«Από Δευτέρα γυμναστική»

Είναι Τέταρτη και σκέφτεσαι ότι η κατάσταση με το γυμναστήριο έχει ξεπεράσει κάθε όριο κι εσύ επίσης που τρως ακατάπαυστα ό,τι βρεθεί στο δρόμο σου και πρέπει επειγόντως να σταματήσεις  και να ξεκινήσεις να δραστηριοποιείσαι γιατί στο τέλος θα καταλήξεις να μη σε αντέχει ούτε το ράφι που ετοιμάζεις εδώ και  καιρό για τη μοναχική ζωή σου. Έτσι πετάς την ατάκα για να ηρεμήσεις «Από Δευτέρα ξεκινώ γυμναστήριο. Τέρμα πια.» και για λίγα δευτερόλεπτα το πιστεύεις ότι θα το κάνεις .

Όμως, έλα, μεταξύ μας το λες  γιατί ξέρεις ότι είναι Τέταρτη κι έχεις περιθώριο να κάτσεις λίγο παραπάνω, αφήνεις και καλά τον εαυτό σου για λίγο ακόμα ελεύθερο, έτσι για να το παίξεις και λίγο ότι έχεις αυτοπειθαρχία κι ότι όταν ξεκινήσεις θα μπεις εντατικά και θα κοπούν όλα μαχαίρι.

Θέλεις να το κάνεις, θέλεις να το προσπαθήσεις και περιμένεις πώς και πώς τη Δευτέρα που υποτίθεται έχεις θέσει την  αφετηρία της αλλαγής σου, τότε που θα πεταχτεί με ένα μαγικό τρόπο  ο αθλητικός τύπος από μέσα σου, που θα πετάξεις όλες τις σοκολάτες απ’ το ψυγείο και θα ξεκινήσεις τα υγιεινά γεύματα με ένα κομμάτι βραστό κοτόπουλο, μπρόκολο και ρύζι  να απαρτίζουν το πιάτα σου.

Και φτάνει η Δευτέρα και δεν ξέρεις τι ψέμα να πρωτοπείς για να μην πας. Κάθεσαι στον καναπέ και βλέπεις την αγαπημένη σου σειρά με ένα μπολ παγωτό και δε θέλεις να φύγεις, σκέφτεσαι πως εσύ πίστεψες έστω για λίγο ότι θα πας κι ότι θα τα καταφέρεις  να τρέξεις και να πας στο γυμναστήριο, που ήθελες να πάρεις κι αθλητικά ρούχα να έχεις για να το παίξεις ακόμα πιο πολύ αθλητικός τύπος, έτσι για τα μάτια του κόσμου.

Μα όταν έρχεται η Δευτέρα  δε θέλεις καν  να σου υπενθυμίζουν ότι είχες πει κάτι τέτοιο, σαν να το ξέχασες  κατά λάθος και λόγω των υποχρεώσεων  δυστυχώς δεν πρόλαβες. Σκαρφίζεσαι ένα σωρό δικαιολογίες  για να πεις, αλλά στην ιδέα και μόνο ότι πρέπει να πας βγάζεις καντήλες και δε θέλεις ούτε καν να το παίρνεις σαν επιλογή .

Πιστεύεις ότι είσαι ο μόνος που το κάνει; Σου λέω με απόλυτη σιγουριά ότι δεν είσαι, είμαστε κι άλλοι  που το κάνουμε. Καθώς Δευτέρα λέμε να ξεκινήσουμε και δε φτάνει ποτέ αυτή η Δευτέρα κι όταν περνάει και φτάνει πάλι Τέταρτη αρχίζουν οι τύψεις να σε πλημμυρίζουν, που βρίσκεσαι πάλι στην ιδία θέση και τσιμπάς πάλι κάτι και λες ξανά ότι σίγουρα αυτή τη  Δευτέρα θα ξεκινήσεις  ό,τι και να γίνει και δε θα σε εμποδίσει τίποτα, είσαι αποφασισμένος για ακόμα μια φορά ότι θα τα καταφέρεις κι ότι θα πείσεις τον εαυτό σου αυτή τη φόρα να πάει γυμναστήριο και να σηκωθεί απ’ τον καναπέ που έχει πλέον δημιουργήσει βαθούλωμα.

Μα όσες Δευτέρες και να περάσουν ξέρεις ότι δε θα πας, δε θα αλλάξεις ποτέ τις συνήθειές σου κι η υπόσχεση που δίνεις είναι για να νιώθεις πιο καλά εσύ με σένα για λίγο, να πιστέψεις ότι μπορείς να αλλάξεις, αλλά δεν έχει και μεγάλη επιτυχία τελικά.

Εντάξει, ίσως να μην το έχουμε στο αίμα μας να γυμναστούμε, ίσως να μην είναι της  μοίρας μας γραφτό να αθληθούμε, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ικανοί για όλα, εμείς δίνουμε την υπόσχεσή μας, αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέρνουμε και φτάνει καλοκαίρι και βγαίνουν όλοι με κάτι σώματα και ξεκινάνε κι οι φωτογραφίες με μαγιό και εσύ τότε είναι που αρχίζεις να μετράς πόσες Δευτέρες πέρασαν και τι σκατά έκανες εσύ έναν ολόκληρο χειμώνα και τι πάει λάθος με εσένα που είχες τόσο καιρό την ευκαιρία να ξεκινήσεις και δεν έκανες τίποτα. Εντάξει, μην αγχώνεσαι, ευτυχώς για σένα  το καλοκαίρι περνάει γρήγορα και θα βρεθούν κι άλλες Δευτέρες να ξεκινάς γυμναστήριο χωρίς να κάνεις απολύτως τίποτα.