεταλλευτείς την ευκαιρία που σου δίνεται να είσαι με την παρέα σου έξω για δουλειά; Θα πεις στο σπίτι: «Πάω έξω για ποτό με τα παιδιά απ’ τη δουλειά, πρέπει να τελειώσουμε ένα project» και θα αληθεύει. Δεν έχουν πολλοί τη δυνατότητα να μοιράζονται στιγμές με συναδέλφους, πολλές φορές δεν μπορούν καν να ανταλλάξουν δύο κουβέντες.

Συνεπώς, είναι ωραία εμπειρία να έχεις φίλους συνάδελφους και να μπορείτε να αναλαμβάνετε δουλειές μαζί. Όσο βαρετό κι ανιαρό να μοιάζει ένα project στα μάτια σου, όσο και να μη θέλεις να ασχοληθείς μαζί του, γιατί είναι αγχωτικό και κουραστικό, σίγουρα στο τέλος θα το ευχαριστηθείς. Γιατί με καλή παρέα ό,τι και να πρέπει να κάνετε, όπου και να βρίσκεστε, σίγουρα θα βρείτε τρόπο να το διασκεδάσετε και να περάσετε καλά.

Έτσι δημιουργείς αναμνήσεις σε ένα εργασιακό περιβάλλον με άτομα που αγαπάς και σέβεσαι. Όταν οι άνθρωποι δίπλα σου είναι συνεργάσιμοι κι ευχάριστοι δεν υπάρχει περίπτωση να μη χαρείς την όλη διαδικασία μιας ομαδικής δουλειάς. Είναι βέβαιο πως αν μόνος σου μπορείς να φέρεις ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα στο project, τότε με καλούς συναδέλφους κι ένα ποτό θα κάνετε θαύματα, αφού οι ομάδες είναι πάντα πιο δυνατές απ’ τις μονάδες.

Τολμηρές ιδέες, εισηγήσεις, προτάσεις και συζητήσεις είναι αναμενόμενο να υπάρχουν. Αυτή είναι η μαγεία, άλλωστε, της ομάδας· να συνδυάζονται μυαλά, σκέψεις και προσωπικότητες για να δημιουργήσουν κάτι το μοναδικό. Στο τέλος αυτό το project θα ολοκληρωθεί επιτυχώς, θα πάρετε καλές κριτικές για την εξαιρετική σας δουλειά και θετικά σχόλια για τη συνεργασία σας, αφού ήταν αναμενόμενο πως η φιλικότητά σας θα ήταν πλεονέκτημα στη δουλειά σας.

Στην πραγματικότητα, όμως, αυτά που θα μείνουν και θα θυμάσαι είναι οι στιγμές που περάσατε μαζί και σας έδεσαν ακόμη περισσότερο· στιγμές αληθινές, γεμάτες άγχος και ξέγνοιαστες ταυτόχρονα, αφού μαζί νιώθετε ασφαλείς.

Ούτως η αλλιώς, αν η παρέα είναι καλή, δε γίνεται ο χρόνος να περάσει άσχημα.

 

Συντάκτης: Μαριλένα Χατζημιλτή
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη